Voor mij zijn de Iraanse voetballers nu al wereldkampioen

Het niet-uitzenden door de Iraanse staats(terreur)omroep van het zingen van de volksliederen voor aanvang van de WK-wedstrijd Engeland-Iran was niet meer dan logisch. Dit was vanwege het feit dat de Iraanse spelers weigerden hun mond open te doen. Voor zover ik weet is het nog nooit voorgekomen dat spelers van een nationaal voetbalelftal zwegen op het moment dat ’hun’ volkslied werd gespeeld. De Iraanse voetballers deden het ’gewoon’ en daar neem ik mijn hoed met een diepe buiging voor af.

Waarom? Iran is een totalitaire staat waar de Revolutionaire Gardisten al jaren vrij spel hebben en er op los hakken als ze dat nodig vinden. Maar het wordt de laatste tijd van kwaad tot erger, niet alleen werd er recentelijk een vrouw doodgeslagen - enkel en alleen omdat ze haar hoofddoek niet om had - , zelfs kinderen in de leeftijd van 10 tot 14 jaar worden tegenwoordig vermoord door de gardisten. De bekende actrice Henganeh Ghaziani tekende hiertegen protest aan, op haar Instagram-kanaal levert ze overigens al langer kritiek op het verschrikkelijke regime. Nadat zij een filmpje postte waarin ze in een winkelstraat haar hoofddoek afdoet werd ze prompt gearresteerd. Haar laatste Instagram-bericht? ’misschien is dit mijn laatste boodschap. Wat er ook met me gebeurt, weet dat ik tot mijn laatste ademtocht met het Iraanse volk zal zijn’.

Afgelopen zondag werden nog 7 andere publieke figuren gearresteerd. Één van hen was een voetbaltrainer die de Iraanse internationals bekritiseerde vanwege het feit dat ze tijdens een ontmoeting met de Iraanse president Ebrahim Raisi - voor het WK - ’niet de stem van het volk hadden laten horen’. De boodschap heeft wel effect gehad, ik denk niet dat de trainer had verwacht dat de complete Iraanse ploeg nog een stap verder zou gaan. Wat zeg ik? Één stap, zeg maar zeven grote stappen op zevenmijlslaarsen. Het trieste is dat de moedige trainer deze ontwikkelingen vanuit de cel moet beleven, maar het is nog veel erger, dunkt me. Het laatste wat de cipiers tegen de gearresteerde trainer zullen vertellen is dat zijn kritiek niet aan dovemansoren gericht is geweest. Als hij zich nog onder de levenden bevindt…..

De aanvoerder van Iran Ehsan Hajsafi liet vorige week al weten dat ’we moeten accepteren dat de toestand in ons land niet goed is en dat onze mensen niet blij zijn’. Tijdens de persconferentie voor de wedstrijd tegen Engeland ging hij nog veel verder. Hij zei onder andere ’dat het team het protest in Iran steunt’. Om vervolgens nog zijn condoleances over te brengen aan landgenoten die geliefden verloren hebben door de terreur. Het sluitstuk zagen we daarna, tijdens het volkslied zwegen de spelers in alle talen. Ongelooflijk, je moet maar durven, want dit is een heel andere vorm van protest dan een ’OneLove-aanvoerdersbandje’ om de bovenarm schuiven. Het enige risico dat een speler daarmee loopt is het krijgen van een gele kaart. Met de vriendelijke groeten van FIFA-baas Gianni Infantino - ’Infantilo’ - die verantwoordelijk was voor dit dreigement.

Het dreigemen met een gele kaart was natuurlijk een grof schandaal. maar Virgil van Dijk boog gedwee het hoofd. Net als die andere aanvoerders van een stuk of 7 landen die mee hadden willen doen aan de ’OneLove-band’-actie. Begrijpt U mij goed, voorgaande is niet bedoeld als persoonlijke kritiek op van Dijk. Maar wel op die slapjanussen van de KNVB, die niets anders konden uitbrengen dat het onacceptabel is sportief meteen in een nadelige positie te geraken. Onze aanvoerder zou eens geschorst kunnen worden als hij in één van de groepswedstrijden nog een gele prent collecteert. Op zichzelf lijkt dit een valide redenering.

Wel, dat zal ik ook niet ontkennen, maar ik mis in deze weerzinwekkende ’FIFA-slapstick’ toch iets. Wat? Dat de KNVB in ieder had gemeld dat er nog alles aan is gedaan om alle 7 deelnemende ’OneLove-landen’ op één lijn te houden. Want als 7 aanvoerders toch hadden aangetreden met de veelkleurige aanvoerdersband had ik nog moeten zien hoe de FIFA gereageerd had. Overigens OneLove, meneer Infantino? Is dat een politiek statement? Nee, uiteraard niet, het betreft een uiting die de essentiële waarde van universele mensenrechten benadrukt.

Mensenrechten die in Iran met voeten worden getreden, ik hou mijn hart nu al vast wat de Iraanse spelers wacht op het moment dat ze Iraans grondgebied betreden. Ik raad ze dan ook dringend aan hun thuisland voorlopig te mijden als de pest. Wie we overigens tevens moeten mijden als de pest? Gianni Infantino, ook wel bekend als Blatter 2. Je zou hem bijna een enkeltje Teheran wensen…...