Volgens de EU-instellingen – Europese Commissie/Europees Parlement – en alle EU-landen is Spanje een rechtsstaat. O ja? Ex-koning Juan Carlos I vluchtte als een dief in de nacht uit zijn vaderland vanwege talloze corruptieschandalen. Hij zou zelfs 100 miljoen Euro van Saoedische oliesjeiken hebben aangenomen voor zijn succesvolle bemiddeling met betrekking tot de aanleg van een hogesnelheidslijn bij het bedevaartsoord Mekka.
In 2018 moest premier Rajoy aftreden, de corruptieschandalen rond zijn persoon en zijn Spaanse partij Partido Popular – PP – hoopten zich op, een tsunami van omkopingsdeals overspoelde het Iberische schiereiland. Bouwbedrijven spekten de partijkas van de PP in ruil voor (goedkope) aankoop van grond, nepotistische gunningen van aanbestedingen waren standaard, alle oogjes werden dichtgeknepen bij afgifte van bouwvergunningen etc etc. Hiernaast werden met de privatisering van overheidsdiensten miljoenen gegenereerd, er werd gemanipuleerd met – commissies voor – bankkredieten (de regionale spaarbanken stonden bijvoorbeeld onder 100% politieke controle) en voor het hoofdkantoor van de PP werd nooit één Peseta huur afgedragen. Laat staan een Euro. Het Spaanse justitiële apparaat is corrupt als ’de klere’ en de werkwijze van de politiediensten doet nog vaak denken aan de ’aloude’ Guardia Civil. Maar ik kan nog wel een paar 100 pagina’s doorgaan hoor!
Feit is dat Spanje sinds de dood van de bloeddorstige dictator ’Generalísimo’ Franco – 1975 – de eerste stappen op de democratische weg heeft gezet, maar de vergelijking met de processie van Echternach dringt zich op: drie stappen vooruit, twee achteruit….Ik vrees dat de ex-president van Catalonië, Carles Puigdemont ’nog een stap verder’ gaat in zijn conclusie over de ontwikkeling van de Spaanse rechtsstaat: 2 stappen vooruit, 3 achteruit……
In diverse voorgaande artikelen heb ik reeds uitgebreid betoogd waarom de Catalanen het volste recht een referendum te houden over zelfbeschikking. (zie: https://de-toestand-in-de-wereld.com/2019/10/18/puigdemont-eu-poets-je-mond-2/ en https://de-toestand-in-de-wereld.com/2019/11/16/catalonie-het-zit-diep-van-binnen-ho-portem-dins/ ). In het Verenigd Koninkrijk heeft de Britse regering de Schotten de mogelijkheid gegeven zo’n volksraadpleging te houden. Zoals het hoort in een nette democratie. De Catalanen hebben zich reeds ontelbare malen sterk gemaakt voor het organiseren van een onafhankelijkheidsreferendum. ’Madrid’ heeft dit altijd tegengehouden, omdat de Spaanse Grondwet een dergelijke volksraadpleging verbiedt. Volgens de – zogenaamd – ultiem vrijheidslievende Europarlementariër Guy Verhofstadt past dit alles bij zijn opvattingen over een functionerende rechtsstaat. Over de Spaanse ’betonrotcorruptie’ heb ik de bebrilde ex-premier van België overigens niet vaak horen reppen. Misschien is de reden dat Verhofstadt zelf de meest betaalde ’(lobby)bijbaantjes-beunhaas’ van het ’Brusselse circuit’ is.
In 2017 hielden Puigdemont en de zijnen een – volgens de centrale overheid in Madrid – illegaal zelfbeschikkingsreferendum. Reeds decennia proberen de Catalaanse voorstanders van onafhankelijkheid een officiële volksraadpleging te organiseren. Deze pogingen werden immer door ’Madrid’ categorisch de grond in geboord. Dát was de reden dat het Catalaanse parlement bij meerderheid besloot zonder centrale goedkeuring de stemhokjes op te tuigen. Op de verkiezingsdag probeerden door Madrid aangestuurde poltiefunctionarissen chaos te creëren. Nog altijd staat me het beeld van een bejaarde vrouw bij die met politiegeweld uit een stemkantoor wordt verwijderd. Honderden gewonden vielen er en tot overmaat van ramp werden Catalaanse poltieke kopstukken gearresteerd.
Puigdemont vluchtte naar het buitenland en wist vervolgens een kamerzetel te veroveren in het Europees Parlement (EP). Zijn parlementaire onschendbaarheid is hij in de lente van dit jaar overigens al weer kwijtgeraakt. Met een grote meerderheid pakten de immer op de ’mensenrechtentrom’ slaande parlementariërs zijn rechtsbescherming af. ’Het is aan nationale rechtsstelsels om onderdanen te vervolgen of niet’. Met deze uitspraak bevestigde het EP dat Spanje een rechtsstaat is….
Bovendien – zo meende een meerderheid van het EP – betroffen de door Spanje als crimineel beoordeelde gedragingen van Puigdemont van vóór zijn EP-lidmaatschap. Hiernaast had Spanje tijdens Puigdemont’s EU-lidmaatschap niets onoirbaars gedaan tegen de persoon van de Catalaanse politicus. O nee? In de hele wereld heeft Spanje om de Puigdemont’s uitlevering gevraagd op basis van argumenten die in de verste verte niets met een normaal functionerende rechtsstaat van doen hebben. Achteloos gingen de EP-parlementariërs hieraan voorbij…
De klap op de vuurpijl menen de EP-parlementariërs dat de huidige politieke activieiten van Puigdemont niet in aanmerking komen voor welke immuniteit dan ook? Wat? Hoe zit het dan met de basale mensenrechten die in het geval van Puigdemont door Spanje op geen enkele manier gerespecteerd worden? Zelfs de Universele verklaring van de rechten van de mens rept over het recht van zelfbeschikking voor elk volk op aarde. Guy Verhofstadt en al die andere hypocriete politieke clowns in Brussel vegen er evenwel hun achterste mee af.
De gevolgen zijn catastrofaal. Van de week werd Puigdemont tijdens zijn bezoek aan het eiland Sardinië opgepakt. Hij is inmiddels weer op vrije voeten, maar moet op het eiland afwachten of de Italiaanse justitie het Spaanse uitleveringsverzoek op zal volgen. Overigens, de maffiastaat Italië die een Catalaans vrijheidsstrijder in de bak gooit? Geachte lezer, we leven in een rare, verwarrende wereld…..
What is more important? What the members of a politicised tribunal say, or what the citizens vote for? For me, it is clear. (Carles Puigdemont, 1962 – )
Terms & Conditions
Subscribe
Report
My comments