Op een paar aardige momenten na heeft het Hongaarse voetbalelftal de laatste decennia de fans niet echt verwend. OK, Hongarije nam deel aan het vorige EK en de resultaten waren niet eens zo beroerd. Tegen de Fransen en de Duitsers werd zelfs gelijkgespeeld maar de achtste finales werden niet bereikt. Over het WK hoeven we het helemaal niet te hebben, de laatste keer dat het Hongaarse voetbalelftal deelnam was in het jaar Onzes Heeren 1986. De eerste wedstrijd tegen de Sovjet-Unie was toen geen succes, maar liefst zes goals wisten de Sovjet-Russen te scoren, Hongarije bleef op 0 steken….
Ook het Hongaarse clubvoetbal is al jarenlang van een armetierig niveau, de meeste wedsrijden worden rechtstreeks uitgezonden, maar na een kwartier kan ik het gebodene meestal niet meer aanzien. Technisch en tactisch is het meestal bedroevend, supporters komen ook al decennia niet meer in grote getale naar de stadions (die trouwens wel vaak mooi zijn opgekalefaterd. Als er geen nieuw stadion is gebouwd….). Bovendien zijn er nog maar weinig Hongaarse voetballers aan te treffen in de opstellingen, wel veel Serviërs, Oekraïners, Slovenen etc van de tweede of derde garnituur. Geen bal aan eigenlijk, de enige ploeg die uitsluitend uit Hongaarse voetballers bestaat is dat van het stadje Paks (gelegen naast de kerncentrale).
Natuurlijk blijft Ferencváros een club vol historie en traditie, gelukkig trekt deze club nog wel supporters naar het stadion. Twee jaar geleden behaalde de club nog de groepsfase van de champions league, een gelijkspelletje tegen Dynamo Kiev, dat was het hoogst haalbare…. Ferencváros is helaas ook een ’buitenlands huurlingenleger’ geworden, een ouderwetse fan zoals ik ziet het allemaal met lede ogen aan.
Maar, maar, op 14 juni 2022 kon ik eindelijk weer juichen. OK, de nations leaguecompetitie is nu niet de belangrijste van de wereld, maar Hongarije won wel binnen een week tweemaal van Engeland. Vorige week eerst thuis met 1 – 0 en nu met 0 – 4 in Wolverhampton. Ongelooflijk, ik moest tijdens de wedstrijd regelmarig in mijn arm knijpen. Gebeurde dit wel echt? Ja hoor, sterker nog het was een meer dan terechte overwinning, de Hongaarse spelers verdedigden uitstekend en waren in balbezit tactisch én zowaar technisch zeer bedreven. SC Freiburg-spits Roland Sallai maakte de eerste twee goals, die jongen voorspel ik een grote voetbaltoekomst.
De Italiaan Marco Rossi is sinds 2018 de Hongaarse bondscoach en heeft het tot nu niet slecht gedaan. Hij behaalde met zijn team het EK van vorig jaar, maar een WK-deelname zit er nog niet in. Dan maar presteren in de nations league moet hij gedacht heben. Rossi heeft een tactisch concept bedacht waarin hij zijn team consequent laat spelen. Dat geeft zijn spelers vertrouwen, de vechtersmentaleit van deze groep doet de rest. Resultaat tot nu toe: een klein verlies uit bij Italië, een gelijkspel thuis tegen Duitsland en de al twee gememoreerde overwinningen tegen Engeland. Hongarije is momenteel ’gewoon’ fier koploper in de groep.
In 1953 was Hongarije het eerste continentale team dat Engeland in eigen huis versloeg, met maar liefst 3 – 6 wonnen de ’Mighty Magyars’. Hongarije had in de jaren ’50 een gouden generatie voetballers met Puskás, Kocsis, Hidegkuti, Czibor, Bozsik en doelman Grosics. Zover is dit team niet, maar in de boeken staat nu wel een grotere overwinning op de Engelsen. Nogmaals, met VIER DOELPUNTEN VERSCHIL WONNEN DE HONGAREN.
Proficiat jongens (en Marco Rossi), laten we hopen dat deze overwinning niet de spreekwoordelijke zwaluw is die nog geen zomer maakt. MAAR, één ding is zeker, deze zwaluw zal nog lang in herinnering blijven!