
2025 is niet een jaar van vrede in de wereld, maar die vrede is er feitelijk in geen enkel jaar - sinds de jaartelling en daarvoor….- ooit geweest (niet in 1942, niet in 1672, niet in 812 en al zeker niet in het (wijn)jaar 0). Journalisten schrijven continu over de smerige Poetinoorlog in Oekraïne en de misdadige acties van het Israëlische leger in de Gazastrook. En de TV-journaals in de ’westerse wereld’ laten bijna elke dag de vreselijke beelden zien van de gevolgen van de militaire activiteiten. Maar informatie en beelden over de oorlog in Soedan bereiken ons maar zelden.Terwijl de burgeroorlog aldaar sinds 2023 inmiddels heeft geleid tot honderduizenden doden. En wat dacht U van de oorlog in Noord-Ethiopië die bekend staat als de Tigray-oorlog? In de periode van 2020-2022 stierven er in dat gebied zo’n 200.000 mensen, maar deze schatting is nog aan de lage kant. Waarschijnlijk hebben zo’n 800.000 mensen het loodje gelegd waaronder 80% burgers…). Ethiopië, Soedan? De gemiddelde nieuwsconsument weet misschien dat deze landen zich in Afrika bevinden, maar verder houdt de kennis op. En dan heb ik het nog niet eens over de ’Democratische’ Republiek Congo. Moord en doodslag is daar aan de orde van de dag…..
In de ’westerse media’ worden de meer dan 50.000 dodelijke Palestijnse slachtoffers die tot nu toe gevallen zijn door de Israëlische miltaire agressie er dagelijks bij ons nieuwsconsunemten 'ingewreven’. Dat vinden veel Israëliërs en (internationale) supporters van de Netanyahu-regering niet terecht. Niet alleen vanwege het brute moordende geweld dat de Hamasstrijders op 7 oktober 2023 hebben gepleegd, maar ook omdat er volgens hen (zie hierboven) met twee maten wordt gemeten. Maar is dit daadwerkelijk het geval? Niet helemaal, want Israël wordt/werd toch altijd door ’het westen’ beschouwd als een beschaafd land dat onze normen en waarden deelt. Bovendien een bondgenoot daar in het Midden-Oosten, omringd door Arabische buurlanden die het nog steeds (deels) op de staat Israël gemunt hebben (Iran bijvoorbeeld…..). De meeste westerse landen bieden Israël bovendien volop militaire ondersteuning met levering van wapentechnologie van het hoogste niveau. De Nederlandse staat levert bijvoorbeel onderdelen voor de Amerikaanse F35 straaljager/bommenwerper. (hoewel het Haagse gerechtshof dit inmiddels verboden heeft). Hiernaast beschouwen veel Europeanen de staat Israël als een onderdeel van de Europese familie die zich op basis van Bijbelse verhalen oorspronkelijk in het Midden-Oosten zou bevinden.
Een in het oog springende illustratie hiervan is dat het Israëlische nationale voetbalelftal sinds 1994 EK-kwalificatiewedstrijden speelt. De UEFA besloot in genoemd jaar tot opname van Israël als lid en dat betekende meteen dat ook Israëlische clubs zich konden plaatsen voor de Europese voetbalcompetities. Theoretisch is het dus voorstelbaar dat Israël op een dag Europees voetbalkampioen wordt. Of dat Maccabi Tel Aviv op enig moment de ’cup met de grote oren’ naar huis mag nemen. Terwijl een land als Libanon geografisch dichter bij Europa ligt…..
Tja, waarom zou Israël dan geen lid kunnen worden van de Europese Unie als ze hier ook al tegen een balletje aantrappen? Wel, in de zestiger/zeventiger jaren van de vorige eeuw heeft Israël zich flink beijverd lid te worden van de Europese Gemeenschap. Dat is wegens uiteenlopende redenen niet doorgegaan en de kans dat Israël op afzienbare termijn lid wordt van de EU is sinds de uitbraak van de Gaza-oorlog zo goed als nihil. Maar, maar, Israël is al wel sinds jaren lid van Horizon Europa (voorheen Horizon 2020), het belangrijkste onderzoeks- en innovatieprogramma van de EU. Israëlische onderzoekers en instellingen kunnen deelnemen aan en profiteren van dit programma. Je zou je kunnen afvragen of Israël hier niet uitgegooid dient te worden vanwege het genocidale gedrag van het leger op de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook. Oei, oei, een deel van U, lezers schiet nu meteen in de reflex vanwege mijn vermeend antisemitische houding. Wel, antisemiet ben ik in het geheel niet, wel erger ik me groen en geel aan de wegkijkende houding van de Nederlandse (demissionaire) regering (en het parlement). Maar het meest stuitende zijn de reflexen in Duitsland, waar je - vreedzaam wandelend in een demonstratie met een Palestijnse vlag in de hand - zo maar zwaar mishandeld kan worden door de Duitse oproerpolitie.
Tot slot nog even over een andere belangrijke splijtzwam, namelijk het Eurovisiesongfestival. Sinds 1957 is Israël lid van de EBU (European Broadcast Union) en doet jaarlijks mee aan dit liedjesfestival. En wint ook nog wel eens, de meest recente Israëlische winnares - in 2018 - was Netta met het nummer ’Toy’ (of ’chickensong’ in de volksmond). Maar de bekendste Israëlische inzending was toch wel het nummer ’Hallelujah’ van de formatie Milk and Honey. Inmiddels steken steeds meer stemmen de kop op om Israël uit te sluiten van het liedjesspekrakel. Een terechte eis? Nee, ik zou het volstrekte idiotie vinden, want Azerbeidzjan zou dan wel mogen blijven? Terwijl dit land de Armeense enclave Nagorno-Karabach in 2023 met grof geweld heeft ingenomen waarop alle daar wonende Armeniërs halsoverkop op de vlucht sloegen (degene die besloot te blijven zou het niet meer kunnen navertellen…)
Wat de beste oplossing is? Israël en Azerbeidzjan handhaven en Rusland weer toelaten. Want is het nu niet juist muziek die een verbroederende rol kan spelen? Totdat ’alle menschen Brüder werden’ en kunnen leven in een land van melk en honing.....
Milk and Honey, Hallelujah:
https://www.youtube.com/watch?v=vvmHIhhlzOA&ab_channel=EurovisionSongContest
Terms & Conditions
Subscribe
Report
My comments