Was getekend demissionair D66 minister Kajsa Ollongren, ’verkenner’ voor een nieuw kabinet. Op haar aantekeningen van de besprekingen met Mark Rutte werd deze geschreven tekst aangetroffen. Hoe die in de openbaarheid zijn gekomen? Nadat Ollongren gisterochtend positief werd getest op het Coronavirus verliet ze spoorslags het binnenhof. Met haar aantekeningen – naar buiten gevouwen – onder de arm. een schrandere persfotograaf maakte er een kiekje van. Een uitvergroting deed de rest….
Zo kregen we een hint van de stand van zaken met betrekking tot de kabinetsformatie. Een kleine ’auslese’ van andere Ollongren-krabbeltjes: ’linkse partijenhouden elkaar niet echt vast, en ’onderhandelingsstijl’ (over CDA-leider Wopke Hoekstra)’
Vooral Wopke Hoekstra was ’not amused’. Hij reageerde voor zijn doen ongebruikelijk op zijn Twitteraccount: ’bizar, dit inkijkje in de aantekeningen van verkenner Ollongren. Onderwerpen die geen van allen met mij zijn besproken en waar zij ook niet over gaat.’
Ja, ja, het is gedonder in de glazen in het traditionele bestuurdersbolwerk dat de naam CDA draagt. Van 19 naar 15 zetels geduikeld in het parlement en een dreigend schisma in de partij. Voorzitter en campagnestrateeg Rutger Ploumen trok al op de verkiezingsavond zijn conclusies: wegwezen. Zijn plannetje om in een vroeg stadium Wopke als CDA-kopstuk neer te zetten was al ver voor de verkiezingen mislukt. Hoekstra vond zichzelf ’meer bestuurder’ waardoor die arme Hugo de Jonge noodgedwongen het stokje moest overnemen.
Maar dat ging niet vanzelf, met veel moeite wist de Jonge de interne lijsttrekkersverkiezing te winnen en dat kwam allemaal door de politieke luis in de pels, Pieter Omtzigt. De man die de schandalige toeslagenaffaire aan het licht bracht is een vreemde eend in de parlementaire bijt. Een groot voorstander van dualisme en één van de weinige dossiervreters die het kabinet het vuur aan de schenen kon leggen.
Maar daarmee werd hij tevens vreemde eend in de CDA-bijt. In het toch al ideologisch gespleten CDA zette hij de zaken intern ook op scherp. Hij verloor nipt de lijsttrekkersverkiezing van de Jonge, maar de stemming moest worden overgedaan, omdat het on-line stemmen gevoelig bleek voor fraude. Nipt, maar dan ook zeer nipt wist de Jonge te winnen. Sommige stemmers – waronder Omtzigt’s vrouw – werden persoonlijk bedankt voor de moeite. Maar waarom het CDA-bestuur meende te moeten vermelden op wie gestemd was? Verbaasd keek Omtzigt’s echtgenote naar het bedankje, voor haar stem op Wopke Hoekstra…..
Dat kon natuurlijk alleen maar fout aflopen op de verkiezingsdag. Aldus geschiedde, Omtzigt was als runner-up van Hoekstra nauwelijks in beeld tijdens de campagne, wat hij verklaarde door te melden dat hij zich door de urenverslindende parlementaire inspanningen ’overwerkt’ was geraakt. Toch vergaarde hij een vracht aan voorkeursstemmen, maar liefst 342.000, goed voor 5 zetels in de Tweede Kamer. Wopke kreeg ’slechts’ ruim een kwart meer stemmen, maar die kunnen niet als voorkeursstemmen beschouwd worden. Wopke stond immers op nummer één van de CDA-lijst.
Met de in de openbaarheid gekomen Ollongren-aantekeningen worden de CDA-wonden nog maar eens diep ingewreven. Tot overmaat van ramp berichtte HP/De tijd van een ’fluistercampagne’ tegen Pieter Omtzigt, prominente CDA’ers zouden definitief afwillen van hun bloedeigen luis in de pels. Misschien staat het CDA nu wel voor een – existentiële – keuze. Wordt de lijn Christelijk-conservatief of toch Christelijk-progressief? Welke weg ook wordt ingeslagen, op korte termijn zal dat het CDA verder decimeren. Ook als het helemaal geen keuze maakt trouwens……. Bovendien, hoeveel ’Christelijke stemmers’ heeft het CDA nog? De ontkerkelijking/ontkerstening van de laatste decennia was nu niet echt voordelig voor de populariteit van het CDA. En da’s dan nog zacht uitgedrukt….
Werk aan de winkel dus voor die arme Hoekstra. Alhoewel arm? Hij heeft deze situatie – deels – zelf veroorzaakt door het CDA-lijsttrekersschap bij aanvang van de campagne naast zich neer te leggen. Zowel in de formatiebesprekingen als binnen zijn eigen partij zal hij zich nu een bekwaam onderhandelaar moeten tonen.
’Onderhandelingsstijl’ noteerde Ollongren in haar geschreven aantekeningen. De opmerking had betrekking op Hoekstra. Misschien een cursusje volgen Wopke?