Afgelopen week kwamen – of beter gezegd: ’dreven’ – apocalyptische beelden voorbij in de diverse media. Maar nu eens niet van een overstroming in China of een Tsunami aan de Thaise kust, maar een riviertje – de Geul – die in een mum van tijd tot monsterlijke proporties was aangezwollen. Velen werden overvallen door het wassende water, in Duitsland en België ging de watervloed zelfs met tientallen doden gepaard.
In 1993 en 1995 stonden de Limburgse dorpjes Itteren en Borgharen volledig onder water, 250.000 burgers moesten worden geëvacueerd in het stroomgebied van de Maas. Nederland stond op z’n kop, hoe kon het gebeuren dat ’wij’ Hollanders nog steeds met wateroverlast te kampen hadden? In de beleving van de meeste ’polderbewoners’ was er toch een zogenaamd Deltaplan uitgerold? Een watersnoodramp, zoals in Zeeland in 1953 zou toch nooit meer voorkomen? Wel dus, maar gelukkig niet met de catastrofale – dodelijke – gevolgen van toen. De wateringenieurs gingen gezwind aan het werk om een nieuw soort Deltaplan voor Limburg voor te bereiden. Grotendeels is dit inmiddels gerealiseerd, wat één van de hoofdredenen is dat het nu niet echt ’gruwelijk’ fout is gegaan.
Meestal brengt het NOS-journaal naar mijn smaak teveel kneuterig nieuws, maar van het weekend heeft de redactie aan de juiste nieuwsbel getrokken. Na alle ellende in het Limburgse getoond te hebben sloot het 8-uurjournaal met een hoopgevend en vrolijk bericht af. Een bruinharige koe had maar liefst 100 km afgelegd in de kolkende maas. Bij het dorp Escharen ontdekten verslaggevers van het Jeugdjournaal dat er een koeiesnuit boven het Maaswater uitstak. Meteen werden de brandweer gewaarschuwd die snel ter plaatse was.
Met vereende krachten werd de koe uit het water getrokken, het arme rund kon zelfs nog staan en lopen, ongelooflijk. Een veearts werd opgetrommeld die het dier aan een medische check onderwierp. Vervolgens werd mevrouw koe aan een paaltje gebonden, het oormerk leidde naar de boer-eigenaar die meteen bevestigde dat hij al op weg was met een aanhanger. Ontroerende beelden? Zeker wel, een ieder met een greintje gevoel in zijn/haar lijf blijft niet onbewogen onder zo’n ’redding’. (zie: https://www.omroepbrabant.nl/nieuws/3421018/uit-maas-geredde-koe-legde-100-kilometer-af-heel-verrassend )
In deze tijden van Corona-ellende, geopolitieke spanningen, Capitoolbestormingen en blunders begaan door leden van het Nederlandse Koningshuis is het toch verfrissend voor ieder’s geest om een koe zien te overleven na een ’baantje zwemmen’ van 100 kilometer? Ik denk dat Maarten van der Weijden jaloers voor de beeldbuis heeft gezeten. Nog maar een keer een Elfstedentocht voor het goede doel zwemmen, Maarten? Die koe zou je misschien een stukje kunnen begeleiden, bijvoorbeeld bij je aankomst op de Bonkevaart in Leeuwarden. Levert vast nóg meer geld op voor kankeronderzoek.
Wat zegt U, onze ’gezamenlijke’ ontroering is gratuit? Omdat het een vleeskoe betreft die binnenkort in schijfjes Amsterdamse ossenworst wordt opgediend? Tja, ik heb niet zoveel verstand van (stamboek)vee, maar een melkkoe leek mij het geredde rund niet. Toch lijkt mij deze opvatting niet geheel terecht. De reddingsoperatie laat namelijk zien dat den Mensch ook een ’gen’ bezit dat gericht is op het redden van levens. Dat geldt niet voor de gehele wereldbevolking, maar er zou door het journaille iets meer positiviteit in nieuwsverspreiding plaats kunnen vinden. Het tonen en vertellen van (meer) heroïsche levensreddingen kan een positief effect hebben op de mentaliteit van burgers. Uiteraard mag U mij van naïeviteit betichten, want ’negatief’ nieuws scoort nu eenmaal beter dan ’positieve’ berichten. Het gaat in de journalistiek (ook) steeds meer om de oplages en vooral om het aantal ’clicks’. Ik weet het, ik weet het…..
Daarom pleit ik ervoor om in ieder geval 10% van het totale nieuwsaanbod in Nederland verplicht ’algoritmevrij’ te maken. Die 10% mag alleen worden gevuld met – laten we zeggen – bemoedigend nieuws. Ik weet dat ik onzin sta te verkopen, beste lezer, vanwege de volstrekte onuitvoerbaarheid van dit 10%-plan. Toch waren dit mijn gedachtenspinsels na het aanschouwen van de ’koeieredding’. En misschien is deze gebeurtenis voor ex Partij voor de Dierenleidster Marianne Thieme reden om een nieuwe tegeltjeswijsheid aan de Nederlandse taal toe te voegen:
Wie één koe redt, redt de gehele Nederlandse veestapel.