Klanten zijn er genoeg zeggen Jan en Ruud Siemons, eigenaren van Club Diana. Maar er is één probleempje ’legaal valt er gewoon niet langer in deze branche te werken’ melden de gebroeders somber. De zware lasten en het gebrek aan vrouwen noopt Club Diana tot sluiting, na 44 jaar de oudste beweging ter wereld gefaciliteerd te hebben is het over en sluiten. Wil degene na de laatste wip de rode lampen definitief uitknippen? Welke BN’er en geregelde bordeelbezoeker offert zich voor deze ’laatste gang’ op? Ik vrees dat er zich niemand vrijwillig zal melden, misschien is het een idee om de Vlaamse schrijver en lolbroek Herman Brusselmans te polsen. Alhoewel het dan natuurlijk wel de vraag is of één van de overgebleven 15 dames bereid is om Brusselmans aan zijn gerief te laten komen….
De gebroeders Siemons hanteren overigens de term ’vrouwen’ voor hun werkneemsters, maar ik dacht altijd dat temeiers aan werden geduid met de term ’dames’. Zoals Godfried Bomans het al jaren geleden treffend memoreerde, ’in de amoureuze sector zijn geen vrouwen actief, dames wel’. De 15 dames die nog in dienst zijn kunnen hun ’sekswerk’ elders voortzetten, voor Club Diana kan het allemaal niet meer uit. Van de 2000 gerigistreerde privéclubs zijn er volgens de gebroeders nog maar 200 over, maar het illegale circuit floreert als nooit tevoren. ’Daar wordt nauwelijks meer gecontroleerd en daar valt veel meer geld in te verdienen, ook omdat je daar zonder paspoort kan werken.’. Een trieste conclusie voor Diana, een ’icoon’ van een bordeel is gedwongen de ’peeskamertjes’ voortaan onbemand - of beter: ’onbevrouwd’- te laten.
De gebroeders zijn niet bereid onder hun ’reputatieniveau’ te werken, het is hun eer gewoonweg te na. Wat dit niveau van reputatie overigens precies inhoudt is een interessante en tevens pikante vraag. Heeft het te maken met de ’afmetingen’ van de dames, hun leeftijd, of hun vakmatige handelingsbekwaamheid? Allemaal zaken waar de geachte geïnteresseerde in het oudste beroep ter wereld uitermate nieuwsgierig naar is. Ik vrees echter dat deze - amoureuze - informatie achter de rode gordijnen verborgen zal blijven. Ik denk niet dat de ’Consumentengids’ ooit een vergelijkend marktonderzoek zal presenteren. Het zou de oplage van het blad overigens wel doen exploderen…
De Coronapandemie heeft er volgens de gebroeders ook stevig ingehakt, een deel van de dames is nooit meer teruggekeerd in de club gelegen in het Noord-Brabantse Zundert. De geachte mannelijke clièntele kwam tijdens de Coronacrisis nog wel mondjesmaat opdagen, maar het mondkapje moest natuurlijk wel op. Nu ja, in de ’wachtruimte’ dan, de gebroeders kunnen zich niet voorstellen dat de mondbescherming tijdens de ontmoeting met de dames op bleef. (noot: behalve als het ging om SM-handelingen met onder andere leren mondkapjes natuurlijk. In de statistieken is echter niets te vinden van SM-handelingen in club Diana…..)
Één van de gebroeders, Jan Siemons reed als professioneel wielrenner deTour de France maar liefst vijfmaal. Ook Ruud Siemons en zijn in 2002 overleden tweelingbroer Marc waren bekende wielrenners. De ouders van de drie broers vonden het merkwaardig dat wielrenners voor en na een etappe geconfronteerd werden met Spartaanse toestanden. Douche- en andere verzorgingsfaciliteiten bevonden zich in de tachtiger jaren voor de meeste professionele wielrenners op een bedroevend niveau. Vandaar dat papa en mama Siemons een oude Engelse dubbeldekker kochten die werd omgebouwd tot douche- en massageruimtes. Natuurlijk kreeg de buitenkant van de bus een ’ondeugende’ uitstraling, waarmee tijdens de 3 weken durende Tour de France en passant reclame werd gemaakt voor de sekscub in Zundert. Ik vraag me ineens af hoeveel Franse bezoekers Club Diana in al die jaren heeft mogen begroeten. En of het gemiddelde van de soixante-neufs daardoor is gestegen of niet. Allemaal pikante statistieken die waarschijnlijk nooit in de openbaarheid zullen worden gebracht.
Vorig jaar Kerst ging het mis met de pikante dubbeldekker, de voorkant stond plotseling in brand. De oorzaak is nooit boven water gekomen, maar wieler- en seksclubfans financierden al snel de restauratie van de bus. Tevergeefs, nu Diana’ de deuren sluit hoeft er ook geen reclame meer gemaakt worden voor de ’broodnodige lichamelijke ontspanning’ in Zundert’. Zou er nog een afscheidsparty van af kunnen in de bus? Ik heb alvast een voorstel voor de discokraker waarmee het afscheidsfeestje in de vroege uren - met een piccolo Moët & Chandon in de hand - mee kan worden afgesloten: ’in my house’ van de Mary Jane Girls. Voor de gelegenheid omgedoopt in een andere creatie: ’in my bus’.