Twee vlinders,
de één zó dartel en vrij,
de ander al enigszins gekreukt.
Samen cirkelen ze in het lichte blauw,
hun oneindige blauw,
op zoek naar elkaar,
misschien.
In kleine cirkels,
trillend van lichte blijheid,
dichterbij,
steeds dichter,
bij....elkaar.
Jégbezárt Tökély
Egy hógömb belsejében
Az idő befagyott percei
Oly mágikusak, pont bevésve
Azt a tökéletes pillanatot
A szűz hó tapintatlan felszínen
Egy hópehely megpihen a
Szellőben, éneke egy nóta
Már régóta, törékeny csend
Akár egy érintés, s szertefoszlik
Egy
Wedergeboorte
Één dag zal ik weer leven,
één dag sta ik op,
met gemak,
vrolijk en uitgerust.
Zoals ik dat kon
in een ver verleden,
niet grauw
en zeker niet uitgeblust.
En dan omarm ik jullie,
en strooi mezelf
Hartstocht, léven
mijn drang is groot.
Maar groter mijn depressie
en
voor ik het weet,
is het grootste deel verslonden.
Mij resten enkel de kruimels.
Maar hoe kan ik zelfs deze
verzamelen,
als ik weet dat 'hij'
daar is.
'Hij' wenkt en gluurt
en ik,
ik doe of ik 'hem'
Phoenix
Als een mot
zoek ik het licht,
de donkerte
had me bijna
verzwolgen.
Het risico
van verschroeiing
baart me geen zorgen.
Alles is beter
dan hier te dolen
in een staat van
onmacht.
Gevoelloos,
apathisch,
de ergste vorm van zijn.
Laat de vlammen
mij verzwelgen
en mijn
De Duivel
Een siddering,
Ik voel hem weer,
hij zit me op de hielen,
Zijn schaduw,
in bekende vormen en gedaantes
valt al gedeeltelijk
over mijn uitnodigende hals en schouders.
Maar
ik maak het hem moeilijk,
zo moeilijk als ik kan.
Ik verweer me
met diepe levensdrang
en
IK SCHRIJF
Ik schrijf
omdat
de woorden
mij laten zien
wat ik zelf
niet begrijp
en in die
vaste vorm
kan ik
misschien
houvast vinden
voor
al die
emoties
die te versleuteld
in het
diepste binnenste
wachten
op
opheldering
Gea Koopmans
Het schilderij in de
Hier voltrekt zich alles
van ballet,
theater tot cabaret.
Prachtige kostuums,
choreografie,
met kleur en lichtval
als een ’Monet’.
De mensen staan te stampen
van onbeteugeld verlangen
Het is er allemaal
niets is teveel beloofd
de mogelijkheden,
oneindig.
Zij geeft er nog één…
één ’one man show’
daarna…
een lege
Geen gezweet
geen geworstel
Meer
een toiletgang
natuurlijk,
maar noodzakelijk
Ook
hevig en
hartstochtelijk
En
duidelijk
één richting
er UIT
Met weinig beheersing
Soms
een kleine draaiing
ter verfraaiing
En dan
LOSLATEN
Puur en warm
van vanbinnen
ligt het daar
na de val
Gea Koopmans
Het schilderij in de
Corona 2020
Nu komt het er op aan
Het leven is gesloten
Tenminste dat geldt voor buiten
Maar binnen
brandt van alles
Het kookt,
Het draait
En het golft
Vibraties van alle tijden
gevoelens die geen uitweg weten
Alleen binnen
in cirkels
steeds weer
op één punt uitkomend
daar
Foto boven: Moeder en haar ongeboren baby overleven Russische aanslag op kraamkliniek in de Oekraïense havenstad Marioepol niet………
’IK BREEK’
Ik voel het
na al die jaren sterk zijn
gaat het nu toch gebeuren
Mijn schil
zoals dat van een ei
dat schrikt van het hete