Meer dan derdig graden was het in stadion Ramón Sánchez Pizjuan bij aanvang, maar Giovanni van Bronckhorst betrad de voetbalarena in blauwgekeurd pak inclusief (strop)das. Er was één schoonheidsfoutje ingeslopen, de daslengte was namelijk te kort, de punt viel bij lange na niet op zijn broekriem (zoals het ’heurt’). Dat was al een slecht voorteken, Glasgow Rangers kwam in de wedstrijd namelijk ook net iets te kort om de overwinning te kunnen claimen. Aan het einde van de verlenging leek het toch nog goed te komen voor de Schotse ploeg, keeper Kevin Trapp van Eintracht Frankfurt kon echter nog net zijn been voor de ingeschoten bal krijgen.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat Eintracht toch wel de betere ploeg was, bovendien had spits Gorré reglementair een penalty verdiend. Ok, het was een lichte overtreding, maar een strafschop had gegeven moeten worden. Oud scheidsrechter Mario van der Ende meende dat de VAR de scheidsrechter naar de kant had moeten roepen. Tja, daar had hij volledig gelijk in, als er een VAR wordt ingezet, zit die er natuurlijk niet voor spek en bonen. Kees Jansma vond het eigenlijk wel prima zo, want ’zo’n lichte overtreding in een Europese finale zo zwaar bestraffen’? Nee, Keesie kon wel waardering opbregen voor (het uitblijven van) de beslissing van de VAR. Ik niet, op deze manier wordt het ’insituut VAR’ niet serieus genomen. Speel zo’n finale dan zonder VAR zou ik zeggen! Maar nee, daarvoor is de VAR dan weer te belangrijk. Het is het één of het ander, in ieder geval heeft de VAR (en zijn assistenten) het professionele voetbal in deze finale een slechte dienst bewezen….
Maar dit was het enige smetje op de avond in het kolkende stadion estadio Ramón Sánchez Pizjuan. Knetterend klinkt de stadionsnaam als Spaanse commentatoren deze uitspreken, een genot om aan te horen. Vergelijk dat eens met de Allianz Arena te München of het Etihad Stadium van Manchester city. Uiteraard dienen voetbalstadions niet vernoemd te worden naar Duitse of Arabische sponsors, het verhoogt alleen maar het poenerige gehalte van het parallelle voetbalwereldje. Gelukking bestaat er in Nederland een stadion dat de naam van de grootste voetballer van Nederland draagt. Stelt U zich eens voor dat de Amsterdamse Johan Cruijff Arena zou worden omgedoopt tot ’Ziggo stadium’ (noot: Ziggo is de hoofdsponsor van Ajax. In Sevilla draagt het stadion trouwens niet de naam van een ex-voetballer maar van een voormalig voorzitter. Sánchez Pizjuan was degene die FC sevilla op de Spaanse voetbalkaart zette. Het stadion was op de finaleavond verdeeld in ’witte en blauwe vakken’. Wit uirgedost waren de Frankfurtfans, de Rangers-supporters droegen blauwe shirts. Sommigen waren overigens zowel van buiten als binnen ’blauw’….
Na de gemiste strafschop van invaller Aaron Ramsey in de penaltyreeks was het over en sluiten voor de ploeg van van Bronckhorst. Juist deze ervaren international (ex-Juventus) uit Wales faalde, maar ’Gio’ nam hem na afloop meteen in bescherming. Van het weekend kunnen de Schotten nog de beker pakken, het landskampioenschap moesten ze dit jaar helaas afstaan aan grote rivaal Celtic. Als van Bronckhorst de Schotse beker niet pakt eindigt het seizoen met nóg een domper. Tja, de bal is rond, nietwaar? Toch heeft ’Gio’ met zijn ploeg een aansprekend Europees succes behaald met plaatsing voor de finale. Net als Feyenoord dat volgende week tegen AS Roma aan de bak moet. De Conference league zou het derderangs kindje zijn in het internationale Europese voetbal, maar ik waag de volgende conclusie te trekken: zoveel doen de vier finalisten van de Europa/Conference league 2022 niet voor elkaar onder. Feyenoord had tegen Eintracht Frankfurt voor hetzelfde geld kunnen winnen. Of verliezen natuurlijk.
Tot slot nog even terug naar van Bronckhorst? Nog steeds met zijn colbertje aan kreeg hij de troostmedaille van UEFA-voorzitter Čeferin omgehangen, zijn gelaat veraadde berusting. Ook daarna toonde hij zich de topgentleman, zijn medeleven met penaltymisser Ramsey was veelzeggend. Of ik op dezelfde manier had gereageerd? Ik hoop het wel, alhoewel….? De Duitse supporters brulden na afloop in nota bene de Engelse taal mee met ’we are the champions’ van popgroep Queen. Voor een rechtgeaarde supporter van het Nederlandse voetbal (inclusief onze spelers/trainers die in het buiteland werkzaam zijn) was dat toch wel heel veel van het goede….