‘Fatale Schranspartij’ aan het Balatonmeer

Als Hongaarse Zomerdestinatie is het Balatonmeer de meest poulaire. Het ondiepe meer heeft als het grootste van West- en Middeneuropa al jaren een (inter)nationale aantrekkingskracht, In de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw was het dé zomerbestemming voor DDR burgers/kameraden die aan de Balatonoevers hun familieleden uit West-Duitsland konden ontmoeten. En het was dé bestemming van kamperende Hollanders die vooral aangetrokken werden door de goedkope campings en ’diners’ in eenvoudige strandrestaurants waar een 5 koppige familie in 1975 maximaal 20 gulden kwijt was. Ja, hoor je dat Geert Wilders? 20 NEDERLANDSE GULDENTJES, inclusief meerdere pálinka’s en potten bier. Zou ’onze’ Geert in die tijd – op een FKK camping – reeds kennis hebben gekregen aan zijn huidige Hongaarse vrouw? Wie zal het zeggen? In ieder geval staat de afkorting FKK voor Freie Körper Kultur. Daar waren die Oostduitsers een grote fan van, de Balaton was vergeven van ’Deutsche Volksleute’ die met hun ’hele zakie in het nakie’ rondstapten. Maar Geert wellicht niet hoor!!!!!

Goed, laten we eens een vorkje prikken aan het Balatonmeer. Tegenwoordig kun je  in luxe Italiaansachtige etablissementen mozzarellasalades, spaghetti’s met allerhande zeebanket, tiramisù en wat al niet meer laten aanrukken. Of Servische pljeskavica gelardeerd met op kroatische leest gekruide wostjes met Italiaans ijs na én altijd met echte Italiaanse espressokoffie. Van de firma Illy bijvoorbeeld alhoewel dat van oorsprong een Hongaars familiebedrijf was. Van Ferenc Illy geboren in Temesvár, voor de Eerste Wereldoorlog nog in Hongarije gesitueerd. En altijd kunnen we afsluiten met het Griekse degestief Metaxa.

Maar gelukkig zijn er nog genoeg – eenvoudige – ’eethoekjes’ waar je het traditionele Balatonmenu kunt bestellen. Kom maar op met die menukaart, meneer de ober! Eerst bestellen we in de hitte maar eens een grote pul bier. In de vorige eeuw tapten de Hongaren bier met een soort benzinepompspuit. Grote bladen met ouderwets aandoende pullen werden op deze manier gevuld. Verschraald bier kwam je in de jaren zeventig niet tegen….Tegenwoordig moet je niet vreemd opkijken als je in een achteraf tentje van een vers getapt Belgisch fruitbiertje kunt genieten.

Natuurlijk bestellen we een forse lángos, de Hongaarse pizza. Een bol deeg wordt in melk ’gebadderd’, platgemasseerd en daarna in – meestal – zonnebloemolie gefrituurd. Toen het leven nog simpel en weinig keuzerijk was bestonden er twee opties: of U koos voor een lángos die gezouten was óf U nam diezelfde lángos met een knoflookoliemengseltje netjes met een kwastje aangebracht. Tegenwoordig zijn de mogelijkheden legio, net als bij pizza’s neemt u de garnering die gewenst wordt geacht. De ’all time favorite’ van de Hongaarse lekkerbek  – ook ik schaar mezelf in die categorie – ziet er als volgt uit: gezouten, met knoflooklaag, een flinke dot tejföl – Hongaarse zure room -, uitgebakken spekjes en een flinke lading gesneden rode uitjes. Eventueel kunnen de echte ’diehards’ nog kiezen voor een extra portie geraspte kaas.En nog een prettige dag voor Uw kranslagaderen zal de huisarts erbij vermelden…..Het zal U waarschijnlijk niet verbazen dat Duitsers tevens gek zijn op deze lekkernij, in de Duitse taal ’Fladen’ genaamd. Vind ik  overigens niet echt ’schmackhaft’ klinken

Na de Lángos nemen we eerst maar eens iets lichters. Wat dacht U van een lekkere – al weer gefrituurde – ’Balatoni Hekk’. In een knapperig jasje gewikkeld is deze vissoort – mits vers uit de frituur – best te hachelen. Écht vers kan de Hekk – Heek in het Nederlands – nooit geconsumeerd worden, want het betreft een ’zeevis’. Dat weten veel toeristen overigens geenzins en dat geldt zelfs voor een aantal Hongaren. Ik vermoed dat deze laatste onwetenden één op één supporters zijn van ene Ferenc Gyurcsány maar ik kan het mishebben hoor! De Hekk is zo’n beetje het Nederlandse lekkerbekje, maar wel iets massiever en vetter. Tja, wat U dan gedacht?

Na het vegetarische deel van de maaltijd schakelen we weer over op de ’vleeseet modus’. Met klakkende tong van de klophonger bestellen we een bord met een paprikakolbász – of kolbice zoals geschreven voor toeristen – en een véres hurka. In goed Nederlands: een smakelijke vette paprikaworst en een bloedworst gefabriceerd uit varkensorgaanvlees. Goed bereid is de Hurka lekkerder dan de Schotse variant, de ’haggis’. Behalve als U een Schot bent natuurlijk. flink gezoute pommes frites erbij met scherpe paprikapasta – erős pista – en geraspte mierikswortel op een kledder scherpe mosterd. Inmiddels drinken we rode wijn besteld in een literkan, sorry besteld in 2 literkannen, we zouden eens droog komen te staan!

Als dessert tovert de huisober een groot bord – inclusief eetlepel – met Somlói galuska – Somlauer – op tafel. Sponscake met chocoladesaus overgoten, ook hier weer, mits vers geserveerd een lekkernij, om je vingers bij op te eten. Natuurlijk getooid met een flinke schuimkraag slagroom, om het broodnodige cholesterolniveau op niveau te houden. Als ’natje’ sluiten we af met een paar flinke neuten szilvapálinka – pruimengedistilleerd van zo’n 50% alcohol – en misschien nog met een kopje hartslag, een dubbele espresso.

Als kroon op de avond duiken we nog even het warme Balatonmeer in en krijgen een pijnlijke grimas in het gelaat vanwege opkomende maagkramp. Redding biedt een net aanmerend schuitje met aan boord liederlijk dronken Duitsers uit de (oost)Duitse stad Dresden. Het lukt deze lieden ook nog om U aan boord te hijsen. Ja, hijsen, daar gaat de avond mee verder, want de uitzinnige Dresdenaren verplichtten U om een fles omwelriekende ’weissenkorn’ aan de mond te zetten. U wordt wakker als de diensdoende ziekenhuisdokter van de detoxafdeling U hoofdschuddend voorhoudt dat U in plaats van die ’bocht’ beter wat anders had kunnen consumeren. Wat?

’Unicum, het beste alcoholische bitterdrankje van de wereld: in kleine hoeveelheden een medicijn, in grote hoeveelheden een geneesmiddel’. Een oud Hongaars gezegde dat ver terug gaat…….

Hongaarse medici hebben altijd gelijk……..