6 juni staat bekend als ’D-Day’, maar op 7 juni gebeurde ook genoeg hoor!

6 juni is natuurlijk een veel belangrijker datum dan de daaropvolgende dag, met D-Day begon immers de bevrijding van Europa van het Nazi-regime. OK, dit is niet helemaal waar, want Oost-Europa werd ’bevrijd’ door de Sovjets die in landen als Polen, Hongarije, Roemenië etc het Hitler-regime meteen vervingen door het Stalin-regime (of beter Stalin-terreur). O ja, en 6 juni was dit jaar ook de dag dat veel mensen op het partijvehikel van Geert Wilders stemden tijdens de Europese parlementsverkiezingen.

Toch is 7 juni ook een memorabele dag in de wereldgeschiedenis. Jonkheer Everard Meyster is de op deze datum - in 1661 - de drijvende kracht achter het verslepen van de Amersfoortse Kei (van de heide) naar de stad Amersfoort. Op 7 juni 1926 wordt de beroemde architect Antoni Gaudi aangereden door een tram in Barcelona, hij zou de botsing niet overleven. En seriemoordenaar Ted Bundy ontsnapt op deze dag - in 1977 - uit de Rechtbank te Aspen door uit een raam te springen. Gelukkig wordt de 30-voudige serial killer snel weer opgepakt. Alhoewel 30-voudig? Hoogswaarschijnlijk heeft hij meer dan 100 vrouwen naar de andere wereld geholpen. Regelmatig was er bij slachtoffers sprake van fataaal schedelletsel, maar ook  sporen van wurging en verkrachting werden niet zelden geconstateerd.

Verder nog opzienbarende zaken op 7 juni? Wel, het muziekfenomeen Prince wijzigt in 1993 na een ruzie met zijn platenmaatschappij zijn naam naar TAFKAP (The Artist Formerly Known As Prince). Het was een opmaat naar zijn uiteindelijke verheffing in de godenstand. The Symbol was een naam die Prince later het beste bij zich vond passen en dat vonden veel van zijn fans ook. Mij hebben al die naamsveranderingen geen zier geïnteresseerd, de muziek van Prince - of hoe hij ook heeft mogen heten - was bijna altijd van bovenaards niveau. Dat was het bezoek van de Duitse bondskanselier Willy Brandt - op 7 juni 1973 -aan Israël (bijna) ook. Hij was de eerste Duitse regeringsleider die Israël in dat jaar officiel bezocht.

Wat meer aandacht wil ik besteden aan de ’SLM-ramp’ die ook op 7 juni 1989 plaatsvond. Op deze dag stortte een toestel van de Surinaamse Luchtvaarmaatschappij neer, vlak voor de landing op vliegveld Zanderij te Paramaribo. Alle negen bemanningsleden en 167 van de 178 passagiers vonden de dood. Achteraf bleek dat de gezagvoerder te oud was om te vliegen. Hiernaast was hij niet geautoriseerd om met een DC-8 te vliegen én hij was formeel geschorst omdat hij al eens op een verkeerde baan was geland…. Met de copiloot was het ook al niet te best gesteld, hij vloog onder een valse naam en valse papieren. Een vliegbrevet dat hem zou toestaan met een pasagiersvliegtuig te vliegen is overigens ook nooit gevonden….

Ongelooflijk dat zulke praktijken konden bestaan in de internationale burgerluchtvaart anno 1989. In de voorzomer van 1989 was de ramp groot nieuws in Nederland (en Suriname), niet in de laatste plaats omdat veel leden van het zogenaamde kleurrijk elftal aan boord waren. Kleurrijk elfral? Dit was in 1986 opgestart, het elftal bestond uit voetballers uit het Nederlandse betaald voetbal van Surinaamse afkomst. Zij speelden in de zomer benefietwedstrijden, de inkomsten werden gebruikt voor projecten in Suriname.

15 voetballers kwamen om het leven, waaronder Jerry Haatrecht die nota bene zijn broer Winston verving. Wonder boven wonder overleefden 3 spelers de ramp, waaronder Sigi Lens van Fortuna Sittard. Er waren ook mazzelaars zoals Ajax-doelman Stanley Menzo en oud-Ajacied Henny Meijer, zij waren simpelweg eerder uit Nederland afgereisd. Ruud Gullit, Frank Rijkaard, Aron Winter, Henk Fraser en Bryan Roy hadden zich ook gaarne aangesloten bij de groep, maar hun clubs staken hier een stokje voor.

De verongelukte Douglas DC-8 droeg een naam en wel een heel bijzondere, Anthony Nesty. In 1988 won deze Surinaamse zwemmer olympisch goud op de 100 meter vlinderslag, hij presteerde het om de huizenhoge favoriet, de Amerikaan Matt Biondi te verslaan. Daarmee werd hij de eerste zwarte mannelijke zwemmer met een gouden plak op zak. Suriname was in extase, bij terugkomst werd Nesty verwelkomd door 20.000 enthousiaste landgenoten. Op slag werd hij dé sportheld van Suriname.

Dat blijft Nesty natuurlijk tot in de lengte der jaren, helaas zal zijn naam ook altijd gelinkt blijven aan de vliegramp van 7 juni 1989. Aan de andere kant, de herinnering aan Nesty’s prestatie tovert wellicht een glimlach op de gezichten van de nabestaanden. Ik hoop het vurig voor ze….