Één van de meest opmerkelijke ontwikkelingen in het Palestijns-Israëlische conflict is dat steeds meer (westerse) landen Palestina als staat erkennen, enerzijds vanwege de genocidale actviteiten van het Israëlische leger op de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook en anderzijds vanwege binnenlandse druk als gevolg van massale demonstraties, MAAR dat tegelijkertijd Arabische regeringen - bijvoorbeeld Jordanië en Egypte - en hun bevolkingen zich relatief koest houden ten opzichte van Israël (Pfoeh, sorry voor de lange zin). Dat was in het verleden wel anders om te beginnen met de oorlogsverklaring van Egypte,Transjordanië (het huidige Jordanië) Syrië, Libanon en Irak in 1948. Israël had zich nog maar amper onafhankelijk verklaard of genoemde landen begonnen hun bommen af te werpen op de nog maar net bestaande Joodse natie.
Sterker nog, deze Arabische landen tonen amper solidariteit met de Palestijnen in de Gazastrook die als ratten in de val zitten. Voordat de Israeliërs de grens aan de noordkant van de Palestijnse stad Rafa afsloten hadden de Egyptenaren zulks al jaren daarvoor gedaan aan de zuidkant van die grens. De Egyptische dictator Sisi is geenzins van plan om ook maar één Palestijnse vluchteling binnen te laten, omdat hij dat als veraad ziet aan de Palestijnse zaak. OK, meneer Sisi, ik snap dat U niet twee miljoen Gazanen wilt laten laten oversteken, maar uit menselijke overwegingen had U er toch een paar duizend kunnen inlaten, of niet dan? Nee hoor, iedereen (met de Arabische landen voorop) laat de Palestijnen verrekken, maar misschien is Soedan nu een uitkomst. Van steeds meer bronnen is te vernemen dat Israël en de Verenigde Staten in het geheim onderhandelen met Soedan dat bereid zou zijn flinke aantallen Palestijnen op te nemen. In ruil voorkeiharde dollars natuurlijk……Tsjongjonge, cynischer kun je het je toch niet voorstellen als je bedenkt dat Soedan tot één van de armste landen ter wereld gerekend kan worden. En hiernaast verwikkeld is in een verwoestende burgeroorlog met al zo’n 200.000 dodelijke slachtoffers tot gevolg….
Intussen doet een aantal westerse landen hun best, onlangs erkenden de volgende landen de Palestijnse staat: Verenigd Koninkrijk, Canada, Australië, België, Portugal, Luxemburg, Malta, Andorra en San Marino. Frankrijk meldde zich in de persoon van president Macron tijdens de jaarlijke vergadering van de Verenigde Naties ook als ’erkenner’. De slotwoorden van de Franse president waren de volgende: ’we moeten alles doen wat binnen onze macht ligt om de mogelijkheid van een tweestatenoplossing, Israël en Palestina die naast elkaar leven in vrede en veiligheid, open te houden. Frankrijk erkent de Palestijnse staat’. In de eerste plaats hulde dat Macron deze stap waagt, terwijl hij weet dat hij daarmee de toorn wekt van die lunatic van een president Trump. Alhoewel, omdat ook het VK, Canada en Australië Palestina als staat erkend hebben is de kans op extra handelstarieven voor la douce France natuurlijk wel kleiner geworden.
De trieste conclusie is hiernaast wel dat pas na een vernietigende oorlog die Israël nog steeds voert met maar één tactiek (namelijk die van de verschroeide aarde) westerse landen bereid zijn Palestina te erkennen. Hiernaast is er ten aanzien van de tweestatenoplossing het volgende te melden: geen enkele Israëlische regering - ook niet een eventueel progressieve regering na het tijdvak Netanyahu - zal ooit het idee van een Palestijnse staat omarmen, dat is simpelweg uitgesloten. Zo’n tweederde van de Israëlische bevolking ziet al sinds mensenheugenis niets in een Palestijnse vlag die officieel zou wapperen in de Gazastrook, laat staan op de Westelijke Jordaanoever. Op grond van deze feiten werpt zich de vraag op of de westerse landen die Palestina nu erkend hebben zichzelf niet een rad voor ogen draaien.
Dit laatste is overigens nog tot daaraan toe, wat veel erger is dat Palestijnen ook een rad voor ogen wordt gedraaid. Op de Westelijke Jordaanoever worden ze stelselmarig verdreven door agressieve kolonisten die daarbij hulp krijgen van de Israelian Defense Forces (IDF). Hiernaast is de situatie in de Gazastrook meer dan rampzalig, de bijna twee miljoen Gazanen leven inmiddels op een postzegeltje niet groter dan Vlieland en hebben aan alles tekort. De tweestatenoplossing is een idée fixe van de internationale gemeenschap dat nergens op gestoeld is, met andere woorden, een utopie. Het is niet alleen triest dat gezien de doorrazende Israëlische oorlogsmachine er geen enkele kans is op de stichting van een onafhankelijke Palestijnse staat (inclusief grondgebied) maar tevens tenhemelschreiend dat politieke leiders zoals Macron nog steeds hun mond vol hebben van die ’Palestijnse staat’. (Dat geldt ook voor de Nederlandse minister van buitenlandse zaken van Weel die meent dat de Nederlandse regering al eerder duidelijk heeft gemaakt ’dat pas als Israël en de Palestijnen weer gaan onderhandelen over een tweestatenoplossing, het overweegt om Palestina als staat te erkennen’. (noot: dit is nóg cynischer dan wat Macron verklaarde bij de VN. Wat een sof, dat Nederlandse kabinet, zelfs de Belgen zijn recentelijk tot erkenning over gegaan. Shame on You Dick Schoof en consorten!)
Tot slot zit Saoedi-Arabië in een geopolitieke spagaat. Aan de ene kant wil Mohammed bin Salman liever vandaag dan morgen diplomatieke banden met Israël definitief aanhalen, aan de andere weet hij dat zijn bevolking massaal tegen normalisering van de banden met Israël is. Voor de Gaza-oorlog was dat slechts tweederde van de bevolking, thans wijst 95% een Abraham-akkoord met Israël af. Abraham akkoord? In 2020 sloten de volgende Arabische landen onder deze noemer diplomatieke en economische akkoorden af met Israël: Verenigde Arabische Emiraten (VAE), Bahrein, Soedan en Marokko.
Hé, dat is al de tweede keer dat Soedan voorbij komt! Het is dus geen wonder dat er in de coulissen gepraat wordt met Soedan over opvang van Palestijnen. Ik moet eerlijk zeggen, zo langzamerhand ben ik geneigd om deze variant te ondersteunen. Natuurlijk, met zo’n ’oplossing’ worden de facto de genocidale Israëlische acties gedoogd danwel goedgekeurd, maar wat is het alternatief? Een grote hoop lijken op de stranden van Gaza, is dat wat de ’internationale gemeenschap’ wil? De Israeliërs zal het een worst wezen, óf de Palestijnen donderen wat hen betreft op, óf sterven ter plekke. Punt. Het einddoel van de Israliërs is namelijk evident: ALLE Palestijnen van de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook moeten weg of dood, daar helpt geen lieve moeder aan. Het wordt dus tijd voor die ’internationale genmeenschap’ om de Palestijnen te helpen vluchten naar een plek waar ze in ieder geval niet uitgeroeid worden…..
Wat zegt U, of de Verenigde Staten moeten Israël nu eindelijk aanpakken? Eens, maar weet U wanneer dit zal gebeuren? Als Pinksteren en Pasen/Pesach op één dag vallen…..