Meisje Mao Marijnissen

Lilian Marijnissen is een kind van de revolutie. Op vierjarige leeftijd figureerde ze al op de verkiezingsaffiches van de Socialistiese Partij, tegenwoordig Socialistische Partij  samen met haar vader Jan Marijnissen. Spellen hebben ze in ieder geval geleerd bij de SP…. Op zestienjarige leeftijd plaatste de SP haar op de kandidatenlijst voor de gemeenteraadsverkiezingen in de worststad Oss en ze werd in dit SP-bolwerk ook in de raad gekozen. Het duurde nog twee jaar voordat ze daadwerkelijk zitting kon nemen, maar niet voordat ’vrijwillig’ een ander SP-raadslid zijn zetel ter beschikking had gesteld.

Er zijn mensen die deze gang van zaken curieus vinden/vonden, ik heb er andere bewoordingen voor, het niet serieus nemen van de kiezer bijvoorbeeld. Als ik met het rode potloodje een rondje inkleur mag ik er toch van uitgaan dat de door mij geprefereerde kandidaat misschien geestelijk ongeschikt is, maar toch in ieder geval meerderjarig. Wellicht was de beslissing tot kandidaatstelling van de leiding van de SP gestoeld op het principe van het democratisch centralisme zoals in de DDR  en andere communistische terreurstaten. Met andere woorden: papa Jan Marijnissen was van mening dat zijn minderjarige dochter – pas 16 jaar! –  zo snel mogelijk de politiek in moest.

De SP zit het gezin Marijnissen in het bloed, mama Mari-Anne was ook al actief voor de SP in de gemeenteraad van Oss. Je zou kunnen zeggen dat de de politieke partijkaderopvoeding, de SP-agitatie en propaganda een goede basis voor Lilian vormden om ook maar geen moment te twijfelen aan de enige juiste socialistische weg. Interessant overigens dat de naam van moeder Marijnissen aanvangt met Mari, dit is een onmiskenbare verwijzing naar de maagd Maria, een persoon die in socialistische kringen ideologisch in de sprookjeshoek wordt neergezet. Ok, ok, Oss ligt in Noord-Brabant, Rooms-Katholieke wortels worden natuurlijk niet verloochend. Hoe dan ook, in ieder geval kunnen we vaststellen dat Lilian vanaf haar zestiende levensjaar in de socialistische ’Heer’ is en volgens Winston Churchill daarom  – nog – niet geschikt voor een functie van echte importantie in de politiek. Immers, zo zegt de man die zijn ’darkest hour’ heeft beleefd, iemand die op zijn twintigste geen socialist is heeft geen hart, maar degene die op zijn veertigste geen conservatief is geworden, heeft geen verstand. Lilian wordt dit jaar 33, dus ze heeft nog zeven jaar…

Voordat we op dat tijdstip aankomen verder met de loopbaan van Lilian. Het socialistische adagium volgend dat ’alles politiek is EN ondergeschikt aan de poltiek’ studeerde deze Rosa Luxemburg van de SP uiteraard politicologie in Nijmegen en Amsterdam. Ik vermoed dat de theorie  ’das eiserne Lohngesetz’ van Ferdinand Lassalle haar zeer aangesproken moet hebben, de theorie die ervan uitgaat dat de inkomens van arbeiders zich altijd rond het bestaansminimum bewegen.

Wellicht is dat ook de doorslaggevende reden geweest dat Lilian na het behalen van haar bul een baan bij Abvakabo FNV prefereerde. In haar rol bij deze vakbond beijverde ze zich onder andere in de CAO -onderhandelingen voor de belangen van de werknemers in de ouderenzorg. Ze meldt op de SP website trots dat ze zich niet heeft laten leiden door directieheren in mooie pakken. Even komt de herinnering aan de standaard kledingoutfit van de oude Jan Marijnissen in me op, inderdaad, het laatste waar je hem van beschuldigen kunt is wel dat hij in mooie pakken rondbanjerde. De ex-lasser Marijnissen was in zijn activistische beginperiode maoïstisch, marxistisch en ja, ook nog leninistisch.

Hij beschouwde de CPN in de begin jaren zeventig – naast het grootkapitaal uiteraard – als erfvijand, want Mao en zijn doodseskaders stonden voor het enige ware socialisme. Tot in 1977 werden overigens via de partijkrant van de SP ’de Tribune’ geschriften van Mao en zelfs van Stalin als  – notabene – scholingsmateriaal verkocht. Ik mag hopen dat dit niet met winst gebeurde, want dat zou een besmeuring van het maoïstisch blazoen van de SP zijn geweest. Pas in 1980 werd de spreuk uit het rode boekje van Mao ’durf te strijden, durf te winnen’ van de kaft van het partijblad verwijderd. Het aangeschafte partijpand – in 1976 – van de SP in Rotterdam werd in ieder geval deels met Chinees geld gefinancierd, tegenwoordig zou dit onder het hoofdstuk illegale partijfinanciering vallen.

Voor ik me daadwerkelijk begin op te winden over door anderen in het verleden begane stommiteiten – dat is pas echt het stomste wat je kunt doen – denk ik dat Jan Marijnissen door zijn fanatisme gedreven ideologische activisme dat jaren op de Mao-leest was geschoeid weinig ’qualitytime’ heeft gespendeerd aan zijn gezin. Wellicht verklaart dat de vermeende relatie die Lilian had/heeft met de 31 jaar oudere MAX-voorman Jan Slagter, een klein vadercomplexje misschien? Nu hou ik op met deze RTL boulevard borrelpraat alhoewel ik in goed gezelschap ben met onze premier Mark Rutte die, toen hij lucht kreeg van de vermeende relatie, zich afvroeg of Lilian dan ook maar meteen mediatraining bij omroep MAX zou krijgen. Ik sluit dit onderwerp af met de opmerking dat ik Jan Slagter in de media geregeld heb mogen aantreffen in pak, meestal een lelijk pak trouwens.

In maart 2017 nam Lilian Marijnissen zitting in het parlement en de felicitaties van het SP-partijkader waren niet van de lucht. Kameraad Gemeenteraadslid Prinssen uit Oss maakte als kamttekening wel dat Lilian soms wel teveel vasthoudt aan haar eigen standpunt en daarmee te weinig luistert naar anderen. Ja, dank je de koekoek, wat wil je met een dergelijke – eenzijdige – politieke kaderopvoeding en dito loopbaan. Little rocketman Kim Jong-un likt zijn vingers af bij zo’n levensloop, die had hij voor zijn eigen zus gewenst, dit laatste is uiteraard een ’ best guess’. Helaas was ik tot nu toe niet in de gelegenheid Kim Jong-un hierover zijn mening te laten ventileren.

In ieder geval gaf Lilian bij haar installering aan dat ze zich verheugt om tussen ’die stropdassen’ het debat aan te gaan, let U op het subtiele verschil, niet MET de stropdassen, maar TUSSEN de stropdassen. In december 2017, nog geen jaar na haar intrede in de Tweede Kamer werd ze verkozen tot fractievoorzitster van de SP, ik vermoed  een communistische klapvee-overwinning met een percentage van 98,4% geheel volgens de traditie van communistische heilstaten oostelijk van de Duits-Oostenrijkse grens. Haar tegenstreefster – voor de bühne uiteraard – de 42-jarige Sadet Karabulut, sinds 2006 kamerlid voor de SP had natuurlijk geen schijn van kans, die heeft natuurlijk een stuk minder ervaring dan onze Lilian……..

Over de voorgangers van Lilian kan gezegd worden dat het eigenlijk tussenpausen waren. Het is algemeen bekend dat een aftredende autoritaire leider – in dit geval Jan Marijnissen – nooit en te nimmer een een sterke persoonlijkheid als opvolger toestaat, want ja, jouw ster – in casu een rode natuurlijk –  blijft op deze manier langer stralen. De eerste tussenpaus(in) Agnes Kant heb ik zelden op een glimlach kunnen betrappen, het ledental van de SP slonk dan ook in ’no time’ met 10%, exit Kant. De onderwijzer Emile Roemer nam het stokje over, maar op enige activistische kwaliteit, die jaren het keurmerk was van de SP, heeft nog nooit iemand hem kunnen betrappen.

De sympathieke ietwat corpulente Brabander heeft zich altijd onwennig gevoeld in het Haagsche. Na zijn afscheid als fractievoorzitter beklaagde hij zich erover dat er zo weinig aardige mensen in de politiek werkzaam zijn. Die zijn er wat hem betreft wel in het Vaticaan, want de huidige Paus Franciscus is volgens hem een socialist. Je moet er wel een levendige fantasie op nahouden als je Franciscus ziet als één van leden van de voorhoede van het proletariaat, maar goed socialisten hebben zo hun eigen interpretaties. De autoritaire stijl van Jan Marijnissen wil ik nog even toelichten. Veel ex SP’ers of teruggetreden SP’ers bevestigen in meer of mindere mate de boude stijl van hun voormalige leider. Ex SP-kamerlid Sharon Gesthuizen schreef er zelfs een boek over dat zelfs door SP-prominent Harry van Bommel positief werd ontvangen. Hij gaf aan de kritiek wel te herkennen. Één van de hoofdconclusies van het boek is dat Jan Marijnissen een cultus creëerde rond zijn persoon, waar heb ik dat toch eerder gehoord……???

De familie Marijnissen volgt de traditie van familiedynastiën, het lijkt bijna op de kroniek van een oud-Europese adellijke familie maar dan van proletarische snit. In ieder geval zal Lilian het partijprogramma van de SP zoveel mogelijk proberen te realiseren. Daarin staat bijvoorbeeld dat de dialoog met Rusland geintensiveerd moet worden en dat de voornemens van Oekraïne en Georgië om lid te worden van de NAVO ongedaan moeten worden gemaakt. Een grotere oud-Marxistische reflex kan ik mij nauwelijks voorstellen. O ja, mooi pacifistisch gedacht, de SP doet ook niet meer mee aan oorlogen, dat is besloten en dat is gewoon zo.

Hebben de SP-idealisten soms sporen van struisvogelgenen? Ik vraag het me serieus af. Voor de rest is er maar weinig over buitenlands beleid op allerlei terreinen te vinden, behalve een forse afslanking van de EU en opheffen van de Europese Commissie. Geopolitiek navelstaren in Oss op zijn smalst dus. Grote ondernemingen – met de nette pakkenmannen van Lilian – moeten totaal anders geleid worden, een nieuw te vormen werknemersvergadering moet evenveel rechten krijgen als de aandeelhoudersvergadering. Werknemersvergadering? Is dat niet een eufemisme voor socialistische arbeidsraden?

EN niet te vergeten, voor salarisbeslissingen ten anzien van bestuurders is instemming van de ondernemingsraad vereist. Sterker nog, Lilian Marijnissen zei afgelopen week bij Jeroen Pauw dat bestuurders van ondernemingen gewoon onderdeel zouden moeten uitmaken van de CAO’s, problemen opgelost, nietwaar? Een sterk staaltje van hypocrisie, want de SP ontrekt zich zelf aan de CAO die geldt voor Eerste en Tweede Kamerleden en alle andere politieke vertegenwoordigers in provincies en gemeenteraden. Ok, de naam is anders, maar het principe is hetzelfde, er geldt een standaardpakket arbeidsvoorwaarden voor de Eerste en Tweede Kamerleden, waar het politbureau van de SP anders over oordeelt. Tot voor kort werden alle salarissen van SP-kamerleden naar het centrale SP-bankrekeningnummer overgemaakt – SP-parlementariërs moesten genoegen nemen met 2750 euro netto – , met de rest werd de partijoorlogskas gespekt. Een rechter, ik geloof in de Noordoostpolder achtte dit onrechtmatig in een individueel geval en Minister Plasterk was er als de kippen bij om dit geval algemeen verbindend te verklaren.

Eigenlijk een soort van buitenspel zetten van medekameraden door Plasterk., over een gefrustreerde socialist gesproken….. De toenmalige leider van de SP Roemer was des duivels omdat zoals hij zei ’een kroonjuweel van zijn partij wordt afgenomen’. Kroonjuweel? illegale partijfinanciering zul je bedoelen! Maar niet alleen dat, maar een arrogante verwerping van een wet die de vergoedingen voor politici regelt. Nog enig respect had ik voor de SP kunnen opbrengen als men een wetsvoorstel voor verlaging van salarissen van politici had ingediend, ik heb afgelopen week tot sint juttemis gegoogeld, maar nee hoor. Alleen maar klachten van SP’ers gevonden over de gedwongen opheffing van de afdrachtregeling. De SP wil toch voor ieder mens en iedere organisatie in de samenleving een ’level playing field’ verzekeren? Nee, nee, zegt Lilian, onze verkiezingskas moet natuurlijk wel iets voller dan van bijvoorbeeld die van de PvdA. Het lijken wel gereformeerden van een bepaalde slag, die SP’ers.

Begin vorig jaar giechelde Lilian op radio 1 dat ze Donald Trump best wel verfrissend vond, hij communiceert tenminste in begrijpelijke taal. Ja natuurlijk er is wel wat op hem aan te merken als het om kernbommen en ‘pussies’ gaat, maar verder ja, verfrissend zegt ze. Het doet niet alleen pijn aan oren en ogen, het veroorzaakt stante pede een anti-peristaltische beweging in de slokdarm. Niet in die van Harry van Bommel, die antwoordde meteen in een tweet – als een trouwe kameraad voetsoldaat – dat Lilian gelijk heeft, want Trump zegt ook verstandige dingen, over het verminderen van militaire interventies bijvoorbeeld. Waarvan akte Harry., tsjongetsjonge die man heeft zich met deze handelswijze gedegradeerd tot het misdienaartje van de familie Marijnissen.

Ik vraag me af of Lilian bekend is met de excommunicaties die uitgevoerd zijn in naam van de partij, bedacht en uitgevoerd door papa Jan. Düzgün Yildirim werd  in 2007 door het politbureau van de SP geroyeerd als lid, terwijl hij toch volledig rechtmatig – via voorkeurstemmen – in de Eerste Kamer werd gekozen. Maar ok, mede vanwege het feit dat hij in de Provinciale Staten een voorkeurstem op zichzelf uitbracht. Het SP politbureau was van mening dat voorkeurstemmen uitbrengen uit ’democratisch oogpunt’ – in het algemeen – een ongepaste manier van politiek bedrijven is. Eigenlijk werd bedoeld  uit ’democratisch centralistisch oogpunt’ volgens de beste DDR-traditie. Op de partijburelen had men een heel andere volgorde van de kieslijst in gedachten en die was voor Jan – ‘door roeien en ruiten’ – Marijnissen natuurlijk heilig. Alex de Jong, SP lid schreef over deze affaire in het orgaan ’grenzeloos’ dat Yildirim zijn zetel  – zeer terecht! – uit het oogpunt van de democratie moest opgeven, Yildirim was toen nog niet geroyeerd. Om vervolgens in de volgende zin te melden dat tijdens het volgende congres van de SP er gesproken moet worden hoe de partij democratischer zou moeten functioneren. Het is de logica van een banaan, net zo krom……..Overigens worden in het geciteerde stuk elementaire taalfouten begaan, maar dit – vanzelfsprekend – geheel terzijde. Een ander Tweede Kamerlid van de SP Ali Lazrak wordt in 2003 zonder pardon uit de partij gezet nadat hij – volledig rechtmatig – de afdracht aan de partijoorlogskas niet meer wenst te accorderen. Wie niet in het gelid wil staan kan besmeurd met pek en veren vertrekken.

De zevenklapper heb ik voor het einde bewaard. De behandeling van de donorwet in de Eerste Kamer was een spannende aangelegenheid, het hing erom of deze zou worden aangenomen of niet, ergo elke stem telde. SP Eerste Kamerlid Arda Gerkens kwam niet voor de stemming opdagen, omdat zij persoonlijk – vanwege haar religieuze overtuiging – tegen de aanname van de wet was. Het politbureau van de SP had zich echter voor de wet uitgesproken waarmee er een een probleem zou kunnen ontstaan in de SP. Oplossing? Gewoon niet komen, niet je stem laten horen én NIET stemmen. In de eerste plaats is de handelswijze van Gerkens een klap in het gezicht van het SP-electoraat, want als een belangrijk onderwerp een politicus van de SP niet zint doet hij of zij maar even niet mee aan het democratisch proces, neerbuigender naar je kiezer kan je niet zijn.

In de tweede plaats vraag ik mij af wat deze politica met haar religieuze levensovertuiging in de SP te zoeken heeft. Het officiële standpunt van de SP betreffende de donorkwestie is te vinden in het partijprogramma 2017. Er moet een verplichte donorregistratie komen, waarbij aangegeven moet worden of men voor donorschap in aanmerking wil komen of niet. Indien het vakje ’ja’ wordt ingevuld kunnen nabestaanden orgaandonatie van de overledene NIET meer blokkeren. Dit gaat verder dan de huidige en nieuwe wet waarbij nabestaanden in ELK geval het recht houden om orgaandonatie te weigeren, alhoewel in de nieuwe wet formeel-juridisch weigeren niet meer tot de mogelijkheden behoort.Dit betekent dat met de nieuwe donorwet een ietsje meer in de richting van het SP standpunt is opgeschoven. Maar ja, als je niet eens komt opdagen in de Eerste Kamer dan zou je deze ontwikkeling wel eens gemist kunnen hebben. Maar misschien heeft Gerkens niet eens het officiële standpunt van de SP zelf gelezen, wie zal het zeggen.

Afgezien hiervan rept het SP partijstandpunt van VERPLICHTE donorregistratie, prima hoor, maar wat is de sanctie als je dit nalaat en wat betekent het als je overlijdt en er nog is niks geregistreerd? Kan er dan überhaupt sprake zijn van orgaandonatie? Allemaal onbeantwoorde vragen, conclusie: nog meer onduidelijkheid! Nog even een kleine ’reminder’ voor mevrouw Gerkens: de SP heeft onmiskenbaar marxistische wortels en zei Karl Marx niet dat religie opium van het volk is? Voor SP prominent Jan Marijnissen was dit toch een standpunt van Marx dat hij vast in het ’rode boekje van Mao’ bijgeschreven heeft. De donorkwestie lijkt mij in ieder geval van een dusdanig principiële aard dat het mede de partij van je keuze bepaalt.

Pleeg ik met bovenstaande een karaktermoord op de nu al anachronistische Lilian Marijnissen en haar SP? Ik dacht het niet, het lijkt me meer op een aanslag op de democratie, maar dan niet van mijn zijde.

De slogan van de SP voor de Tweede Kamerverkiezingen van 2017: PAK DE MACHT!

Ik zeg: PAK JE BIEZEN!