IMG 8351 Facetune 15 11 2019 14 20 57

 
András Csengő is mijn naam, geboren (Utrecht, 17 februari 1963) en getogen in Nederland met Hongaarse ’roots’. Mijn ouders ontvluchtten begin november 1956 hun vaderland dat onder de voet werd gelopen door de oprukkende Sovjet-tanks. De Hongaarse opstand werd bruut in de kiem gesmoord, mijn ouders konden niet meer terugkeren……

Tot eind jaren negentig was ik in Nederland woonachtig, ik ben afgestudeerd in ondernemingsrecht aan de Rijksuniversiteit Groningen. Commerciële werkervaring heb ik opgedaan bij diverse internationaal opererende bedrijven, waaronder Heineken.

Na de milleniumwisseling heb ik gewoond en gewerkt in Midden- en Oosteuropese landen, waaronder Hongarije. Momenteel leef ik in het land van mijn ’roots’ met mijn gezin. Inmiddels ben ik reeds een tijdje zelfstandig ondernemer en onafhankelijk publicist.

András News Network

Wekelijks vindt U meerdere columns op deze website over tal van onderwerpen. Meestal becommentarieer actuele nieuwsfeiten op het gebied van (internationale) politiek, maatschappelijk relevante gebeurtenissen, sport en wat al niet meer. Op hypocriete uitspraken van politici en andere ’influencers’ mag ik graag reageren.

Mijn stijl is kritisch/satirisch, maar ik probeer altijd te relativeren. Dat lukt me overigens niet altijd……
 

HARTSTOCHT (versus monster)

HARTSTOCHT (versus monster)

Hartstocht, léven

mijn drang is groot.

Maar groter mijn depressie

en

voor ik het weet,

is het grootste deel verslonden.

Mij resten enkel de kruimels.

Maar hoe kan ik zelfs deze

verzamelen,

als ik weet dat 'hij'

daar is.

'Hij' wenkt en gluurt

en ik,

ik doe of ik 'hem' niet ken

maar

wij kennen elkaar

lang

veel langer

dan jij en ik.

Niemand kijkt.

Het monster sluipt naar binnen.....

 

Gea Koopmans

 

Het schilderij in de kop van dit artikel is tevens van Gea Koopmans' hand. Meer (schilder)info op:

https://www.instagram.com/gea_koopmans_art/?igshid=MjEwN2IyYWYwYw%3D%3D&fbclid=IwAR1o1wIE817tl3SgYbmJmV5Ph7Fb4pjhiA-PCSjJDvlffPWTp38pg1mqbfs

 

 

 

Geschreven door : András Csengő

1000 Characters left