Niet te sympathiek worden svp, Louis!

Na de glansrijk gewonnen wedstrijd in en tegen België stond Louis van Gaal ontspannen onder een paraplu en gaf nog ’relaxter’ antwoorden op de vragen van Jeroen Stekelenburg. Aardige jongen overigens die Jeroen, maar zijn legendarische vader Jan heeft hij nog niet kunnen evenaren, daarvoor zijn zijn vragen/opmerkingen aan sporters, trainers etc net iets te obligaat.

De bondscoach kon natuurlijk ook uitermate tevreden zijn, de Belgen werden in hun eigen koning Boudewijnstadion een groot deel van de wedstrijd van de mat gespeeld. OK, Lukaku viel al snel geblesseerd uit en Eden Hazard was duidelijk uit vorm, maar dit België is door de kenners toch een beetje overschat. Maar beste stukjesschrijver, we spreken wel over een voetbalnatie die jaren op de nummer één positie pronkte van de FIFA-wereldranglijst en momenteel de tweede plek inneemt. So what zou ik zeggen, de FIFA-lijst zal me aan het zitvlak oxyderen, die is namelijk zo arbitrair als scheidsrechter Frans Derks in zijn beste tijden.

Oranje was frisser, bewoog sneller en won de belangrijke slag op het middenveld. Eigenlijk speelde iedereen in het elftal naar behoren of daarboven, ik kan alleen (nog) geen fan worden van verdediger Nathan Aké, maar dat kan aan mij liggen. Waarom? Hij heeft net iets te weinig voetballend vermogen wat tegenwoordig voor een verdediger in een topteam (tevens) een vereiste is. Frenkie de Jong en Steven Bergwijn waren de uitblinkers volgens van Gaal, maar daar voeg ik Memphis Depay gemakshalve nog even aan toe. Het duurt nu echt niet lang meer dat de Barcelona-speler topscorer aller tijden wordt van het Nederlands elftal, de vijftig goals van Robin van Persie komen in zicht. Gelukkig heeft Depay zijn plekje in Oranje weer gevonden, tijdens het EK van vorig jaar dacht hij de leiderspositie van Virgil van Dijk over te kunnen nemen, maar kwam bedrogen uit. Daar is hij mentaal gezien gewoon te licht voor, de balans is met de terugkeer van aanvoerder van Dijk gelukkig weer teruggekeerd.

Dat heeft overigens ook te maken met het aantreden van Louis van Gaal. Frankie de Boer heeft er dan geen potje van gemaakt, maar het bondscoachschap was toch te hoog gegrepen voor het tweelingbroertje van Ronald. Van Gaal is wat mij betreft net zo’n figuur als Matthijs van Nieuwkerk, hogelijk te waarderen vanwege zijn kwaliteiten, maar oooh, ooh, wat kan ik me ’heerlijk’ ergeren aan die 24 karaats grachtengordelaar. Hetzelfde geldt voor Louis, zijn vakmanschap is onbetwist, zoang hij het over voetbal heeft ben ik één en al oor. Maar Louis meent natuurlijk van zo’n beetje alles verstand te hebben, van kwaliteitswijnen tot het stofferen van zittingen in de spelersbus.

Hiernaast kan de Amsterdamse ex gymleraar moeilijk tegen kritiek, helemaal als de resultaten tegenvallen. Dan slaat hij om zich heen en meestal ook door, tenenkrommend heb ik sommige interviews uit het verleden moeten ondergaan. Gelukkig zal van Gaal het erbarmelijke niveau van zijn collega José Mourinho nooit halen, alleen al bij de aanblik van de Portugese trainer wordt het me al zwart voor de ogen. Maar na de historische overwinning van gisteren was van Gaal de vriendelijkheid zelve, Jeroen Stekelenburg had geen kind aan hem.

Maar ja, de bal is rond, als Oranje aanstaande woensdag op lullige wijze met 1 -0 verliest van Wales kan de bondscoach weer de wind van voren verwachten. Gisteren keek en luisterde ik naar Louis en ik kon enige gevoelens van sympathie voor de man niet meer onderdrukken. Daar stond een bondscoach die weet hoe het voetbalspelletje gespeeld dient te worden. Stel het geval dat Oranje volgende week verliest van Wales dan zou het Louis sieren eenzelfde houding aan te nemen als tijdens het interview na de wedstrijd tegen de Belgen. Of van Gaal hiertoe in staat is? Misschien na een verliespotje tegen Wales wel, maar na een eventueel echec in de eerste WK-wedstrijd tegen gastland Qatar vrees ik toch een ’ander type’ van Gaal voor de camera’s.

Daarom Louis, De Dr. Jekyll-rol staat je prima, laat Mr. Hyde maar mooi thuis in je optrekje in Portugal. Dan worden we misschien nog wereldkampioen ook!

PS en mochten ’we’ onverhoopt de eerste pot tegen Qatar verliezen, dan mag de Dr. Jekyll in je niet helemaal de overhand krijgen, want met zalvende woorden alleen redden ’we’ het ook niet. Een vleugje ’Mourinho’ is wat mij betreft dan toegestaan, al was het alleen maar om broodnodige ergernis bij de kijker op te wekken. Dat geldt ook voor mij, want:

zonder ergernis, geen vreugde (en geen resultaat…..)