András Csengő is mijn naam, geboren (Utrecht, 17 februari 1963) en getogen in Nederland met Hongaarse ’roots’. Mijn ouders ontvluchtten begin november 1956 hun vaderland dat onder de voet werd gelopen door de oprukkende Sovjet-tanks. De Hongaarse opstand werd bruut in de kiem gesmoord, mijn ouders konden niet meer terugkeren……
Tot eind jaren negentig was ik in Nederland woonachtig, ik ben afgestudeerd in ondernemingsrecht aan de Rijksuniversiteit Groningen. Commerciële werkervaring heb ik opgedaan bij diverse internationaal opererende bedrijven, waaronder Heineken.
Na de milleniumwisseling heb ik gewoond en gewerkt in Midden- en Oosteuropese landen, waaronder Hongarije. Momenteel leef ik in het land van mijn ’roots’ met mijn gezin. Inmiddels ben ik reeds een tijdje zelfstandig ondernemer en onafhankelijk publicist.
András News Network
Wekelijks vindt U meerdere columns op deze website over tal van onderwerpen. Meestal becommentarieer actuele nieuwsfeiten op het gebied van (internationale) politiek, maatschappelijk relevante gebeurtenissen, sport en wat al niet meer. Op hypocriete uitspraken van politici en andere ’influencers’ mag ik graag reageren.
Mijn stijl is kritisch/satirisch, maar ik probeer altijd te relativeren. Dat lukt me overigens niet altijd……
Op zondag (nog) een uurtje extra slapen, wie wenst zichzelf dat nu niet? Zelfs Urker kerkgangers hoefden zich op 31 oktober niet te haasten om op tijd te komen voor de kerkdienst die standaard om 9 uur aanvangt. Voor veel Rooms-Katholieken was het al net zo’n ’uitslaapfeest’.
Vannacht werd ik wakker na een ’lucide’ droom en besloot de volgende ochtend meteen met Angela Merkel te telefoneren. Die Enge Spitzenkandidat Manfred Weber wordt in zijn eigen Europese Volkspartij al niet gepruimd en in CDU/CSU kring wordt hij op zijn zachtst gezegd ook niet op handen gedragen. Hoe
Jean-Claude Juncker neemt dit jaar afscheid als voorzitter van de Europese Commissie. Als een soort ’afscheidssaluut’ heb ik een aantal uitspraken – gedaan in de uitoefening van zijn functie – van de Luxemburgse chef opgetekend en van commentaar voorzien. Als ’opwarmertje’ nog even de consternatie die ontstond na de benoeming
Het ’moderne’ Roemenië – van ná de Eerste Wereldoorlog – vierde op 1 december jongstleden zijn 100 jarig bestaan. Voor de Roemenen een schitterende feestdag, ze werden plotsklaps een groot Oost-Europees land in 1918, voor de aldaar levende Hongaren was het een nachtmerriescenario. Helemaal toen Nicolae Ceauşescu in 1965 aan
