IMG 8351 Facetune 15 11 2019 14 20 57

 
András Csengő is mijn naam, geboren (Utrecht, 17 februari 1963) en getogen in Nederland met Hongaarse ’roots’. Mijn ouders ontvluchtten begin november 1956 hun vaderland dat onder de voet werd gelopen door de oprukkende Sovjet-tanks. De Hongaarse opstand werd bruut in de kiem gesmoord, mijn ouders konden niet meer terugkeren……

Tot eind jaren negentig was ik in Nederland woonachtig, ik ben afgestudeerd in ondernemingsrecht aan de Rijksuniversiteit Groningen. Commerciële werkervaring heb ik opgedaan bij diverse internationaal opererende bedrijven, waaronder Heineken.

Na de milleniumwisseling heb ik gewoond en gewerkt in Midden- en Oosteuropese landen, waaronder Hongarije. Momenteel leef ik in het land van mijn ’roots’ met mijn gezin. Inmiddels ben ik reeds een tijdje zelfstandig ondernemer en onafhankelijk publicist.

András News Network

Wekelijks vindt U meerdere columns op deze website over tal van onderwerpen. Meestal becommentarieer actuele nieuwsfeiten op het gebied van (internationale) politiek, maatschappelijk relevante gebeurtenissen, sport en wat al niet meer. Op hypocriete uitspraken van politici en andere ’influencers’ mag ik graag reageren.

Mijn stijl is kritisch/satirisch, maar ik probeer altijd te relativeren. Dat lukt me overigens niet altijd……
 

Mighty Mourinho

Mighty Mourinho

José Mourinho vindt Frank de Boer de slechtste manager in de historie van de Engelse premier league. De Noord-Hollander leverde enige kritiek op Mourinho en dat moet je niet doen als je volgens de Portugese grootmeester de eerste zeven wedstrijden in de Engelse competitie verliest en ook nog  nul goals produceert. De speler in kwestie, Marcus Rashford, zou volgens José onder de Boer alleen maar leren om te verliezen. Ziehier één van de vele uitbarstingen van Mourinho, maar laten we eerst teruggaan naar de basis.

Mourinho’s trainersloopbaan ‘onder’  Sir Bobby Robson met wie hij zo’n vijf jaar een succesvol tandem vormde, bij Sporting PortugalPorto en Barcelona. Als voetballer was hij van het niveau van zeg maar Louis van Gaal, te laag dus om de top te halen. Van Robson zal Mourinho veel hebben geleerd, één klein dingetje heeft hij na de samenwerking met van Gaal bij de prullenbak gezet en dat heet beschaving. Wel heeft hij heel goed opgelet bij van Gaal, vooral de succesformule van winnen heeft hij van hem overgenomen. Mourinho is onmiskenbaar een grote trainer, een kleine lijst: champions league winnaar met Porto en Inter Milan, Europa-leaguewinnaar met Porto en Manchester United, vele bekers en kampioenschappen en na 50 jaar kampioen van Engeland met ChelseaChelski. Dit laatste mede door de financiering van de Rus Abramovitsj die hij overigens trotseerde -chapeau! – door zijn aankoop Andrei Sevchenko weinig op te stellen.

De allergrooste frustratie van Mourinho is dat Johan - El Salvador - Cruijff er een stokje voor stak dat hij trainer werd van Barcelona. Johan’s voorkeur ging uit naar Pep Guardiola en dat heeft hij de grote meester nooit vergeven. Helemaal niet als je bedenkt dat hij als assistent bij Barcelona na het behalen van de Copa del Rey en de Europacup 2  voor een uitzinnige menigte verklaarde dat de voetbalclub vandaag, morgen en altijd in zijn hart is. Cruijff’s afwijzing verklaart ook zijn afkeer van trainers die aanvallend voetbal voorstaan, zoals Peter Bosz die hij aanvankelijk  – gelogen natuurlijk – niet eens kende. Mourinho moet en zal bewijzen dat zijn defensieve stijl van voetballen toch beter is dan dat van de zelfmoorcommando’s van Cruijff c.s.. Op dit moment staat hij er met zijn religie niet zo goed voor, want zelfs Manchester United supporters melden geregeld depressief voor de camera dat Manchester City het voetbal speelt dat ze van hun eigen club zouden verwachten. Tja, en wie is nu de trainer van City, ik bedoel maar.

Het sterkst op mijn netvlies gebrand staat nog steeds de houding van Mourinho nadat hij met Inter Milan – met een excellerende Wesley Sneijder – de champions league won. Hij stond de pers te woord als een soort Icarus waarvan de vleugels nog net niet gesmolten waren. Graag had ik de Portugees zien acteren in de Bundesliga, maar ik vermoed dat hij deze competitie te min vindt. Niet alleen heeft hij het succes van van Gaal gekopieerd maar ook zijn vreemde taalbeheersing. Mourinho presteert het om na jaren in Engeland gebivakeerd te hebben nog altijd in steenkolenengels de pers te woord te staan. Erg benieuwd zou ik zijn geweest naar zijn communicatie in het Duits, ik denk dat Rudi Carell zaliger –  we zitten nu toch vlak voor Pasen – onmiddellijk een woedende wederopstanding zou hebben beleefd van Mourinho’s Duitse koeterwaals.

Onlangs noemde Mourinho zijn collega van Chelsea nog een clown en refereerde fijntjes aan het matchfixingschandaal waar de trainer Conte betrokken bij zou zijn. Conte, van zijn kant, kwalificeert de Portugees als seniel en dement. Na de wedstrijd City tegen United kwam het tot ongeregeldheden tussen City-spelers en Mourinho, waarbij er met een plastic fles geslagen is.Overigens meldde Mourinho dat hij een bruin leven zonder zorgen had kunnen leiden als hij bij Porto was gebleven want daar was zijn plaats ’net na God’ geweest.  Verder raadde hij de vrouw van de corpulente voetbalcoach Rafael Benitez aan om een dieet voor haar man samen te stellen en Ajax had niks in de finale van de Europa League 2017 te zoeken, een competitie die hij sowieso niet van zijn niveau acht.

Er is een lange lijst van conflicten, uitbarstingen, boude uitspraken, controverses  etc op het conto van Mourinho te schrijven. De zogenaamde vedette onder de voetbaljournalisten Sjoerd Mossou – van het blad Voetbal International –  vindt dat de topprofessionals in het internationale voetbal heel goed hun fatsoen kunnen houden. Ik stel daarom een potentiële bestseller aan Sjoerd voor: teken alle idiote uitspraken/gedragingen van deze ’the special one’ – de zelfbedachte bijnaam van Mourinho – op en je hebt een geheid succes. Overigens is het wel aanbevelenswaardig om het boek uit geven in samenwerking met Johan Derksen’s uitgeverij. Ik zou het boek beginnen met één van de meest befaamde uitspraken van de Portugese grootmeester:  ’I have a problem, which is I’m getting better at everything related to my job since I started’. Sjoerd jonge: die Mourinho is het fatsoen in brons gegoten!

Ik zal de laatste zijn die de prestaties van Mourinho zal bagatelliseren, hij heeft werkelijk een geweldige palmares. De frustratie van Mourinho is de ultieme erkenning die hij maar niet kan verwerven. Het is net als met het internationale aanzien van het Italiaanse voetbal, we hebben wel waardering voor de prestaties geleverd met catenaccio-tactieken maar het hart van de meeste voetballiefhebbers begint toch echt te kloppen als we het over het Bayern München en Manchester City van Guardiola of het Barcelona van Messi  hebben. Bij Mourinho is het toch een beetje van, ’hij ken niet van je winnen, maar je ken wel van hem verliezen’, vrij naar Johan Cruijff over het Italiaanse voetbal.

Mourinho komt uit het land van de fadomuziek, melancholiek, nostalgisch, gevoelig, zeg maar blues avant la lettre. Ik vrees voor Mourinho dat bij het uitblijven van de ultieme erkenning voor zijn Opus Dei de blues van de fado rest. Ik wil in ieder geval zijn lijden nog een beetje verlichten door hem voor te dragen voor een troostprijs, namelijk de oeuvre-Oscar voor Megalomane Choreografie. Wellicht wil Louis van Gaal als runner up het Oscarbeeldje wel overhandigen.

13 maart 2018 Champions League achtste finale Manchester United – Sevilla 1 – 2, United out! Obrigado José!

Geschreven door : András Csengő

1000 Characters left