IMG 8351 Facetune 15 11 2019 14 20 57

 
András Csengő is mijn naam, geboren (Utrecht, 17 februari 1963) en getogen in Nederland met Hongaarse ’roots’. Mijn ouders ontvluchtten begin november 1956 hun vaderland dat onder de voet werd gelopen door de oprukkende Sovjet-tanks. De Hongaarse opstand werd bruut in de kiem gesmoord, mijn ouders konden niet meer terugkeren……

Tot eind jaren negentig was ik in Nederland woonachtig, ik ben afgestudeerd in ondernemingsrecht aan de Rijksuniversiteit Groningen. Commerciële werkervaring heb ik opgedaan bij diverse internationaal opererende bedrijven, waaronder Heineken.

Na de milleniumwisseling heb ik gewoond en gewerkt in Midden- en Oosteuropese landen, waaronder Hongarije. Momenteel leef ik in het land van mijn ’roots’ met mijn gezin. Inmiddels ben ik reeds een tijdje zelfstandig ondernemer en onafhankelijk publicist.

András News Network

Wekelijks vindt U meerdere columns op deze website over tal van onderwerpen. Meestal becommentarieer actuele nieuwsfeiten op het gebied van (internationale) politiek, maatschappelijk relevante gebeurtenissen, sport en wat al niet meer. Op hypocriete uitspraken van politici en andere ’influencers’ mag ik graag reageren.

Mijn stijl is kritisch/satirisch, maar ik probeer altijd te relativeren. Dat lukt me overigens niet altijd……
 

Finse Hulk wordt weggekrabd door lange Zweedse nagels

Finse Hulk wordt weggekrabd door lange Zweedse nagels

de ’Hulk-figuur’ stamt uit een stripreeks van Marvel comics, de superheld was voor de eerste keer in 1962 te bewonderen. Overigens superheld? De hulk is meer een anti-held die in het normale (strip)leven een aardige kernfysicus is. Helaas was de goede man op gegeven moment het slachtoffer van een radioactief ongelukje en dat had grote gevolgen. Op het moment dat de kernfysicus werd overvallen door gevoelens van (negatieve) opwinding veranderde hij in een groenachtig monster met spierbundels als kabeltrossen. Om vervolgens een grote ravage aan te richten. Daarna transformeerde hij weer tot een bebrild wetenschappertje met te korte (strop)das.

Tja, enige vergelijkingen kunnen toch getrokken worden met de Finse zanger Käärijä die in een gifgroen Hulkjasje optrad tijdens de finale van het Eurovisie Songfestival. Bij het publiek in Liverpool was hij de torenhoge favoriet, regelmatig hief een schare de titel van zijn liedje aan: ’cha cha cha’. Zo nu en dan werd dat één van de presentatrices - de bevallige Engelse actrice Hannah Waddingham - een beetje te gortig. Waarop ze het publiek tot stilte maande. Helaas was er voor onze Finse (anti-)held onvoldoende steun van de landelijke ’vakjuryleden’, de zogenaamde popular vote kon het verlies voor Käärijä niet meer recht trekken.

OK, OK, het nummer ’tattoo’ van de Zweeds-Berberse zangeres Loreen was muzikaal van een hoger niveau dan ’cha cha cha’, toch had ik liever gezien dat de ’Hulk’ gewonnen had. Loreen is de eerste vrouwelijke artieste die het Eurovisie songfestival voor de tweede keer wint en dat gun ik haar van harte hoor. In 2012 won ze met het overbekende nummer ’Euphoria’ dat vooral in het begin van ’tattoo’ doorklinkt. Meteen is er die herkenning van ’iets bekends’, zonder dat het direct verwijst naar ’Euphoria’. Maar die connectie is er wel en dat getuigt van een sterk staaltje muziekmarketing. Vervolgens deden Loreen’s stem en optreden de rest….Buit binnen….

Er waren vakjury’s die ’douze points’ gaven aan de Belgische inzending. Nu ben ik meestal voor België als Nederland is uitgeschakeld tijdens (sport)toernooien, maar dat kon ik deze keer niet over mijn hart verkrijgen. Mia en Dion zongen voor de aanvang van het songfestival vals, maar de Leuvense Stef Caers (artiestennaam: Gustaph) presteerde dit zelfs in de finale. Hiernaast was weer duidelijk te constateren dat ’bevriende naties’ hoge scores behaalden bij de muzikale beoordeelaars. Wat mij betreft worden die ’vakjury’s’ defintief afgeschaft, het zou ook nog eens een hoop geërger schelen. Al die nono’s uit alle uithoeken van Europa die hun ’moment of fame’ willen scoren voor bijna 200 miljoen beeldbuiskijkers, het teiltje moest er weer vaak bijgehaald worden….

In de halve finale werd er al van vakjury’s afgezien, omdat er vorig jaar kartelletjes tussen landenjury’s waren gevormd. Waarmee de uitslag uiteraard werd beïnvloed. Loreen werd vooraf het hardst geplugd, ook bijna alle bookmakers deden mee aan de ’Loreen-hype’. Merkwaardig, want haar nummer ’tattoo’ vertoont opvallende gelijkenis met het nummer van de - nota bene - Oekraïense Mika Newton. De titel van de song is nog hetzelfde ook, alleen wordt ’tattoo’ met één ’T’ gespeld. Gelooft U me niet, luister bijgaand maar eens, het nummer is meer dan 15 jaar geleden opgenomen……

https://www.youtube.com/watch?v=v8wuuCkHkds&ab_channel=StyleRecords

Helaas Loreen, maar ik meen dat Käärijä de terechte winnaar had moeten zijn. Overigens had ik persoonlijk het liefst de Tsjechische dames van de formatie Vesna op het hoogste ereschavot gezien, hun nummer was muzikaal van hoog niveau en de samenzang voortreffelijk. Maar ja, smaken verschillen, nietwaar? Wie in de kelder van de ’ranking’ had moeten eindigen? Naast de Leuvense Gustaph zonder enige twijfel de inzending van Zwitserland, ene Remo Forrer zong over ’waterguns’. De essentie van zijn boodschap was dat hij niet in het leger wil en dat is een typisch Zwitserse houding. Dit Alpenlandje wil nergens bijhoren - niet bij de NAVO en EU bijvoorbeeld - maar wil wel overal van profiteren. ’Zéro points’ dus wat mij betreft voor deze inzending.

Jan (en) Smit komt trouwens ook in aanmerking voor een niet te verwaarlozen prijs, namelijk die van ’cliché-koning van Europa’. De Volendamse volkszanger grossierde als commentator in nietszeggende platitudes, eigenlijk had Jantje niks te melden. Het kan natuurlijk zijn dat hij er niet met zijn gedachten bij was, ’zijn’ Fc Volendam won gisteren een belangrijke wedstrijd en zal degradatie waarschijnlijk ontlopen. Dat moet Jan in zijn functie als voorzitter van de ’palingvoetbalcub’ natuurlijk goed hebben gedaan. Zo goed, dat hij waarschijnlijk amper naar de liedjes geluisterd heeft.

Het liedjesspektakel kreeg in aanmerkelijke mate een politiek karakter door het massale gebruik van de kleuren van de Oekraïense vlag, Oekraïense optredens etc. Één van de presentratrices was zelfs van Oekraïense origine. Of dit storend was? Wat mij betreft kon het ermee door, helemaal als we in beschouwing nemen dat het muziekfeest in Oekraïne gehouden had moeten worden. Vanwege de oorlog kon hier geen sprake van zijn, daarom waren de (extra) Oekraïense accenten goed te rechtvaardigen. De mediagenieke president Zelensky had graag van de gelegenheid gebruik gemaakt om tijdens één van de pauzes zo’n beetje 200 miljoen TV-kijkers toe te spreken. Terecht ging dat voor de festivalorganisatie één brug te ver, maar als ik in Zelensky’s schoenen had gestaan, had ik ook een poging ondernomen.

Tot slot verdient de Kroatische formatie Let 3 nog een vermelding. De Kroatische uitvoering van de Village People bracht een politieke boodschap in een grotesk en satirisch jasje, uiteraard was het Poetin die met zijn misselijk makende oorlog indirect een veeg uit de pan kreeg. Er is trouwens een regionale rockband die deze boodschap nog krachtiger had kunnen overbrengen. Welke? De Achterhoekse formatie Normaal natuurlijk. Met hun nieuwe nummer ’Poetin is een klootzak’ hadden ze de pannen van het dak gespeeld én waren ze wellicht nog in de top 3 geëindigd ook. Luister maar eens naar Bennie Jolink en consorten! ’L’équipe Normal: douze points!

https://www.youtube.com/watch?v=SWrDpjjrg-s&ab_channel=Normaal-Topic

Geschreven door : András Csengő

1000 Characters left