ONDERSTAANDE COLUMN IS GESCHREVEN OP BASIS VAN DAADWERKELIJK GEDANE UITSPRAKEN VAN BAUDET IN DE MEDIA, VANDAAR DAT IK GEEN GEBRUIK MAAK VAN ” ” TEKENS
Thierry Baudet’s stamvader was een Belg, althans hij kwam uit een plaats die nu in België ligt. Hij vluchtte naar noorderlijk gelegen gebieden om zo onder de Franse militaire dienst uit te komen. De opa van Baudet nam het op voor de Zuid-Molukse treinkapers van de Punt en Wijster. Eigenlijk is Baudet dus gewoon een immigrant met familieleden die dienst weigerden en/of er terroristische denkbeelden op na houden. Warme gevoelens koesteren voor Zuid-Molukkers is volgens Baudet geheel terecht, want Zuid-Molukkers zijn Aziaten en die hebben een hoger IQ dan Europeanen, dus zijn ze als partners eerder acceptabel. Bovendien maken de Zuid-Molukken geen deel uit van de Europese Unie, waar Nederland stante pede uit zou moeten stappen. Uit briefwisselingen van Baudet blijkt dat indien iemand pro Europese Unie is, dit niet alleen onterecht is, maar tevens een schande. Voordat Baudet met zijn nieuwe Molukse partners gaat praten adviseer ik hem eerst te buurten bij zijn gewaardeerde vriend de rabiate racist Taylor, het kan zijn dat deze het contact met deze lieden ontraadt, want ja, het zijn geen blanken, hè
In ieder geval is reizen naar Ambon voor Baudet geen enkel probleem, want hoe meer vliegen hoe beter, klimaatverandering – als daar al het geval van is – heeft namelijk zeer waarschijnlijk niets met menselijk handelen te maken. Communicatie in het latijn op Ambon zal, naar ik aanneem niet veel resultaat opleveren. Geen nood, in het Nederlandse parlement kan Baudet zijn Latijns ei wel kwijt, helaas maakt hij veel grammaticale fouten, potjeslatijn dus. ’Het vlaggenschip – waar hij fier aan het roer staat – van de renaissancevloot ligt reeds gereed om uit te varen’ debiteert Baudet in het latijn in de Tweede kamer. Dat wordt dan per schip gelukkig een lange reis naar Ambon – hebben we in ieder geval een paar weken geen last van Thierry -, maar ik vrees toch dat het Singapore Airlines wordt. Op Ambon vertelt hij de eilandbewoners gaarne waaraan het Romeinse rijk te gronde is gegaan, namelijk rassenvermening. In de glorietijd van de Romeinen hadden deze een veel meer Noord-Europees uiterlijk, daarna werden ze donkerder, eigenlijk was er geen etnische Romein meer over, vandaar de ineenstorting. Verder komen in zijn betoog nobelprijswinnaars aan de orde, die zijn veelal blank – sorry, wit, ik zal deze fout niet meer maken – en dat is zeker geen toeval. Overigens houdt hij zijn praatje op het Zuid-Molukse eiland – net als eerder in het Nederlandse parlement – in militair vest, uiteraard kogelvrij, want je weet het maar nooit met die nakomelingen van KNIL-militairen.
Op de terugweg bestelt Baudet bij de stewardess meursault, zijn favoriete witte wijn, waarschijnlijk vanwege de eerste lettergreep. Deze blijkt helaas niet op voorraad waarop Baudet zich tevreden stelt met een Grand Marnier likeurtje en een watertje. Onderuit gezakt bespreekt hij met secondant Theo Hiddema – ja, die laat zulke reisjes niet glippen – zijn aangifte wegens smaad tegen minister Ollongren. Die Hiddema weet als ervaren advocaat dat de aangifte geen enkele kans van slagen heeft, maar ja hij zit niet als advocaat in de kamer, de ijdele populist uithangen past veel beter in zijn straatje.
Volgens mij kan die hele Baudet Hiddema geen mallemoer interesseren, hij geniet met volle teugen van zijn ’glorious moments’ en neemt die poppenkast van het Forum voor Democratie voor lief. Als er maar gedeclareerd kan worden, denkt hij, tuchtrechters zoals in het verleden, kunnen hem nu niet meer berispen als Kamerlid. Hiddema ontvangt de Herald Tribune – er blijkt geen Telegraaf te zijn – van de stewardess en legt deze zuchtend naast zich neer. In het TV-programma ‘dit was het nieuws’ liet hij al blijken totaal niet op de hoogte te zijn van de dagelijkse actualiteiten, ach, als je maar een mentholsigaretje kan opsteken zal hij gedacht hebben. Hiddema is al snel flauw van het aangifteverhaal en verzoekt Baudet een ander onderwerp aan te roeren.
Ok zegt deze, luister Theo, het gaat erom dat we uitstralen ’chateaubriand ou rien’ te willen zijn, dan halen we bij de volgende verkiezingen zeker 50 zetels. Beetje rustig zegt Theo, bij de laatste Tweede Kamerverkiezingen rekende je op 20 á 22 zetels en kijk eens wat ervan geworden is. Je denkt te klein, gaat Baudet gedreven verder, zag je de mediaaandacht die we kregen toen ik bij dat eerste nationaal debat voor de verkiezingen ons kandidaat-raadslid naar het podium dirigeerde, O, mijn god wat was dat goed! Hiddema meldt na deze zelfverheerlijking dat hij plotseling last heeft van homeopatische verdunningsverschijnselen en spoedt zich naar het toilet. Ondertussen geeft Baudet verongelijkt zijn zalmgnocchi terug aan de stewardess met de aanmerking dat naar zijn mening de verhouding zalm/gnocchi niet juist is EN bijt hij haar toe: mijn meningen zijn feiten, hoor.
Baudet is na zijn derde Grand Marnier in vorm gekomen, de weer aangeschoven Hiddema moet nog een hele gifbeker leegdrinken. Luister Theo zegt Baudet, ik ben de enige die in Nederland en overigens ook daarbuiten de politiek kan veranderen, daarom moet ik wel premier worden, terwijl ik het eigenlijk niet wil. Gelukkig voor Hiddema duikt het toestel in een tropische storm en door de turbulentie heeft Baudet ineens geen praatjes meer. Hij mompelt nog dat hij de VVD echt wel een kutpartij vindt maar daar blijft het bij. Veilig landt het toestel op schiphol, Baudet heeft haast, want hij moet naar de Tweede Kamer om een debat bij te wonen. Bij aanvang blijkt hij zich niet ingeschreven te hebben, geen nood, de kamervoorzitter helpt hem een handje. Vervolgens wil hij mondeling een motie indienen, wat protocollair niet mogelijk is, ook dit wordt met wat gekrabbel opgelost.
Een gewaardeerde kwaliteitskrant had het laatst over de intellectueel Baudet. Intellectueel? Is er bij hem sprake van brede algemene ontwikkeling? Hij herkent van Kooten en de Bie als Jacobse en van Es niet eens als hij – samen met Hiddema – met deze lieden door een journalist wordt vergeleken. Met hedendaagse popmuziek heeft hij ook al niks, wel alles met klassieke muziek. Een intellectueel heeft doorgaans ook een goed ontwikkeld beoordelingsvermogen, gezien voorgaande zet ik daar wel een paar voorzichtige vraagtekens bij. Overigens lijken Baudet en Hiddema naar mijn bescheiden mening meer op Snuf en Snuitje of Snoeffel en Gaffel uit de Suske en Wiskestrip dan op Jacobse en van Es. Dit laatste duo had overigens vast wel meegedaan aan de algemene politieke beschouwingen in de Tweede Kamer. Tedje van Es had het waarschijnlijk BOVEN zijn waardigheid gevonden om een goed plan in te dienen. Bijvoorbeeld? Samen voor ons eige!
Baudet is nog steeds een gemankeerde, zwaar gepeste middelbare scholier die zijn revanche wil halen op alles en iedereen en bovendien nog nooit naar de aarde is afgedaald. Ik herken dit zeer, maar hiervoor bestaan professionele behandelingen, ik heb ze ook ondergaan…
Salut, je maintiendrai en ora et labora!