Twee vlinders,
de één zó dartel en vrij,
de ander al enigszins gekreukt.
Samen cirkelen ze in het lichte blauw,
hun oneindige blauw,
op zoek naar elkaar,
misschien.
In kleine cirkels,
trillend van lichte blijheid,
dichterbij,
steeds dichter,
bij....elkaar.
Maar dan ineens,
alsof een schok,
ontneemt wat hen zo aantrok.
Dan maar weer cirkelen,
zoveel blauw....
