Reloaded: verkiezingen Hongarije

Reloaded: verkiezingen Hongarije

Nu de kruitdampen van de verkiezingsuitslag definitief zijn opgetrokken heeft hopman Orbán het in  al zijn wijsheid verstandig geacht om zijn nieuwe club van Ministers te presenteren. Zijn er verrassingen? niet echt, slechts accentverschuivingen. Interessant is wel dat Orbán in het begin van vorige week preludeerde op de definitieve lijst van Ministers door de naam van de nieuwe Minister van Financiën reeds te noemen. Nu ja, zo nieuw is deze naam natuurlijk niet, daar Mihály Varga zijn job gewoon continueert. Varga is ’the brother in arms’ van Orbán, een ietwat saai ogende boekhouder met dito saaie uitstraling, maar hij is de financiële waakhond en ik moet eerlijk zeggen dat ik hem op weinig uitglijders heb kunnen betrappen de afgelopen vier jaar. Verrassend was ook de verbanning van de voormalige Minister van het kabinet János Lázár. Hij krijgt geen enkele post van importantie toebedeeld en ’mag’ als winnaar van zijn district in Hódmezővásárhely in het parlement opkomen voor de belangen van de burgers  van deze gemeente.  Waarom hij uit het centrum van de macht moet verdwijnen is giswerk. Maar er zijn wel een paar aanwijzingen voorhanden. In Hódmezővásárhely  heeft de burgemeesterskandidaat van Fidesz vlak voor de parlementsverkiezingen bij tussentijdse Burgemeestergemeestersverkiezingen flink op zijn broek gekregen. Een ’onafhankelijke’kandidaat ging er met de ambtsketen vandoor en dat gaf een begin van hoop voor de oppositie voor de parlementsverkiezingen. Bij stadsverlichtingsprojecten in deze provinciestad werden aanbestedingsoffertes – van verschillende bedrijven uiteraard – ingeleverd die afkomstig bleken te zijn van dezelfde computer. Tja, en als je dan nog weet dat de winnaar van de aanbesteding een bedrijf was gelinkt aan de schoonzoon van Orbán dan moet er wel een zondebok worden gezocht natuurlijk. En wie komt er ook al weer uit Hódmezővásárhely: János Lázár. Verder speelde Lázár in het verleden al hoog spel door de huidige burgemeester van Budapest  István Tarlós uit tedagen, wat wIlde die Lázár graag baasje van Budapest worden. De oude vos Tarlós liet het er niet bij zitten en zette de overambitieuze Lázár schaakmat. Voorts meende Lázár in de recente kabinetsperiode Sándor Csányi, de grootaandeelhouder/directeur van de grote OTP-bank te moeten omschrijven als een ordinaire rentewoekeraar, wat hem op zijn zachtst gezegd zeker geen tien met een griffel opleverde bij zijn baas. De dadendrang van Minister Lázár werd Orbán waarschijnlijk wat teveel waardoor hij volgens het aloude principe van divide et impera werd gewipt. Daarmee gaf Orbán tevens een niet mis te verstane boodschap aan de rest van zijn lakeien: ’don’t screw around with me ’, want je bent het volgende lamsoffer. De nieuwe Burgemeester van Hódmezővásárhely tenslotte voegt zich inmiddels in het Fideszstramien, samenwerkingsbereidheid alom, maar ja, als hij centjes wil organiseren voor zijn gemeente heeft hij weinig keus.

De partij LMP likt zijn wonden nog steeds en dit gaat tevens gepaard met een kleine paleisrevolutie. Bernadett Szél – szél bekent in het Nederlands wind – heeft haar positie tot nu weten te handhaven als duo-voorzitter van de partij, terwijl ze in haar kiesdistrict nipt verloor van de onvermijdelijke Fidesz-kandidaat. In Nederland zou zo’n resultaat de nooduitgang betekenen, de LMP partijleiding en niet in de laatste plaats Bernadett Szél  zelf praten alles recht wat krom is en menen dat de verkiezingscampagne zijn vruchten heeft afgeworpen. Te gek hoor zou ik zeggen, de LMP is weer als kleine k… partij in het parlement gekomen, dat de partij een historische kans op succes heeft gemist, daar hebben we het maar even niet over. Het maakt voor Szél niet uit uit welke richting de wind waait, ’go with the losersflow’ zou ik zeggen. Haar collega Ákos Hadházy heeft inmiddels zijn duovoorzitterschap neergelegd na een fysieke aanvaring met de campagneleider van de partij. De laatste meldde dat Hadházy de partij voor een paar grijpstuivers had verraden aan Fideszinfiltranten. Daarop begon de mannen op elkaar in te beuken, de taal die daarbij gebezigd werd is niet geschikt voor personen onder 18 jaar, ook niet voor erboven overigens. Alles werd netjes vastgelegd op beeld en geluid. Toen windvaan Bernadett Szél werd geconfronteerd met deze onacceptabele gedragingen en dito taalgebruik was haar laconieke reactie dat er zulke stevige discussies in een democratische partij als de LMP mogelijk moeten zijn. Need I say more??

De socialisten van de MSzP zijn hun kopstukken voor het grootste deel kwijt. Ik vrees dat Ágnes Kunhalmi uit Budapest de komende jaren een voortrekkersrol gaat spelen in de rode partij, zij heeft een soort gepoederd barbiepophoofd maar communiceert veelal als een krijsende heks. Nou ja, ik vrees…..de fossielen van de MSzP hebben nauwelijks meer bestaansrecht, wie ze daar ook op het paard zetten, het zal waarschijnlijk trekken zijn aan een – hoe kan het ook anders – dood paard. De nestor István Hiller – oud-minister van onderwijs onder Gyurcsány – blijft de strijdende frontsoldaat, maar ja die heeft zijn naam ook al niet mee, hè………

De bruinhemden van Jobbik hebben ongeveer een ex aequo resultaat gehaald in vergelijking met 4 jaar geleden en waren uiteraard diep teleurgesteld. De radicale aanhang heeft de partij de rug toegekeerd, want tactisch achtten de spindoctors het verstandig om de partij meer naar het midden te laten opschuiven, naar het voorbeeld van de neo-fascistische MSI in Italië. In die ’middenvijver’ heeft de jobbik niet veel vissen gevangen, in het bijzonder waren zelfs zeer ontevreden Fideszaanhangers niet van zins op deze jobbik-frustro’s te stemmen. Toen op de verkiezingsdag het opkomstpercentage maar bleef toenemen was mijn grote angst dat Hongaren toch overstag zouden gaan voor deze joden/homo/zigeunerhaters. Groot was mijn opluchting dat dit niet bewaarheid werd. Met een verkiezingsoverwinning van jobbik had Hongarije pas echt een modderfiguur geslagen in de Europese Unie en daarbuiten. Gábor Vona, de partijleider en lijsttrekker heeft er inmiddels de brui aan gegeven en sponsor Lajos Simicska – de mediatycoon en tegenstrever van Orbán – heeft de handdoek eveneens in de ring gegooid. Prominent Europees Parlementslid Krisztina Morvai heeft voor de verkiezingen Gábor Vona reeds laten vallen. In de jobbik staat men voor een grote titanenstrijd, het zou me niet verbazen als de partij uit elkaar valt.

Tenslotte de partij DK van de nationale clown, de oud-premier Ferenc Gyurcsány. Met de hakken over de sloot haalde de DK de kiesdrempel van 5%. Het electoraat van deze in feite éénmanspartij van Gyurcsány bestaat uit nostalgische – naar oud-communistische tijden verlangende – oudjes die op gegeven moment waarschijnlijk niet meer vanaf hun laatste rustplaats de gang naar het stembureau kunnen maken. Eigenlijk spreken we hier over een sterfhuisconstructie die feitelijk zijn langste tijd gehad heeft. Één voordeel, Gyurcsány staat in ieder geval garant voor ouderwets circusplezier in het parlement.

In de huidige situatie van Hongarije had ik in eerste instantie een verkiezingsuitslag met Fidesz als grootste partij, maar niet met een absolute meerderheid  als acceptabel gekwalificeerd. Met de LMP als coalitiepartner waren de scherpste kantjes van de Orbánclan er wellicht wat afgehaald. Ik zie het nu toch iets anders, de LMP heeft zichzelf in alle opzichten gediskwalificeerd. Geen duidelijke leider, geen duidelijke boodschap, vooral geen positieve boodschap, interne partijstrubbelingen,  een lijsttrekker – Bernadett Szél – die met een stronchagrijnige uitstraling de campagne inging etc etc. Conclusie: ongeschikt om regeringsverantwoordelijkheid te dragen.

Natuurlijk is er onredelijk veel media-aandacht voor Fidesz geweest en natuurlijk is er geen echte mediavrijheid in Hongarije, de Hongaarse NOS is één op één als Fideszomroep te kwalificeren. En natuurlijk was die anti-Soroscampagne van het meest bedenkelijke niveau. Nog even over Soros trouwens. Het is onmiskenbaar waar dat de miljardair grote verdiensten heeft gehad en nog steeds heeft voor het aanjagen van democratische ontwikkelingen in alle hoeken van de wereld. In Georgië was Micheil Saakasjvili een protégé van Soros, de ex-President van het Kaukasische land liet op enig moment een ander ’democratisch’ gezicht zien door invallen te plegen bij vermeende oppositionele TV-zenders. Op gegeven moment was het over voor de ‘zeer democratisch ingestelde’ Saakasjvili, hij nam de wijk naar een ander ‘zeer democratisch’ land, Oekraine genaamd. Soros meent van zichzelf dat hij een messiaanse visie heeft en die veelal in de praktijk brengt. Hij is – zoals hij verklaart – eigenlijk het ’geweten van de wereld’ . Nou, nou, hierbij vergeleken is Viktor Orbán een klein kaboutertje. Terug naar de Hongaarse kiezer. Die klaagt, wijst naar een ander, vindt het gras groener in de buurlanden – notabene zelfs Roemenië wordt genoemd – maar doet vervolgens een plas en alles blijft zoals het was.  Het is zoals zo’n mindfulness goeroe die op een workshop aan zijn publiek vraagt wie er verandering wil. Uiteraard steekt iedereen zijn vinger op, maar op de vraag wie ZELF veranderen wil blijkt plotseling iedereen aan verlammingsverschijnselen te lijden. Zoals ik reeds eerder heb betoogd, veranderingen in een samenleving dienen van binnenuit te komen. Daar helpt ook geen lieve moeder Judith Sargentini aan. De EU Groen Links parlementariër heeft een zeer kritisch rapport opgesteld over de anti-democratische ontwikkelingen in Hongarije en wil dit land zijn stemrecht ontnemen in de EU. Het rapport  rept inderdaad van daadwerkelijke hiaten die ontstaan of dreigen te ontstaan in de rechtsstaat, maar beroept zich veelal op anonieme getuigenissen. Dat maakt dit rapport niet alleen deels ’fraghaft’ maar geeft de Orbánregering slechts meer wind in de zeilen. Als Sargentini bij de presentatie van het rapport ook nog eens Frans Timmermans – als zogenaamde hoeder van fundamentele rechten – erbij haalt wordt het rapport er op zijn zachtst gezegd niet betrouwbaarder op. Zei Joseph le Maistre niet dat elke samenleving de regering heeft die het verdient……..

Jongeren aller steden, plattelandsgemeenten, alle andere jonge boeren en jonge buitenlui, verenigt U! Dan spreek ik jullie over vier jaar weer!