Hoogbejaarde Paus Franciscus noemt abortusartsen ’huurmoordenaars’…..

De aanval op Oekraïne door militairen van de moorddadige Poetin was in 2022 nog maar een paar maanden gaande of Paus Franciscus meende al een politieke duit in het zakje te moeten doen. In een interview deed hij de volgende uitspraken: ’het geblaf van de NAVO aan de deur van Rusland kan tot de Russische invasie in Oekraïne hebben geleid en ’ik weet niet of het wel  zo verstandig is door te gaan met het leveren van wapens aan Oekraïne’. Hij meldde en passant ook nog dat hij contact had opgenomen met Poetin-handlanger Patriarch Kirill. Deze verdedigde de aanval op Oekraïne waarop Franciscus de volgende (wijze) Christelijke woorden sprak: ’we kunnen de taal van de politiek niet gebruiken, maar moeten wegen zoeken naar vrede’. Als ik op dat moment nog Rooms-Katholiek was geweest had ik me toen al laten ’ontdopen’. Wat een walgelijke teksten van een zogenaamde kerkleider zeg! Zie ook mijn eerdere artikel hierover: https://andrasnn.com/nl/paus-franciscus-bemoeit-zich-ook-al-met-de-oekraine-oorlog-en-slaat-onzin-uit

Ach, zal de hoogbejaarde paus gedacht hebben, waarom zou ik er niet nog een schepje bovenop doen? Waarschijnlijk was Franciscus een beetje pissed off van zijn bezoek aan het bijna ontkerstende België. Tijdens de terugvlucht vertrouwde hij aan meereisende journalisten het volgende toe: ’artsen die dit (het uitvoeren van abortussen in onder andere België, red,) doen zijn - sta me toe dit zo te noemen – huurmoordenaars. Daar is geen discussie over mogelijk. Een menselijk leven wordt vernietigd. Dat is moord.’ Premier Alexander de Croo was not amused en riep de pauselijke nuntius van België op het matje. In het Belgische parrlement verklaarde de premier - op onbelgische wijze - het volgende: ’dat een buitenlands staatshoofd zo'n verklaring doet over democratische besluitvorming in ons land is absoluut onaanvaardbaar’. En: ’wij hebben geen lessen te krijgen over hoe onze parlementsleden democratisch wetten goedkeuren’. Hulde Alexander hulde! Dick Schoof raad ik aan binnenkort eens wat parlementaire zittingen in Brussel te bezoeken!

Maar dit was niet de enige schoffering die België van de zijde van de paus ten deel viel, Met een gelukzalig gelaat kondigde de vervanger van God op aarde aan - na aankomst in België - dat hij wil laten onderzoeken of wijlen koning Boudewijn zalig kan worden verklaard. Normalitair is het usance in de Rooms-katholieke kerk dat lokale gelovigen een dergelijk verzoek indienen bij het Vaticaan. Nu kondigde de Paus zelf de ’procedure’ aan, zelfs de Belgische bisschoppen waren verrast door deze pauselijke move.

Franciscus is altijd erg gecharmeerd geweest van Boudewijn vanwege zijn abortusstandpunt. In 1990 weigerde de toenmalige koning een wet te ondertekenen die abortus tot de twaalfde week na de bevruchting wettelijk mogelijk zou maken. De wet werd tot tot Boudwijn’s verdriet toch aangenomen, doordat het parlement de vorst ’ voor 36 uur ongeschikt verklaarde om te regeren’. Hadden die Belgische volksvertegenwoordigers daar niet wat nulletjes aan toe kunnen voegen? Wat mij betreft een stuk of honderd…..Boudewijn bemoeide zich tijdens zijn koningschap namelijk veel meer met de politiek dan Juliana en Beatrix in Nederland, terwijl hij het bij zijn koninklijke core business had moeten houden. Linten knippen dus!

Een zaligverklaring is niet eenvoudug te verdienen, er moet bijvoorbeeld een wonder toegeschreven kunnen worden aan betrokkene, Dat wordt bij Boudewijn een beetje lastig, welk wonder zou hij nu verricht hebben in zijn leven? Ook na oneindig gezoek op internet kon ik geen wonder van Boudewijn’s hand vinden. De meeste artikelen over de Belgische vorst betroffen zware kritiek op zijn (niet staatsrechtelijke) bemoeienis met de politiek. Maar misschien is het volgende feit een klein wondertje te noemen: koning Boudewijn figureert - als enige Belg - als wassen beeld bij Madame Tussauds in Londen. Het eerste wassen beeld dat Marie Tussaud fabriceerde was dat van Jean-Jacques Rousseau. Met zijn boek ’du contrat social’ heeft de Fransman staatsrechtelijke geschiedenis geschreven. Het boek geldt als basis voor onder andere de Universele verklaring voor de rechten van de mens en de Franse Grondwet. Hierbij vergeleken is Boudewijn natuurlijk een wassen neus.

Boudewijn heeft raakpunten met Rousseau, want ook hij heeft zich op het terrein van het staatsrecht begeven. Er is echter een groot verschil met de Franse flosoof: de voormalige Belgische vorst trad vooral buiten het (Belgische) staatsrecht of beter gezegd , hij overtrad het voortdurend.....In verband hiermee is er trouwens wel van een klein wonder sprake, want Boudewijn is maar zeer sporadisch op zijn vingers getikt door het federale parlement en/of de Belgische regering, terwijl hier vaak aanleiding voor was. De enige politicus die forse kritiek heeft durven leveren op Boudewijn was voormalig premier Wilfried Martens die - naar aanleiding van alweer een staatsrechtelijke demarche van de Koning - het volgende opmerkte: ’de koning heeft de kroon ontbloot en heeft daarmee de monarchie in diskrediet gebtacht’.

Helaas bleef het bij woorden, Boudewijn mocht gewoon op die ontblote kroon blijven zitten. Hij had tijdens zijn koningsschap wat beter naar de wijze echtgenoot van toenmalig koningin Beatrix - prins Claus von Amsberg - moeten luisteren. Claus was immers degene die heel goed wist waarmee leden van een vorstenhuis zich mee bezig moeten houden. Waarmee? Met lint’n knipp’n.