’I hope the Russians love their children too’

’I hope the Russians love their children too’

Wat ’oudere’ lezers zullen bovenstaande tekst meteen herkennen, in 1985 was deze onderdeel van het nummer ’Russians’ van Gordon Matthew Thomas Sumne, beter bekend onder zijn artiestennaam ’Sting’. Sinds het begin van de oorlog in Oekraïne ’zingt’ deze song door mijn brein en brengt herinneringen boven uit het ’koude oorlog-tijdperk’ van de vorige eeuw.

Sting bracht het nummer uit tegen het einde van de koude oorlog - in 1985 -, net toen ene Michail Gorbatsjov het voor het zeggen kreeg in het Kremlin. Met zijn komst werd de Sovjet-Unie in rap tempo afgebouwd, maar eigenlijk heeft Gorbatsjov daar niet eens veel aan hoeven bijdragen, het communistische rijk implodeerde op ’eigen kracht’. In het nummer (zie tekst onder) rept Sting van Mr Krushchev, maar die was in 1985 al zo’n 14 jaar in de Leninistische hemel. Ronald Reagan was er nog wel en die gaf vol gas toen hij in de gaten kreeg dat het ijzeren gordijn scheuren begon te vertonen.

Russians’ is grappig genoeg gebaseerd op een suite (luitenant Kizje) van de Russische componist Prokovjef. Sting laat ons in zijn angsten meedelen, hij is bevreesd  voor het uitbreken van een derde wereldoorlog. Één van zijn treffendste omschrijvingen: ’how can I save my little boy from Oppenheimer's deadly toy?’ Oppenheimer was de Amerikaanse natuurkundige die allerwegen wordt beschouwd als ’de vader van de atoombom’. De angsten verwoord in ’Russians’ komen ons nu (weer) zeer bekend voor, psychopaat Poetin dreigde immers vorige week reeds met de rode nucleaire knop.Hiernaast werd de grootste Europese kernreactor in Oekraïne nog onder vuur genomen ook. Als dat geen existentiële angsten bij burgers oplevert, wat dan wel?

Sting heeft wel hoop, want als de Russen (tevens) van hun kinderen houden zullen ze de atoombom niet afwerpen boven onze hoofden. De koude oorlog was in 1989 teneinde en daarmee rekenden wij - verwende westerlingen - ons te snel rijk. De westerse democratie had immers overwonnen, weldra zou de hele wereld er uitzien als het Binnenhof te Den Haag. Een decadente misrrekening, want uiteindelijk zitten we nu met een expanderend Chinees terreurregime en met psychopaat Poetin in onze maag. Bovendien begon het - enigszins - democratische systeem in de Verenigde Staten ook in al zijn voegen te kraken met de komst van ene Trump.

Maar misschien kunnen we nog schrikbarender conclusies trekken, het is maar de vraag of de Russen werkelijk van hun kinderen houden (althans Poetin en zijn moordenaarsbende). In 1956 sloeg de USSR op bloedige wijze de Hongaarse opstand neer, in 1968 werd de Tsjechoslowaken de voet dwars gezet en in 1979 viel de Sovjet-Unie Afghanistan binnen waar het dood en verderf zaaide. Maar, in deze contreien betrof het aanvallen op ’niet-Russen’, maar dat is in de Oekraïne-oorlog duidelijk niet het geval. Poetin beschouwt Oekraïeners als Russen, maar ook dit is nog niet het ’non plus ultra’. Er wonen momenteel talloze Russische staatsburgers in Oekraïne, die nu ook beschoten worden. En hun kinderen..... ’I hope the Russians love their children too’? We worden met de neus op de harde feiten gedrukt, de liefde van Poetin voor Russische kinderen komt tegenwoordig uit de loop van een geweer….

We moeten nu maar ’hopen’ - misschien tot we een ons wegen - dat een deel van de Poetin-entourage deze gruwelijke moordpartijen niet meer tolereert. Of dat de Israëlische veiligheidsdienst Mossad of de CIA door middel van een geheim agent een einde aan het miserabele leven van Poetin maakt. Een soort James bond? Wat mij betreft, als het maar gebeurt!!! De kans hierop? Ach, in de laatste James bondfilm verliest onze grote held het leven, zijn opvolger is nog in geen velden of wegen te bekennen. Maar goed, die Israëlische premier Bennett was afgelopen weekend in Moskou, misschien heeft hij wat geheimagenten mee kunnen smokkelen…

Terug naar ’Russians’. In 1999 stond het nummer nog op plaats 199 in de Top 2000 van NPO radio 2. Sindsdien gaat het bergafwaarts, vorig jaar stond de compositie niet eens meer bij de eerste 1000 noteringen. Ik heb een donkerbruin vermoeden dat de top 2000 van dit jaar een ander beeld zal laten zien. Veel anti-oorlogsnummers zullen weer met stip stijgen, ik denk dat ’Imagine’ van John Lennon een forse ’boost’ krijgt. In 2015 stond deze song zelfs op nummer één, daarna kwam de klad er weer in. Waar ik op ga stemmen voor de top 2000 van dit jaar? Two tribes van Frankie goes to Hollywood (’when You hear the air attack warning, You and Your family must take cover……’)


Tekst Russians van Sting (1985)

In Europe and America there's a growing feeling of hysteria
Conditioned to respond to all the threats
In the rhetorical speeches of the Soviets
Mister Krushchev (Poetin) said, "We will bury you"
I don't subscribe to this point of view
It'd be such an ignorant thing to do
If the Russians love their children too

How can I save my little boy from Oppenheimer's deadly toy?
There is no monopoly on common sense
On either side of the political fence
We share the same biology, regardless of ideology
Believe me when I say to you
I hope the Russians love their children too

There is no historical precedent
To put the words in the mouth of the president?
There's no such thing as a winnable war
It's a lie we don't believe anymore

Mister Reagan (Biden) says, "We will protect you"
I don't subscribe to this point of view
Believe me when I say to you
I hope the Russians love their children too

We share the same biology, regardless of ideology
But what might save us, me and you
Is if the Russians love their children too