’Welcome to hell’. Dat was de boodschap die José Mourinho meegaf aan Feyenoord nadat zijn ploeg Fenerbahçe in de Kuip met 2-1 had verloren in de voorronde van de Champions League. Hiermee bedoelde de Portugese oefenmeester de return in Istanboel die helaas ook een ’hell’ werd voor de Rotterdammers. Fenerbahçe won met 5-2 waardoor Feyenoord werd veroordeeld tot het deelnemen aan de groepsfase in de Europa league.
Restte er voor Fenerbahçe de laatste horde die genomen moest worden. Als Benfica verslagen zou worden zou het na het na 17 jaar eindelijk zover zijn: toedreding tot het hoogste Europese voetbalplatform. Helaas, het mocht niet zo zijn, de Turken kregen klop van Benfica, nota bene in het stadion da Luz in Lissabon, waar Mourinho nog nooit een potje verloren had. Helaas. helaas, resultaten uit het verleden bieden nooit een garantie voor de toekomst en dat ondervond Mourinho aan den lijve. Zijn team delfde met 1 - 0 het onderspit, maar dat was nog niet het ergste, Fenerbahçe had geen schijn van kans tegen de Portugezen. Waarna, naar Turkse usance de hoofdtrainer meteen zijn congé kreeg.
Hetzelfde overkwam een dag later de Noorse coach Ole Gunnar Solskjaer die met zijn Turkse club Beşiktaş nota bene thuis tegen het onbeduidende Lausanne uit Zwitserland met 0 – 1 verloor. Exit Conference league voor Beşiktaş dus. Ach ja, had Solskjaer maar naar Giovanni van Bronckhorst geluisterd, zijn carrière was immers ook geen lang leven beschoren bij de Istanboelse club. 5 maanden hield de voormalige trainer van Feyenoord het vol bij Beşiktaş. In juni 2024 werd hij aangesteld, op 30 november van dat jaar kon hij al zijn biezen pakken.
Wat natuurlijk niet meehielp was dat Mourinho niet veel positieve kwalificaties over had voor de vice-president van Fenerbahçe, sterker nog, Mourinho meldde de goede man - Hamdi Akın - niet eens te kennen (terwijl hij meer dan eens met deze bobo werd gesignaleerd en gefotografeerd tijdens etentjes). Deze ’ontkenning’ ventileerde José toen hij werd geconfronteerd met de mening van deze Hamdi Akın. De vice-president meende voor de terugwedstrijd tegen Benfica dat de Portugezen ’een zwak team hebben’. Tja, José, zulke geintjes moet je natuurlijk niet flikken met hoge Turkse (voetbal)bestuurders, die zijn door dergelijke opmerkingen natuurlijk zwaar op hun pik getrapt.
Mourinho heeft in zijn trainersloopbaan inmiddels 30 prijzen gewonnen waarvan de treble met Inter Milan in 2010 de meest indrukwekkende was. In dat jaar won hij zowel de Scudetto (Italiaanse titel), de Italiaanse beker én de champions league. Niet toevallig bevond zich ene Wesley Sneijder in zijn formatie die flink heeft bijgedragen aan dit succes. Welke clubs Mourinho overigens heeft geleid? Manchester United, Internazionale, Real Madrid, Chelsea (2x), Tottenham Hotspur, AS Roma, Benfica, FC Porto en het Portugese Leiria. Onmiskenbaar is Mourinho één van de grootste trainer/coaches van de afgelopen decennia maar hoe zal hij worden herinnerd?
Wel, ik vrees niet zoals Pep Guardiola, Carlo Ancelotti of Jürgen Klopp. OK, Mourinho was geen typische catenaccio-coach, maar hij was/is wel voorstander van behoudend voetbal. Ondanks zijn prijzenkast zal hij nooit de waardering krijgen die de voorgaande trainers (nu al) hebben. Dat vreet aan hem, daar ben ik zeker van, dus heeft hij nog één grote uitdaging, namelijk als bondscoach wereldkampioen worden met Portugal.
Daarvoor moet hij nog wel aangesteld worden als Portugees bondscoach natuurlijk. Toch denk ik dat hij op enig moment zal worden benaderd door de Portugese voetbalbond. Of hij ooit een kans maakt met Portugal wereldkampioen te worden? Ik vrees van niet, wan Christiano Ronaldo is inmiddels 40 jaar en loopt op zijn laatste ’Arabische’ benen. Een opvolger is voorlopig niet voorhanden en daarmee zijn Portugal’s kansen op het winnen van de mundial zo goed als nihil.
Nee, José, ik raad je aan je geluk - net als Ronaldo - in Saoedi-Arabië te beproeven. Daarbij geef ik je één welgemeend advies: svp nooit de soepjurk-eigenaar van de club waar je naartoe gaat beledigen. Waarom niet? Volgens mij hebben die familieleden van Mohammad bin Salman nog een veel groter ego dan welke Turkse voetbalbestuurder ook. Daar ben jij niet ’The Special One’ (noot: de bijnaam van Mourinho die door wie is bedacht? Door Mourinho zelf…..) hoor! Dat je het maar bij voorbaat weet….