’Religieuze’ Maffiastaat Iran

De 'westerse wereld' reagerde niet alleen geschokt vanwege de aanslag op het leven van Salman Rushdie, maar ook op de officiële reactie van de Iraanse regering. De hoogste ayatollah van Iran, Ali Khamenei heeft - uiteraard - zijn beslissende zegen uitgesproken over de officiële reactie die een woordvoerder van het Iraanse ministerie van Buitenlandse Zaken mocht voorlezen. Het duurde een paar dagen na de aanslag op de Brits-Indiase schrijver eer de ’Islamitische Republiek’ zijn zienswijze deelde met de wereld. Volgens mij was er twijfel tussen twee opties, waarvan de eerste nog meer stof had doen opwaaien. ’Iran is verheugd dat er een aanslag is gepleegd op het leven van de Islamhater Salman Rushdie maar betreurt het feit dat de Satan-schrijver nog in leven is. Voorts feliciteert de Iraanse regering de aanslagpleger die in naam van Allah handelde’.

Voor deze optie koos Khamenei wijselijk niet, maar wel voor deze: ’bij deze aanval verdienen enkel Salman Rushdie en zijn aanhangers de schuld te krijgen en zelfs te worden veroordeeld. Door de heilige islam te beledigen en de rode lijnen van meer dan anderhalf miljard moslims te overschrijden, heeft Salman Rushdie zich blootgesteld aan de woede van deze mensen.’ Deze zinnen werden tijdens een persconferentie opgelepeld door de eerder gememoreerde woordvoerder. 

Op 14 januari 1989 sprak de geestelijk leider Ayatollah Khomeini zijn beruchte Fatwa uit, Rushdie werd vogelvrij verklaard, op gegeven moment werd er 3 miljoen Dollar uitgeloofd voor het vermoorden van de schrijver van het boek ’de Duivelsverzen’. Nog altijd denk ik dat Rushdie geen Fatwa aan ’zijn broek’ had gekregen, indien hij een andere titel voor zijn boek had gekozen? Waarom? De meeste Moslims hebben het boek namelijk nooit gelezen, vele zijn trouwens analfabeet in de Iraanse contreien, maar dit terzijde…… Vooral de eerste 10 jaar na het ’Islamitische doodvonnis’ sliep Rushdie in bunkers, in het begin wisselde hij wekelijks vaker van locatie. Dat weerhield hem er overigens niet van zijn schrijverspen neer te leggen. Alleen al hiervoor verdient Rushdie alle hulde.

Misschien bent U het reeds vergeten maar in augustus 1989 werd er al eerder een professionele poging gedaan om hem naar de andere wereld te helpen. Gelukkig ontplofte de bom voortijdig, de aanslagpleger kwam hierdoor om het leven. Mooi voor hem natuurlijk, sinds 1989 weet hij zich in het gezelschap van 77 maagden. Kunnen er ook één of twee minder of meer zijn hoor! Of de aanslagpleger Khomeini al tegen is gekomen in het hiernamaals? Helaas niet, de Ayatollah zit alleen in een kamertje met ontelbare Korans. Tja, hij heeft met zijn eigen handen nooit een ’tegenstander’ van de Islam gedood (of een poging daartoe gedaan), dus die 77 maagden zag hij zijn neus voorbijgaan. Hij heeft nog wel geprobeerd Allah van gedachten te doen veranderen, want had hij in 1988 niet de opdracht gegeven een massa-executie uit te voeren? Alle politieke gevangen werden in dat jaar  opgehangen of doodgeknald…… Nee, zei Allah streng, dat telt niet ’je hebt er niet één met eigen handen vermoord Rihollah’ (de voornaam van Khomeini, red.).

Met de Japanse vertaler van de Duivelsverzen is het overigens slechter afgelopen, hij overleefde een aanslag in 1991 niet. In datzelfde jaar werd de Italiaanse vertaler neergestoken, gelukkig niet met de dood tot gevolg. Dit gold ook voor de Noorse uitgever in 1993 die tenauwernood een schietpartij overleefde. Trieste feiten die ons er nog maar eens aan herinneren dat iedereen die zich professioneel bezighield met het werk van Rushdie zijn/haar leven niet zeker was. Of eigenlijk ’is’. Wat bij mij in dit verband nog steeds verbazing wekt is dat er Nederlandse Islamieten tijdens demonstraties in Rotterdam en Den Haag - in 1989 - zich luidkeels achter Khomeini schaarden. Letterlijk werd het ’hoofd’ van de schrijver’ geëist. Waarom deze subversieve elementen destijds niet stante pede zijn opgepakt is mij nog steeds een raadsel…..

De Iraanse regering vindt dat er geen recht bestaat om de ’Islam te beledigen’. Het ’mogen’ beledigen is echter een grondrecht, het valt onder de vrijheid van meningsuiting. Punt! Overigens is de intentie van Rushdie nooit geweest om de Islam of Islamitische gelovigen te beledigen. Trouwens, was het ook alweer niet zo dat ’degene die zich beledigd voelt nooit gelijk heeft?’. Ja, denkt U daar maar eens over na.

Salman Rushdie gaf zijn eigen draai aan ’doorgedraaide’ Moslims:

’Wat de fanaticus haat, zijn de dingen die het leven plezierig maken’