De Russische minister van buitenlandse zaken Sergej Lavrov is al 18 jaar in dezelfde functie, een Poetin-getrouwe door dik en dun. Met een verleden als loyale communistische ’apparatsjik’, in 1981 werd hij reeds aangesteld als senior-adviseur van de Sovjet-delegatie bij de Verenigde Naties in New York. Eigenlijk is hij nog steeds een communistische wolf in Russische ’beerkleren’. Die beer - Ursus - staat voor het huidige misdadig agressieve Rusland dat de tactiek van de verschroeide aarde hanteert met betrekking tot het Oekraïense broedervolk. Met dien verstande dat Oekraïeners in de ogen van Poetin en Lavrov niet bestaan, het zijn feitelijk Russen waarvan sommigen het - verwerpelijke - ’Nazi-pad’ zijn opgegaan.
Of Lavrov zelf nog op enig padje loopt kan inmiddels hevig in twijfel worden getrokken. Na zijn ’ontboezemingen’ op een Italiaans TV-station is het eerder aan te nemen dat de Russische minister in alle zeven sloten tegelijk is beland. Italiaanse TV-kijkers zullen zich van verbijstering hebben verslikt in een sliert pasta, toen Lavrov met diepe stem meldde ’dat Oekraïne wel degelijk gedenazificeerd moet worden, het feit dat Zelensky Jood is doet daar niets aan af.’ Lavrov ondersteunde zijn betoog met de opmerking ’dat Hitler ook Joods bloed had.’ Sterker nog, hij meende dat ’wijze Joodse mensen zeggen dat fervente antisemieten zelf vaak Joods zijn.’
Soms vraag je je in gemoede af, hoever kan die moordenaarsbende van Poetin nog zakken? Met Lavrov’s genoemde opmerkingen is zo ongeveer de bodem van het Russische beerputje toch wel bereikt? Mmmh, ik weet het niet, van deze sujetten kunnen we echt alles verwachten. De rode atoomknop zal Poetin niet zo snel aanraken, hij weet uiteraard dat zo’n handeling tevens zijn fysieke einde zou betekenen. Maar ik acht hem wel in staat een raket af te vuren op de kerncentrale Chmelnitski (Netisjin) die gelegen is in West-Oekraïne. Vooral als de Russische weerman Poetin aan de lange witte vergadertafel binnenkort meldt dat er vanaf 15 mei minimaal een vijftal dagen een stevige westenwind zal gaan waaien in het westen van Oekraïne. Elke Europeaan die ’westelijker’ verblijft/leeft zal dan direct te maken krijgen met nucleaire ’fall out’. Of de NAVO-bondgenoten, met de Verenigde Staten voorop dit als het passeren van de rode lijn zullen betrachten vraag ik mij hardop af….
Zover is het allemaal (nog) niet, in ieder geval heeft Lavrov de Israëlisch-Russische betrekkingen geen goede dienst bewezen. De Israëlische minister van buitenlandse zaken Lapid was des des duivels. Hij schuwde zware woorden niet: ’dit is een onvergeeflijke en schandalige opmerking, een verschrikkelijke historische blunder en we verwachten excuses.’ Maar daar liet Lapid het niet blijkens zijn volgende fulminering - of fulminatie - : ’de Joden hebben zichzelf niet vermoord tijdens de Holocaust. De allerlaagste vorm van racisme tegen Joden is Joden zelf de schuld geven van antisemitisme.’ Hij riep meteen de Russische ambassadeur in Israël op het matje, maar verdere stappen ondernam hij tot dusver niet.
Maar wat niet is kan nog komen. Momenteel onderhoudt Israël zowel goede banden met Moskou als Kiev. Het land leverde tot nu toe slechts helmen en scherfwerende vesten aan Oekraïne, maar heeft nog geen sancties opgelegd aan Poetin en zijn trawanten. Zelfs niet aan Russische oligarchen. Reden? Er leven heel wat Russische Joden in het ’beloofde land’, bovendien werken de Israëliers militair samen met de Russen in buurland Syrië. Hopelijk gaat de Israëlische opstelling schuiven de komende tijd, hoe meer landen Rusland verzwakken hoe beter het is, nietwaar?
Intussen levert de Moskouse militaire parade van 9 mei aanstaande ook hoofdbrekens op voor het Kremlin. Op deze dag vieren de Russen jaarlijks de overwinning op Nazi-Duitsland. Ik weet zeker dat het aanvankelijk Poetin’s natte droom was om op deze dag tevens de overwinning op de Nazi’s in Oekraïne uit te roepen. Met het huidige strijdtoneel in het achterhoofd is het de vraag hoe deze parade er uit zal gaan zien. Lavrov lichtte al een tipje van de sluier op: ’we herdenken de overwinning op een sobere manier. De timing en de snelheid van wat in Oekraïne gebeurt, wordt bepaald door de noodzaak om de risico's te minimaliseren voor burgers en Russische militairen’.
Geachte lezer, dat klinkt toch niet als een aankondiging van een miltair jubelfeest, toch? Bovendien, wat zouden die militairen in Moskou te zoeken hebben, Poetin komt man en macht tekort in de strijd om de Donbas. Tja, de wangen van de inmiddels 72-jarige Lavrov zijn dezer dagen ingevallener dan ooit, hij begint diplomatieke flaters te slaan en laat zich ten aanzien van de 9-meiviering in de kaarten kijken. ik hoop dat het een voorbode is van de implosie van het ’schoftenbastion Poetin’.
O ja, op welke Italiaanse zender Lavrov zijn verwerpelijke uitspraken deed? Op Rete 4, precies de zender die ik voor de bebrilde Lavrov had uitgekozen. Als ik eindredacteur van Rete 4 was geweest had ik tijdens het Lavrov-interview de volgende tekst onder in het beeld continu laten meelopen:
LAVROV, LIK ME RETE