In 1991 draaide de eerste - alcoholistische - Russische President Boris Jeltsin zijn Sovjet-Russische ambtgenoot Michail Gorbatsjov een loer. In het geniep had Jeltsin het Gemenebest van Onafhankelijke staten (GOS) opgericht en daarmee werd de Sovjet-Unie gemarginaliseerd. Gorbatsjov trad af en de Sovjet-Unie hield op te bestaan.
De déconfiture van de Sovjet-Unie werd in het westen bejubeld, de koude oorlog hield op te bestaan, waardoor de opeenvolgende Nederlandse kabineten het budget voor de Nederlandse krijgsmacht nog verder kortten (maar dit terzijde). Jeltsin bleef tot 1 januari 2000 president van de Russische federatie, waarna hij het stokje definitief overgaf aan ene Poetin. In de 10 jaar dat Jeltisin aan de macht is geweest was het in die nieuwe Russische federatie ook al geen koek en ei. De deelrepublieken Tsjetsjenië en Dagestan deden verwoede pogingen zich - om in navolging van bijvoorbeeld de Baltische staten - los te maken van ’vadertje Rusland’, maar dat werd hardhandig verijdeld. Wat heet, de Tsjetsjeense hoofdstad Grozny werd - tweemaal - compleet in de as gelegd. Tsja, als er één deelrepubliek zou slagen in het streven om onafhankelijk te worden, zou binnen de kortste keren - na de implosie van de Sovjet-Unie - een volgende volgen.
Hoeveel deelrepublieken er in totaal zijn? Maar liefst 24! Afgezien hiervan leven er momenteel 160 verschillende etnische groepen en inheemse volken op Russisch grondgebied. Bij de laatste volkstelling van 2002 bleek dat meer dan 20% van 145 miljoen inwoners zichzelf niet in eerste instantie als Rus beschouwd. Het gaat bijvoorbeeld om Basjkieren, Wolga-tataren en Tsjoevasjen. Ik heb trouwens weinig vertrouwen in deze ’officiële’ gegevens. In 2002 was die psychopatische botox-president immers al een tijdje aan de macht, waarschijnlijk heeft hij - ook - de volkstelling gemanipuleerd. In de laatste 22 jaar is er sprake van verhevigde ’Russificatie’ in de deelrepublieken waardoor de resultaten van 2002 wellicht nu wel dichter bij de waarheid komen……..Russificatie kan op verschillende manieren bereikt worden, weet U welke de meest wrede is? Het recruteren van soldaten - dienend als kanonnenvoer in de Oekraïene-oorlog - uit deelrepublieken als Boerjatië, Altaj en Chakassië. De meesten van hen komen toch niet meer terug……
In de deelrepubliek Dagestan worden maar liefst 35 talen/dialecten gesproken. Ik vrees dat niet alleen de meeste van deze talen uitgeroeid zullen worden door de Poetinbende, maar ook de cultuur van de Dagestanen, Boerjatiërs, Kalmukkiërs etc etc. En als die culturele kaalslag realiteit wordt, welke ’Rus’ zal dan nog in opstand komen tegen de moordlustige misdadigers uit het Kremlin? Nu al is demonstreren zo goed als onmogelijk in het hele land, zelfs burgers met een blank A4-tje in hun hand worden opgepakt wegens verstoring van de openbare orde.
Alleen al hierom is het van essentieel belang dat Oekraïne de bezette provincies (oblasten) Loehansk en Donetsk terugverovert op de Russen. Het mooiste zou zijn dat ook de Krim wordt terug gepakt, maar of dat lukt is maar zeer de vraag. Het zou wel een krachtig signaal zijn naar alle niet-Russische volkeren in de Russische Federatie. Jozef Stalin gaf in 1944 zijn rechterhand - de bloedhond - Beria opdracht de Krim-Tataren te deporteren. Sinds de negentiger jaren keren Krim-Tataren gelukkig in groten getale weer terug naar hun ’roots’, in 2001 vertegenwoordigden zij reeds meer dan 12% van de Krimbevolking.
Met het annexeren van de Krim in 2014 door die megalomaan uit het Kremlin is de Russificatie weer stevig ter hand genomen. Gelukkig bereiken de Oekraïense (drone)raketten inmiddels ook de Krimse havenstad Sebastopol en dat is goed nieuws. Nog positiever zijn de berichten van Russen die vanwege de bedreigingen toch maar eieren voor hun geld kiezen en het schiereiland verlaten. Het beste voor de geopolitieke verhoudingen zou zijn indien Rusland nog verder wordt gemarginaliseerd. Hoe kleiner het land, hoe kleiner de kans dat de volgende Russische leider het in zijn hoofd haalt om buurlanden op koloniale wijze onder de knoet te krijgen. Deze ’mentaliteit’ zit er helaas ingebakken bij (bijna) elke Russische leider. Ik, als zoon van gevluchte Hongaren (voor de Russische tanks in 1956) weet er alles van……