De EU ging bijna ten onder aan onverschillige decadentie

De ’kogel’ is in Noord-Macedonië door de kerk, the Former Yugoslav Republic of Macedonia is niet meer, het conflict met Griekenland behoort hiermee tot het verleden. Jarenlang streden deze twee landen over de – officiële – naam van deze kleine Balkanrepubliek. Griekenland hield met deze strategie onder andere de toetreding van de Noord-Macedoniërs tot de NAVO tegen. Met deze ’compromisnaam’ betekent dit dat de kleine Balkanrepubliek weldra toe zal treden tot de NAVO. Ja, ja, er bestaan nog diplomatieke successen op het oude continent!

De volgende stap is de uiteindelijke toetreding tot de Europese Unie. ’Mede Balkanlanden’ als Servië en Albanië hebben overigens dezelfde ambitie. West-Europese landen – vooral Frankrijk en Nederland – zijn niet zo gecharmeerd van de strategische keuzes van deze naties en dat is naar mijn mening een ernstige foute geopolitieke inschatting die fatale consequenties kan hebben. Met dit standpunt worden deze ’Balkanezen’ uiteindelijk in de handen gedreven van óf Rusland – Poetin spint nu al garen – óf Saoedi-Arabië óf China. Zonder duidelijke keuzes van de zijde van de EU is het waarschijnlijk dat deze Balkanlanden een speelbal worden van alledrie genoemde ’vleesetende’ landen. En dan heb ik het nog niet eens over de ’failed state’ Bosnië Hercegovina. Overigens, vleesetend? Oud minister van buitenlandse zaken, de Duitser Sigmar Gabriel heeft het al eens treffend verwoord: ’Europa is een vegetariër, de rest van de grootmachten in de wereld is zonder uitzondering vleeseter!’

Zowel Frankrijk als Nederland meldden bij monde van hun regeringsvertegenwoordigers dat er in hun landen geen ’draagvlak’ voor uitbreiding is. Draagvlak? Wie zegt dat? Hoe is dat dan eventueel gemeten? En op welke manier spelen hier de eigen navelstarende ’onafhankelijke’ media een rol? Ik vraag me werkelijk af of de meeste politici in Frankrijk/Nederland op een blinde kaart zouden kunnen aanwijzen waar betreffende Balkanlanden zich bevinden. Wijlen Frits Bom – dé vakantieman, weet U nog? – plaatste tijdens het skiseizoen een groot bord met een Europese blinde landkaart boven aan de skipiste in het het Oostenrijkse Zell am See. Boven aangekomen vroeg hij aan de verwende Nederlandse skiërs – met dure Ray-Ban zonnebril op de snuit – of men met de skistok wilde aanwijzen waar het prachtige Zell am See zich op de kaart bevindt. De meeste – topografisch zeer onderlegde – Hollanders wezen een plek aan vlakbij de Zwarte Zee. Want, zei Ingrid – echtgenote van Henk – overtuigd: Hé Henkie, ja daar mot het zijn, we zitten hier toch bij een meer, toch?

Nogmaals, draagvlak? waar hebben die politici het over? Historische elementaire fouten maken, daar zijn onze geachte gekozen volksvertegenwoordigers en regeringsverantwoordelijken uitermate goed in. Ten tijde van de Balkanoorlog muntte de EU ook al uit in een trieste besluiteloosheid. Een zogenaamde EU trojka – inclusief ’onze’ CDA’er Hans van den Broek – kon geen potten breken, uiteindelijk moest de NAVO er onder leiding van de Amerikanen aan te pas komen om een einde te maken aan de Balkanese ’slachterij’……

Even wat weetjes. Saoedi-Arabië ondersteunt de Balkanese Moslims met een groot chequeboek in de achterzak. De bouw van moskeeën wordt van harte ondersteund in Kosovo, Bosnië Hercegovina en Albanië. Voor de Saoedies is deze  regio hun Europese ’stronghold’ waarmee ze op het oude continent hun invloedssfeer uit willen breiden. Ook op andere gebieden is er volop activiteit. De olympische berg van de Winterspelen in 1984 in Sarajevo – Jahorina – is inmiddels in Saoedische handen, onroerend goed, land en bedrijven zijn tevens interessante objecten voor de Saoedische oliedollardrang. Maar vooral voor de Messiaanse – sorry Mohammedaanse – drang. Boze tongen beweren dat de Saoedies uit zijn op een gelijkgeschakelde Balkan Moslimstaat.

Poetin noemde de implosie van de Sovjet-Unie de grootste geopolitieke catastrofe van de vorige eeuw.  En nu dreigt het Servische broedervolk definitief voor ’het westen’ te kiezen en dat levert de voormalige KGB-chef nog altijd migraine op. Vooral jonge Serviërs hebben hun buik vol van al die oude conflicten maar het ’Turkije syndroom’ loert om de hoek. Indien de EU maar blijft talmen over het EU lidmaatschap van de Serviërs kan de stemming in Belgrado en omstreken wel eens omslaan. De meerderheid van de Turken kan de EU inmiddels missen als kiespijn. Poetin wacht de ’verloren zoon’ met open armen op, dat kan ik U verzekeren.

Ook de Chinezen zien hun kans schoon en investeren lustig door in hun zogeheten Europese zijderoute. De nieuw op te tuigen snelle treinverbinding tussen Boedapest en Belgrado, door wie wordt die ook maar weer gefinancierd? De door de NAVO tijdens de Balkanoorlog opgeblazen bruggen in de voormalige Hongaarse stad Ujvidék – het huidige Servische Novi Sad -, door wie worden die nu herbouwd?

Een lekker geopolitiek speelveldje, die Balkan nietwaar? De enige die hier echter terugtrekkende bewegingen maakt is de vegetariër bekend onder de naam Europese Unie. Inmiddels bevinden zich duizenden – illegale – immigranten in het westen van Bosnië Hercegovina. Heeft U wel eens van de Bosnische stad Bihać gehoord? Televisiekijkers in Midden- en Oosteuropa wel hoor! De plaatselijke bevolking heeft zware hinder van de vele immigranten die vanaf deze ’hub’ de oversteek naar Kroatië – lees de EU – proberen te maken. De flessenhals van de – illegale – imigratie is verplaatst naar West Bosnië maar daarover lees ik nooit iets over in de ’vrije’ westerse pers. In de Bosnische ’failed state’ bestaan parallelle gemeenschappen van Moslims, Serviërs en Kroaten, met de immigranten erbij een potentieel kruitvat. Overigens potentieel? Eigenlijk een actueel kruitvat. En zal ik nog even de verhoudingen tussen Kosovo en Servië memoreren? Lijkt me niet, ik hoor de kogels me nu al om de oren fluiten……..

In Brussel en in de rest van veel EU hoofdsteden maakt men zich thans druk of Fransje Timmermans nog een kans maakt om de opvolger van Jean-Claude Juncker te worden. En in Nederland  is het ’pensioenakkoord’ of de verwerping ervan ’big news’ in alle media. Natuurlijk, ik ontken de importantie van dit laatste onderwerp niet, maar de (media)verhoudingen zijn al jaren volledig zoek in Nederland, Duitsland, Frankrijk etc etc…… In Brussel en ’omgeving’ schreeuwt men altijd van de daken dat de Europese Unie een groot succes is, de vrede op het oude continent wordt dankzij die EU immers al zo’n 70 jaar bewaard! Grotendeels mee eens! Maar zo langzamerhand kom ik tot de conclusie dat deze situatie zich thans handhaaft ondanks de EU.

De Europese Unie gaat ten onder aan onverschillige decadentie…….