Ad Melkert werd zo rond de milleniumwisseling door velen gezien als de verpersoonlijking van de generatie (paarse) politici die in Nederland de scepter zwaaiden. ’Regentesk, star, weinig empathisch, instrumenteel’, dat waren (niet de enige) uitdrukkingen die regelmatig in de media terugkwamen. Bovendien liep hij immer met een licht gebogen

In de meeste ’zogenaamd’ democratische landen nemen er altijd hemelbestormende ’anti-establishment’ partijen deel aan de verkiezingen. Soms schieten ze als een komeet omhoog – zoals de LPF van wijlen Pim Fortuyn – om daarna weer naar een volgend sterrenstelsel door te schieten. Inderdaad, lichtjaren weg lijkt inmiddels de formatie onder