Tweede Pinksterdag Passé?

Onderzoek uitgevoerd door RTL wijst uit dat 1% van de deelnemers aan de door de omroep gehouden ’ zeer representatieve’ enquȇte op tweede Pinksterdag zwalkt op een meubelboulevard. Ja, ja de bevraagden zullen uiteraard naar waarheid geantwoord hebben maar welke volksmenigte die doolhofpaden van IKEA etc bevolkt, het zullen wel buitenlandse toeristen zijn…….

15% geeft aan ’niks’ uit te voeren op deze dag, ik vraag me trouwens af af hoeveel mensen niks uitvoeren op een meubelboulevard op tweede pinsterdag, maar dit terzijde. ’Anyway’, een meubelboulevardbezoek op zo’n dag? waarom niet van het dak van het Amsterdamse Hilton hotel springen zou ik zeggen, zinlozer tijdsverdrijf  kun je eenvoudigweg niet bedenken. Gewoon Herman Brood volgen, die koos ook voor het Hilton, want volgens Bart Chabot - boezemvriend van Herman - was het Okura hotel, Herman’s voorkeur, te ver weg gelegen van zijn appartement. Galgenhumor van de bovenste plank.

Pinksteren is in het ontkerstende Nederland een mooi extra lang weekend, diverse onderzoeken geven aan dat in het beste geval de helft van alle inwoners van Nederland weet wat de betekenis van dit Christelijk feest is. Overigens twijfel ik zelfs aan dit resultaat hevig want wie weet nu precies wat de strekking is van de ’uitstorting van de Heilige Geest’? Christenen van diverse pluimage verschillen hierover zelfs van mening. Tot ver na de dood van Christus werd door veel Christenen Pinksteren in het kader van het Paasmysterie – de wederopstanding van Jezus – ervaren.

Elk jaar komt de vraag op of tweede Pinksterdag niet zou kunnen/moeten worden ingeruild voor een andere nieuw te benoemen nationale feestdag. De vijfde mei – Nationale Bevrijdingsdag – wordt vaak als kandidaat naar voren geschoven, omdat dit nu al een soort poldermodelfeestdag is, één keer in de 5 jaar mag je nu zonder een vrije dag op te nemen je gewaardeerde schoonmoeder met een bezoek vereren. Afgezien van het feit dat een vijfjaarlijks bezoek aan schoonmoeders me meer dan voldoende lijkt is dit natuurlijk een merkwaardige situatie. Is 5 mei nu een nationale feestdag of niet? Aan de ene kant – zou Joop den Uyl bedachtzaam debiteren – wel, aan de andere kant niet. Als je ambtenaar bent geniet  je hoogstwaarschijnlijk elk jaar van een vrije dag, als rijksambtenaar ben je daar zeker van. De laatsten hebben uiteraard ook de liefste schoonmoeders, anders was je natuurlijk geen rijksambtenaar geworden……

Als werknemer in de commerciële sector ben je meestal één keer in de 5 jaar officieel vrij, maar 100% zeker is dat niet. Misschien maar goed ook, want wellicht, misschien, eventueel worden schoonmoeders door werknemers in de commerciële sector minder positief beoordeeld en vice versa natuurlijk. Nou ja, in het slechtste geval kun je dan vijfjaarlijks met je schoonmoeder naar een meubelboulevard, lekker Scandinavische vleesballetjes eten met die smakeloze langoustines brrrr! Maar goed, alle vleesballetjes op een stokje, de situatie rondom de vaak gewenste ECHTE nationale feestdag en de actuele toestanden rond 5 mei nopen tot een analyse en een waardige oplossing.

Nederland kent dus eigenlijk niet één niet-christelijke nationale feestdag – katernieuwjaarsdag zou je toch niet zo kunnen bestempelen – behalve Koningsdag op 27 april. Polen heeft de dag van de Grondwet net als Japan, Israël de dag van de onafhankelijkheid, Duitsland de dag van de eenheid, Nieuw-Zeeland de viering van de oprichting van de staat en Nederland heeft dus Koningsdag. Het betreft een feest ter ere van het Staatshoofd, onze Willy dus. Op zichzelf heb ik zelfs als overtuigde republikein geen moeite met dit doorgaans folkloristische spektakel, maar het doet niet helemaal recht aan het saamhorigheidsprincipe.

Ik kan me voorstellen dat er zogenaamde immigrantennederlanders  bestaan die niet veel op hebben met het Nederlandse Koningshuis of op zijn best het ’Royale’ gevoel dat veel Nederlanders overkomt op deze dag niet kennen en dus ook niet delen kunnen met deze groep Nederlanders. Voor de goede verstandhouding, van afschaffing van Koningsdag hoeft wat mij betreft geen sprake te zijn, wel pleit ik voor een nationale feestdag die GEMEENSCHAPPELIJK, dus met alle Nederlanders/Medelanders met welke achtergrond dan ook gevierd kan worden. Ja, zelfs met Nederlanders die in eerste instantie een andere nationaliteit prefereren.  Op deze manier kan er – verder – worden gebouwd aan onderling begrip en solidariteit maar bovenal aan de al bijna ouderwetse aandoende gezamenlijkheid.

Juist aan dit laatste is in Nederland een steeds groter gebrek, kijk naar politieke partijen als DENK, PVV, FvD, toenemende polarisatie tussen Islamitische Nederlanders en ’traditionele’ Nederlandse burgers en ga zo maar door. Wat dit betreft werken de – sociale – media ook al niet mee.......

Google, Facebook, Instagram etc etc, al deze monsterlijke brainwash-algoritmes zijn erop gericht om ons zogenaamde feiten voor te schotelen die we graag willen zien en lezen. Dring door tot in het brein van de gebruiker – zeg maar verslaafde – ’ and he will eat it and pay for it’. Bijna alle menselijke karakters zijn erop gericht om een mening die gevormd is bevestigd te zien. Alsjeblieft geen ene kant, andere kant overwegingen – Joop den Uyl is al meer dan 30 jaar niet meer onder ons -, liever in eigen (media)kring of (sub)groep mijn gelijk bevestigd zien. Dat is dé trend....

Nog een kleine triviale noot: Joop den Uyl heette eigenlijk Joop den Uijl, ik vermoed dat hij de ’Y’ sjieker vond staan, het is niet toevallig dat veel adellijke lieden een met ’Y’ gespelde naam hebben, bijvoorbeeld Baron van Zuylen. Ik fantaseer nog een beetje verder, misschien was de oorspronkelijke naam van Joop wel ’de Uil ’, ja dat gaat al snel richting de uitdrukking uilskuiken. Sorry dit is niet netjes ten aanzien van de voormalige Minister-President die maar mooi de energieke Hollandse ondernemers – ’undertakers’ in het jargon van Joop – een platform heeft gegeven in de competitieve kapitalistische wereld. Die ondernemers wisten niet dat ’undertaking’ – uitvaartbussiness – tevens tot hun kernactiviteiten gerekend moest worden.

Kent iemand overigens het door Joop cum suis geïntroduceerde naar communisme riekende term ’vermogensaanwasdeling’ nog? Op zijn socialistisch gezegd draaide het hierbij om ondernemingsvermogen over te hevelen naar arbeiders(raden). Deze uitdrukking stond vast niet bijgeschreven in het rode boekje van Jan Marijnissen, laat staan dat Jan dit soort kennis aan dochterlief Lilian heeft overgedragen. Nee, Lilian heeft de oude socialistische idealen tegenwoordig anders verpakt en spreekt in plaats van ’vermogensaanwasdeling’ over ’ik ben tegen multinationals’  die gevolgd worden door vergelijkbare platitudes. Hoe zou het eigenlijk zijn met haar hond, Laika genaamd? Toeval bestaat niet, Laika was het eerste levende wezen dat door de Sovjet-Russische Bolsjewieken de ruimte werd ingeschoten, zonder terugkeermogelijkheid overigens. Laika betekent in het Russisch ’blaffer’. Waarom? Een blaffer bijt niet hè, Lilian. Sorry, ik raak nu wel erg afgedwaald, het lijkt wel of ik zelf in een Spoetnik terecht ben gekomen. Of in de Nieuwe Elon Muskraket!

Terug naar de nationale feestdag. Ik meen dat er ruimte en behoefte is aan een dergelijke GEZAMENLIJKE dag. Het is waar, voorgaande klinkt bijna stichtelijk, maar U begrijpt het idee.  Over de naam ben ik nog niet uit, want solidariteitsdag of saamhorigheidsdag klinken me bijvoorbeeld al weer te zwaar aangezet. Enkele – wel zeer ’bekwame’ – theologen kwamen met het lumineuze idee om het Islamitische suikerfeest toe te voegen aan de nationale feestdagenlijst. U voelt ’m al, nee hè, geen bijdrage aan een meer tolerante samenleving. Ja, zeggen de voorstanders dan, we zitten al vol met Christelijke feestdagen dan kan er wel een Islamitisch feest bij, er wonen immers al zoveel aanhangers van dit geloof in ons land. Mijn mening hierover? Niet eens, levert alleen extra polarisatie op.  Binnen de kortste keren schreeuwen trouwens de vertegenwoordigers van andere religies moord en brand, want zij worden dan uiteraard gediscrimineerd......En bovendien, wanneer gaan we dan überhaupt werken?

In Egypte wonen 10 tot 15 miljoen Koptische Christenen die niet alleen geen Christelijke feestdag kunnen beleven, maar moeten uitkijken niet vermoord te worden. Bijvoorbeeld als fanatieke Moslims van de Islamitische broederschap hun kerk op zondagmorgen – tijdens de dienst – in de hens  steken. En die Kopten hebben nog kerken, in Saoedi-Arabië staat er niet één.... In Nederland worden echter miljoenen Saoedi –oliedollars geïnvesteerd in de bouw van moskeeën, over wederkerigheid gesproken. 

En dan de volgende optie voor de nationale feestdag, daar is die dan, het ’pronkstuk’ van onze nationale ’would be’ corpsbal Jort Kelder, 26 juli, de dag van het Plakkaat van Verlatinghe. Eureka! De teerling is geworpen, we hebben de nieuwe nationale feestdag, bij kop en kont zogezegd. Op 26 juli 1581 werd het plakkaat ondertekend waarmee een aantal provinciën van de Habsburgse Nederlanden zich afzetten tegen de Spaanse heerser Filips II. Met een beetje fantasie zou je het de onafhankelijkheidsverklaring van Nederland kunnen noemen.  Jort – bretel – Kelder en al die voorstemmers vinden dat we op deze verklaring als Nederlanders het meest trots kunnen zijn. Mooi toch? Of toch niet?

Diverse historici vinden dat het radicale smaldeel in de Nederlanden zich verzette tegen de Spanjaarden waardoor de zuidelijke Nederlanden – die onder Spaans gezag bleven – onevenredig hebben geleden onder het Spaanse juk. Conclusie: niets om trots op te zijn. De Vlaamse Standaardredacteur Reynebau stelt zelfs dat Nederland zich onterecht het Plakkaat toeëigent, omdat Brabant, Mechelen en Vlaanderen tevens ondertekenaars waren. De hele zaak riekt dus naar ongezond patriottisme en overdreven nationalisme van ’den Ollanders’. Dit is wel de giller van de eeuw, Nederlanders die beschuldigd worden van overdreven nationalisme. In een land waar de nationale driekleur verstopt is achter het spreekgestoelte in de Tweede Kamer op een kaasprikkertje!

Maar goed, van Belgen kan ik het me het ook wel voorstellen, waar zouden die nu nationalistisch van kunnen worden? Van een land dat niet bestaat? Aan meneer Reynebau zou ik de volgende vraag willen stellen: Wat is een Belg met marginale nationalistische gevoelens? Antwoord: een Nederlander. Slotvraag is of 26 juli terecht een nationale feestdag zou moeten worden. Op zichzelf heb ik geen moeite met de ’viering’ van het Plakkaat – Nederland kan wat mij betreft best een scheut nationalisme hebben – maar ik prefereer toch een andere datum. Welke? Nou, 20 februari, de geboortedatum van André van Duin natuurlijk.

Ok, de vijfde mei mag wat mij betreft tot ECHTE nationale feestdag gebombardeerd worden, met uiteraard een officiële vrije dag voor iedere inwoner van Nederland. Wellicht zou ’bevrijdingsdag’ veranderd moeten worden in ’vrijheidsdag’, deze dag celebreren we met z’n allen de vrijheid waarin we leven. Deze vrijheid is in het verleden bevochten, maar niet alleen tijdens de Tweede Wereldoorlog en ook na 5 mei 1945 wordt er tot op de dag van vandaag ’gevochten’ voor die vrijheid. Het besef dat vrijheid een continu thema moet zijn, waar dagelijks voor gestreden moet worden is iets wat niet vaak genoeg benadrukt kan worden.

Ik ben bang dat veel landgenoten vrijheid ’for granted’ nemen, terwijl Nederland een zeldzame oase van vrijheid is in de wereld., een zeer zeldzame zelfs! Vrijheid is nooit absoluut, deze komt in gevaar of houdt op te bestaan als ik iemand anders in zijn vrijheid beperk. Vrijheid betekent dus niet dat ongebreideld lukraak schelden en vloeken – vooral als het ten koste van iemand of een groep gaat- onder het recht op vrije meningsuiting valt. Net zo min als het ter discussie stellen van onze rechtsstaat onder dit recht valt. Wat mij betreft is het actuele thema rond vrijheid nu juist wat de grenzen van die vrijheid zijn, ja moeten zijn. Sommige principes zijn ononderhandelbaar, laten we over die principes  discussiëren zodat een ieder – Christen atheïst, Islamiet, liberaal, (salon)socialist, remonstrant, hindoe, hetero, transgender etc – beseft of gaat beseffen dat echte vrijheid, altijd vrijheid in gebondenheid en verbondenheid is. Hier valt volgens mij wel wat te verbeteren in Nederland, sterker nog hier dient sterk aandacht aan besteed te worden, want als vrijheid voor kennisgeving wordt aangenomen is het einde van die vrijheid in zicht.

Moet er voor deze ’vrijheidsdag’ een andere feestdag worden opgeofferd? Wat mij betreft tweede Pinksterdag, in enquȇtes wordt deze dag ook het meest aangegeven. Er blijven genoeg Christelijke feestdagen over voor het ontkerstende Nederland, die uitstorting van de Heilige Geest moet dan maar een beetje ingekort worden. Vrijheidsdag is een dag vol met vrijheids/bevrijdingsfestivals, aandacht voor meerder- en minderheden. Het klinkt hoogdravend maar het doel is het bevorderen van een gevoel van gezamenlijkheid, saamhorigheid – ja, ja erg ouderwets woord – en voornamelijk het bevorderen van een gevoel dat de waarden van de vrijheid 100% gedeeld worden in de smeltkroes die Nederland feitelijk is.

Tweede Pinksterdag mag wat mij betreft trouwens blijven als officiële vrije dag, dat spijt me dan voor de Rijksambtenaarschoonzoon. Die zal toch echt jaarlijks die vreselijk smakeloze langoustines bij die Zweedse meubelboer moeten nuttigen in gezelschap van zijn schoonmoeder. Misschien is het een idee om schoonmoederlief een keer uit te nodigen voor een bezoek aan de grootste Zweedse meubelboer in Zuid-Korea. Maar liefst 59 vierkante kilometer ’meubelplezier’ wacht de nieuwsgierige bezoekers. Als je schoonmoeder daar niet verdwaalt, dan weet ik het niet meer……..

Een mens die een ander mens van zijn vrijheid berooft, is een gevangene van de haat, opgesloten achter de tralies van vooroordelen en kleingeestigheid (Nelson Rolihlahla Mandela, man van de ‘vrije’ geest, 1918 – 2013)