Minimaal 15% van de Nederlandse gasimport komt momenteel uit Rusland, de Duitsers halen meer dan 40% van hun dagelijkse gasbehoefte uit het misdadige Poetinrijk. (noot: dit zijn lage inschattingen). 30 miljoen Euro, dat is het bedrag dat ’wij’, burgers in Nederland dagelijks uitgeven aan Russisch gas en dat voelt met de slachtingen die Poetin’s leger onder Oekraïense burgers uitvoert zeer ’ongemakkelijk’. Want daarmee wordt het dodelijke Russische oorlogsapparaat - deels - gefinancierd........ Twee Euro, dat is voor een gezin met vier leden 8 Euro per dag, op maandbasis bijna 250 Euro. Een 5-koppig Duits gezin draagt dus op maandbasis circa 1000 Euro bij aan de moordmachine van het Kremlin.
Zo moeten we er niet naar kijken? Natuurlijk, niet elke overgemaakte Euro wordt besteed aan de aankoop en productie van Russische clusterbommen, maar het geeft wel aan dat we momenteel in een ’energetische dwangbuis’ leven die ’we’ zelf hebben veroorzaakt. Nederland is in veel - economische - opzichten te beschouwen als een Bundesstaat van Duitsland, maar dat geldt bijvoorbeeld net zo goed voor Oostenrijk. Met dien verstande dat Oostenrijkers Duits spreken en ’wij’ nog in meer of mindere mate in het Nederlands communiceren…..
Ik heb het al talloze malen gememoreerd, Angela Merkel heeft zich in haar lange regeerperiode in de luren laten leggen door Poetin, sterker nog, ze heeft zich zo’n beetje aan die ex botox-KGB-agent uitgeleverd. Helaas, als - economische - volger van Duitsland plukken we daar nu de wel zeer wrange vruchten van. Inmiddels is de ex Bundeskanzler en Poetinmaat Gerhard Schröder persona non grata bij onze oosterburen, hij was het die zich bovenmatig inspande om de gasafhankelijkheid van Rusland niet alleen te stabiliseren, maar stevig uit te breiden. Of die Nordstream 2 pijplijn ooit in gebruik wordt genomen is momenteel niet eens een vraag in Duitsland. Het lijkt er op dat de Gazprominvesteringen - maar ook die van Shell - volledig kunnen worden afgeschreven.
Oud minister van defensie en ooit nog de beoogde opvolgster van Merkel, Annegret Kramp-Karrenbauer formuleerde haar frustratie treffend: ’ich bin so böse auf uns’. Wel, beter had ze het failliet van de Duitse energiestrategie van de laatste 30 jaar niet kunnen omschrijven. De schuld lig niet alleen bij Merkel’s CDU, ook de SPD - nota bene Gerhard Schröder’s partij - heeft volop meegewerkt aan de Duitse gasverslaving waarvoor het Kremlin gaarne assistentie verleende. De ’methadon(gas)bus’ stond al jaren geparkeerd op een prominente plek voor het Rijksdaggebouw. Wakker geschud, ja dat zijn de Duitsers inmiddels wel, razendsnel begonnen ze hun eigen ’energieknopen’ te tellen. Daar zijn er helaas niet veel van overgebleven, Merkel bouwde zelfs het aandeel kernenergie af in de energiemix naar aanleiding van de ramp met de Japanse kerncentrale in Fukushima (als gevolg van een tsunami).
Althans, zo verkocht ’Mutti’ het altijd in eigen land, maar de echte reden was een andere. De Bundeskanzlerin vreesde niet zozeer de politieke concurrentie van SPD, AfD en FDP, maar vooral die van ’Die Grünen’. De aanhangers van deze partij waren altijd tegen kernenergie en die moesten natuurlijk gepaaid worden. Zodat bij de gang naar het stemhokje op het laatste moment toch voor de zekerheid van moeder Overste Merkel zou worden gekozen. Deze tactiek is succesvol gebleken, Merkel heeft nooit met de Groenen geregeerd, het wrange voor deze partijpolitici is dat ze nu de rotzooi moeten opruimen waarvoor Merkel verantwoordelijkheid draagt. En heela, de Groenen natuurlijk zelf ook, want door hun campagne tegen kernenergie voelde Merkel zich gedwongen nog afhankelijker te worden van Russisch gas.
Maar de Groenen dragen zelf ook regeringsverantwoordelijkheid voor het Europese ’energie-echec’. Van 1998 tot 2005 maakten ze namelijk deel uit van de Bondsregering onder leiding van - driemaal raden - wie? Hoppa, daar is hij weer, Gerhard Schröder! Deze ’vrouwenverslinder’ - inmiddels 5 keer getrouwd…. - zag na 2005 zijn kans schoon om flink aan te pappen met zijn ’vriend’ Poetin. Hij wist met de Groenen precies welk vlees hij in de kuip had, maar er was nog iets veel belangrijkers. Angela Merkel’s vrees voor verdere opkomst van de Groenen gaf Schröder vrij baan om na zijn Bondskanselierschap roem, geld en macht te vergaren. Hij kreeg voorname posities bij Gazprom en andere Russische energiebedrijven. Merkel was dermate naïef dat ze zelfs nooit LNG-installaties in de Duitse zeehavens heeft laten aanleggen. Gas geleverd uit de Verenigde Staten of Qatar werd niet opportuun geacht door Bundeskanzlerin ’Mutti’. Met als gevolg dat we nu allemaal met de neus op de feiten worden gedrukt. De onvermijdelijke conclusie: de Duitse - en daarmee Europese - energiepolitiek was een kaartenhuis dat van het ene op het andere moment is ingestort….
Zonder Russisch gas kunnen we momenteel eigenlijk niet, dus moeten ’wij’ consumenten er - ook - alles aan doen om onze verslaving aan het Russische gas te beperken. In Rijksgebouwen gaat de thermostaat al omlaag, maar dit is bij lange na niet voldoende. De Italiaanse premier Mario Draghi spoorde zijn landgenoten op de volgende wijze aan: ’willen we vrede of willen we de airconditioner deze zomer aan hebben staan?’ Wat stelt onze Mark Rutte hier tegenover? Bar weinig, in plaats van stevige oproepen tot matiging van het gasverbruik, verlaagt hij de belasting op energie. Op zichzelf heb ik daar nog niet eens moeite mee, want de beurs van de zwaksten in de samenleving moet natuurlijk wel zoveel mogelijk ontzien worden.
Maar van een stevige premier verwacht ik toch wel wat meer, bijvoorbeeld een televisietoepraak zoals die van Joop den Uyl tijdens de energiecrisis van 1973. Joop riep ons allen op zuinig om te springen met energie en kondigde meteen een ’autoloze zondag’ aan. Dat heeft nu niet zoveel zin, want de meeste auto’s rijden nog steeds op fossiele brandstof (en van Russische olie zijn we niet echt afhankelijk). Wat er dan overblijft? Tja, thermostaat lager zetten, kamerventilator op zolder zetten en het gasfornuis links laten liggen. Jawel, ’koude’ gerechten nuttigen, dat is het devies. (Paas)eitjes koken dit jaar? Of toch maar even niet? Wat zegt U, dit is een druppel op de gloeiende plaat? Dat zal wel, maar alle kleine beetje helpen. En daar is niks naïefs aan!