Alles wat er mis kan gaan met de Olympische Spelen van Tokio, GAAT ook mis. Zelfs de openingsceremonie was bij voorbaat een farce vanwege vier redenen: 1. veel sporters zullen niet in de stoet meeparaderen, ik vraag me af of sommige landen zich überhaupt met ook maar één atleet zullen melden. Wie moet dan de taak van vlaggendrager/draagster op zich nemen? een niet-ingeënte Japanse Geisha misschien?
2. Publiek is er niet tijdens de openingsceremonie, waarmee de uitbundige sfeer die met een dergelijk festijn gepaard dient te gaan ver te zoeken zal zijn. Wat moet dat kleine legertje persfotografen nu vastleggen op de gevoelige plaat? Lege tribunes? Een dansende groep Japanse Sumoworstelaars die geprojecteerd wordt op het grote stadionscherm? Voor wie in hemelsnaam? Ik vrees dat de TV-kijkers een soort Olympische crematie-ceremonie zullen krijgen voorgeschoteld.
3. tot overmaat van ramp is de regisseur van de officiële opening – Kentaro Kobayashi – op het laatste moment op non-actief gesteld. Dit vanwege vermeend beledigende uitspraken – uit 1998 overigens…. – aan het adres van slachtoffers van de Holocaust. Het tragikomische van dit ontslag is dat de meeste media wel berichtten van deze ’misstap’, maar dat de gewraakte uitspraken op weinig plekken worden geciteerd. Na wat ’googlen’ kwam ik uit bij de volgende bekritiseerde one liner van Kobayashi: ’let’s massacre Jewish people game’. Dit vond de ontslagen regisseur destijds een ’grappige’ definitie van de Holocaust. of een ’wrange’ natuurlijk die mensen de impact van deze verschrikkelijke ’moordpartij’ nog beter moest laten voelen. Wie zal het zeggen?
In de negentiger jaren vormde Kobayashi een komisch duo met een landgenoot, tijdens één van hun optredens werd deze opmerking geplaatst. Tja, erg smaakvol acht ik deze ’joke’ ook niet, maar om de uitspraak van Kobayashi nu meteen als zware belediging op te vatten? In de Japanse pers zong deze ’zin’ al wat langer rond, tot het het Simon Wiesenthal Center – een Joodse mensenrechtenorganisatie – ook een duit in het zakje meende te moeten deponeren: ’Elke associatie van deze persoon – meneer Kobayashi dus(red.) – met de Olympische Spelen in Tokio is een belediging voor de nagedachtenis van zes miljoen Joden’. Waarop de voorzitter van het Japanse organisatiecomité – Seiko Hashimoto – de regisseur stante pede de deur wees.
Opgave van reden voor ontslag: ’omdat hij grappen maakte over een tragedie’. Wel, wel, wat een infatsoenlijk heerschap is die Hashimoto toch, nietwaar? Of heeft hij de ’humorklok’ wel horen luiden maar weet hij niet waar de klepel hangt? Da’s overigens wel zonderling, als we de voornaam van deze voorzitter in ogenschouw nemen: Seiko. Ik vrees dat zelfs dit laatste grapje niet doordringt tot de evident humorloze hersenen van deze Hashimoto. Ik wist echt niet dat de Japanners nog minder gevoel voor humor hadden dan Duitsers…..
4. En dan moeten we het nog hebben over die andere infatsoenlijke heer, de Japanse oud-premier Shinzo Abe.Hij meldde dezer dagen dat ook hij ab(e)sent zal zijn bij de openingsceremonie. Opgaaf van reden: Abe vindt het niet passend acte de présence te geven vanwege de verspreiding van het Coronavirus in het Japanse keizerrijk. Wat een neerbuigende houding naar alle sporters, vrijwilligers en alle andere medewerkers aan de organisatie van de spelen! Ik durf te wedden dat die Abe voor de zekerheid nog een tiental opinieonderzoeken heeft laten uitvoeren onder de Japanse bevolking. Natuurlijk kwam daar duidelijk uit dat de gemiddelde Ja(p)n met de pet niets van het doorgaan van de Olympische Spelen moet hebben. Japanners zijn én bang voor het Coronavirus én bijzonder vaccinatie-sceptisch, zoveel is duidelijk. Tel uit dus je politieke winst, moet Abe gedacht hebben. Wat zei U ook maar weer? Sport en politiek dienen gescheiden te blijven? Eens, maar dit blijkt in de praktijk een absolute onmogelijkheid te zijn.
Hoe had het Japanse organisatiecomité zijn gezicht kunnen redden? Welnu, meneer Hashimoto, ik had U al eerder geadviseerd de directie van het Okurahotel in Amsterdam te bellen. De openingsceremonie had dan mooi in besloten kring in de lobby van het hotel plaats kunnen vinden. Waarna het aansteken van de Olympische toorts en een vuurwerkspektakeltje zouden worden aanschouwd in de belendende tuin aan de Jozef Israëlskade (met op de tuintafeltjes schaaltjes vol met Duyvis Japanse nootjes). Jozef Israëls? Ja. ja, dit was een belangrijk Nederlandse schilder met een Joodse achtergrond. Als organisatiecomité had U dan een mooie – Japanse – buiging gemaakt voor het al leed dat de ontslagen regisseur aan het Simon Wiesenthal Center heeft toegebracht…………..
Met welgemeende excuses, 心からお詫び申し上げます