De voorheen krullenkop Lodewijk Asscher doet me sinds het historische verlies van de PvdA na de Tweede Kamerverkiezingen denken aan de mythologische figuur Simson – of Samson – die zijn geweldige fysieke kracht verloor nadat zijn zeven haarlokken werden afgeschoren. Van de oorspronkelijke krullen van Lodewijk is geen spoor meer te bekennen, hij heeft maar gekozen voor een ’kort koppie’ , want beginnende kaalheid is tegenwoordig ook zijn deel. Zelfs De Volkskrant noemde Asscher rondom de vorige Tweede Kamerverkiezingen een vroegoude man in een kreukelpak die nauwelijks geloofde in zijn eigen boodschap. MAAR, sindsdien ziet voornoemde krant echter progressie, want de voormalige vice-premier lacht weer, spreekt moralistisch over grotere thema’s en constateert bij concurrent D66 een ’ondraaglijke leegte’. De eigen PvdA-leegte lijkt te zijn opgevuld, tegenwoordig doet de partij van ’vadertje Drees’ zelfs politieke boodschappen in het buitenland.
Om het nieuwe elan van de PvdA nog meer vaart te geven werd onlangs de Britse Labour partijleider Jeremy Corbyn opgetrommeld naar het Haagsche. De Britse leider van de Arbeiderspartij is er met zijn leeftijd – 69 – uiteraard DE man voor om het wanhopige PvdA-kader wederom vol te pompen met ideeën over activisme en het bouwen van een beweging. Jan Lenferink – de oude showmaster van het praatprogramma RUR – meldde lang geleden ter gelegenheid van de 69e verjaardig van de Franse President François Mitterand dat het bereiken van de leeftijd soixante-neuf voor een Fransman een bijzonder feestmoment moet zijn. Of dat voor de Engelse Corbyn tevens het geval is waag ik toch ten zeerste te betwijfelen. Anyway, de hoopvol toegestroomde PvdA’ers klapten hun handen stuk toen Corbyn zei dat het niet alleen gaat om aanbellen bij kiezers en zeggen dat ze Labour moeten stemmen, maar vooral om ook te vragen wat hen bezighoudt. Een verbluffend nieuw en revolutionair uitgangspunt, daar hadden de PvdA enthousiastelingen nog nooit van gehoord……
De Linkse activist Corbyn, meer marxist dan sociaal-democraat heeft het regelmatig over een nieuwe economische consensus die er onder andere uit zou moeten bestaan dat ’werkers de bazen over hun bedrijven moeten worden’. Verder moeten sociaal-democraten ’all over Europe’ bezuinigingen afwijzen, collegegeld voor hoger onderwijs moet worden afgeschaft en de vennootschapsbelasting voor ondernemingen moet fors omhoog. Over het defensiebudget van Groot-Brittannië heeft de labourleider ook al een duidelijke mening, die laat zich uiteraard raden. Als klap op de vuurpijl heeft Corbyn niet een echt doorwrochte mening over de uitvoering van de Brexit. Op één van de belangrijkste na-oorlogse Engelse ’issues’ doet Corbyn er nagenoeg het zwijgen toe, de Tories van Theresa May zijn nu aan zet meldt hij ietwat vermoeid. Tja, wat moet je met zo’n oude socialistische vos die zich in 1973 uitsprak tegen de toetreding van het Verenigd Koninkrijk tot de Europese Gemeenschap. Oud Prime Minister David Cameron sprak in het lagerhuis in 2016 zijn afkeer over Corbyn uit door hem een bedreiging te noemen van ’de nationale veiligheid en economische stabiliteit’.
’Vrij baan’ zou je denken voor Theresa May in de Brexit-onderhandelingen met ’Brussel’, helaas is het in de Tory-gelederen een chaos. Boris ’Madman’ Johnson mag dan wel voorlopig van het toneel verdwenen zijn, van een eenduidige Brexitstrategie is vanuit ’Downingstreet 10’ nog geen spoor te bekennen. Die andere ’Madman’ Trump gooide bij zijn onlangs afgesloten bezoek aan May nog wat olie op het vuur: ’ als jullie Britten blijven dolen ben ik wel genoodzaakt ’deals’ te maken met de Europese Unie. Het vooral door Boris Johnson gehoopte vrijhandelsakoord met de USA lijkt verder weg dan de maan. De situatie heeft meer weg van een volledige maansverduistering, een geblakerde bloedrode maan dus.
MAAR, ik heb een lumineus voorstel voor de bleu ogende Prime Minister May. De politica met de wind in de zeilen is tegenwoordig de Presidente van Kroatië, Kolinda Grabar-Kitarović. In haar geblokte Kroatië-outfit deed dit vrouwelijke staatshoofd tijdens het WK voetbal menig hart sneller kloppen. Tijdens de wedstrijd Kroatië-Rusland werd door haar bijna een poging tot een dansje gedaan met de Premier van Rusland Medvedev. Die kale FIFA-voorzitter Infantino zat erbij en keek ernaar. Kan deze Kroatische Presidente niet door May worden ingezet om ’keiharde onderhandelingen’ te voeren met de Trump-administratie of beter nog met de ’big boss’ zelf? Als die badpakopnames van Kitarović voor de eerste onderhandelingsronde naar ’super trooper Trump’ worden gemailed wed ik om 3 Gucci-badpaktopjes dat de eerste economische deal met het Verenigd Koninkrijk aanstaande is. Maar ja, ik ben geen spindoctor, hè.
Misschien kan Minister Blok een bemiddelende rol voor Kitarović tevens in overweging nemen gezien de problemen op zijn eigen Ministerie en daarbuiten. Voor de Minister van Buitenlandse zaken lijkt het of hij in het rampjaar 1672 verzeild is geraakt. Redeloos, reddeloos en radeloos zijn nog behoudende uitdrukkingen voor de situatie waarin hij zich bevindt. Na het zomerreces wacht de inmiddels ’berouwvolle Blok’ een pittig debat in de Tweede Kamer en de uitkomst is ongewis. Op zijn eigen Ministerie morren zijn ambtenaren, velen kunnen niet eens een fysieke werkplek vinden op hun nieuwe werklocatie. Als protest verscheen er reeds een diplomaat op zijn werk met een puptentje en een kampeertafel onder zijn arm . Een ambtenaar met humor, dat kan dus ook nog. Verder zijn de BZ-ambtenaren ontevreden over het personeelsbeleid, maar de grootste kritiek betreft het gevoel onder BZ-collega’s dat hun departement gemarginaliseerd is, er is geen spake van enig coherente ’buitenlandse zaken visie’.
Aha, daar floept het woord visie er weer tussendoor. Treffend wordt vanuit BZ-zijde gemeld dat het beleid van het ministerie lijkt op een donut, veel ’herum geplauder’ aan de buitenkant, een kern is echter niet te ontdekken. Van Rutte kunnen we een donutopvulling zeker niet verwachten en van Sergeant-Majoor administrateur – buiten dienst, maar wel over de schreef – Blok evenmin. Welke inmiddels ex-VVD’er zou nog geschikt zijn voor de opvolging van de geïmplodeerde Blok? Prof. Dr. Ir. J.J.C. (Joris) Voorhoeve, zijn naam zoemt al rond.
Terug naar Lodewijk Asscher-Samson. De voorganger van Lodewijk, inderdaad Diederik Samson, is zijn krullenbos volgens mij al langer kwijt dan Lodewijk. Sterker nog, de voormalige PvdA voorman lijkt me zo goed als kaal. Achteraf bevestigde hij schoorvoetend dat het lijsttrekkerduel tussen hem en Asscher hem achteraf toch een vieze smaak in de mond heeft opgeleverd.Er is dus geen enthousiasmerende en adviserende rol voor Diederik weggelegd om aan het – hopelijk voor de PvdA niet dode – paard ze trekken. Maar ja, daar heeft hij natuurlijk ook geen tijd meer voor, hij heeft immers een nieuwe uitdaging als parttime adviseur bij HVC, een onderneming die zich ondere andere bezig houdt met afvalverwerking. Kan Lodewijk zich nog bij zijn eigen nog overgebleven haren uit het moeras trekken? Moelijk, moeilijk. Hier passen alleen nog maar ’tailor-made spindoctoroplossingen’. Daarom opteer ik voor Ad Melkert die destijds door Pim Fortuyn hardhandig aan de kant werd gezet. Een grotere revanche kan ik me voor ’sluwe Ad’ nauwelijks voorstellen. Mocht het beoogde ’ethische reveil’ van de PvdA toch nog mislukken, dan is er voor Ad Melkert, nog steeds getooid met de oude bijnaam ’rupsje nooitgenoeg’ geen nood aan de man. Rupsjes worden op enig moment immers vlinders, Ad vliegt bij het eventueel uitblijven van succes weg wanneer hij maar wil.
En Lodewijk? die probeert verwoed zijn haar weer te laten groeien, hopende op een terugkerende (daad)kracht die hij tot nu toe maar niet kan vinden.