In het afgelopen half jaar heb ik twee artikelen over de voorzitter van de Europese Raad Donald Tusk geschreven en eerlijk gezegd waren dat niet de meest gelezen documenten. Voor 10 april heeft de Poolse scherpslijper een vergadering voor alle Europese Unie regeringsleiders uitgeschreven en hij zal er alles aan doen om deze niet in een Poolse landdag te doen laten ontaarden. Als Tusk zijn geprononceerde kaken ’erin’ zet kunnen de Europese regeringsleiders eindelijk hun (slag)tanden richting het hopeloos verdeelde Britse eilandenrijk laten zien. Nog even: Tusk betekent in het Pools slagtand……
Was de vraag tot voor kort nog of de Britten überhaupt uit de EU stappen, inmiddels is de materie beperkt tot de ’hoe-vraag’. Ik vrees dat er zoveel gezamenlijk EU-Brits servies aan diggelen is gegooid dat een Brexit onvermijdelijk is geworden. Aan beide kanten van het Kanaal zijn er meer borden op de grond gekletterd dan bij het grootste Griekse huwelijksfeest! . Voor de derde keer is het Brexitvoorstel van Theresa May in het Kanaal geflikkerd en in het horrorscenario verlaten de Britten ’with no deal whatsoever’ de EU. Voor een aan koloniaal trauma lijdende fossielen als die mallotige EU parlementariër Nigel Farage zou dit als ’manna’ uit de hemel worden verwelkomd. Ik vrees voor hem en die andere gemankeerde clown Boris Johnson dat de toekomstige Britse generaties die manna niet als zodanig zullen kwalificeren. Meer als ’chickenshit’……
Inzetten op de uitkomst van dit Brexitspektakel lijkt me overigens nog een groter risico dan het plaatsnemen aan de roulettetafel. Roulette wordt nu wel gespeeld in het Britse lagerhuis en wel de Russische variant. Wat tot 10 april in dit lagerhuis allemaal bekokstoofd zal worden, waagt U maar eens een gokje! Toch denk ik aan volgend voor de hand liggend resultaat: intrekking van de Brexit tot nader order. Gewoon dus weer meer van hetzelfde, ’no decision whatsoever’!
In dit geval rest de EU regeringsleiders onder het voorzitterschap van de getergde Tusk niets anders dan het Verenigd Koninkrijk voor het blok te zetten. Ook als er tussendoor een ander resultaat in het Britse Lagerhuis het daglicht ziet, bijvoorbeeld een nieuw referendum, douane-unie of een Noorwegen plus optie Nee, nee, tot maximum 1 juli 2019 heeft U de mogelijkheid het inmiddels bereikte akkoord met de regering May te aanvaarden, zo niet dan vertrekt U maar zonder deal, punt! Het is Europeesrechtelijk waarschijnlijk onmogelijk maar de EU regeringsleiders zouden in de ’appendix’ tevens kunnen opnemen dat een andere mogelijkheid niet bestaat. Met andere woorden: indien U deze deal tot die datum niet accepteert verlaat U de EU óók als het Britse parlement van de weeromstuit zou beslissen dat het Verenigd Koninkrijk ’gewoon’ in de EU zou moeten blijven. Dit laatste lijkt me vanwege de al gememoreerde Griekse bordengooierij niet meer realistisch.
De EU leiders hebben nu de historische mogelijkheid om in ’gezamenlijkheid’ te laten zien dat de het Europese samenwerkingsverband geen rubberen ruggengraat heeft. Dat zou ook moed voor de toekomst geven in een Europese Unie die momenteel meer dan ooit verdeeld lijkt in zich steeds meer verhardende kampen. De existentie van de EU zelf is ’at stake’. Ik hoop vurig dat Donald Tusk er daarom met zijn slagtanden hard ingaat, de tijd van lieve woordjes en lieve moedertjes maar ook die van de tandenloze Juncker is voorbij, want:
Zachte heelmeesters maken stinkende wonden!!!
Bijgaand de tekst van een eerder artikel over Donald Tusk.
Tomeloze Tusk 2.0 7 februari 2019
Zowel op Twitter als in een gezamenlijke persconferentie met de Ierse premier Varadkar meende de Pool Donald Tusk – voorzitter van de Europese Raad – de volgende Brexitduit in het zakje te moeten doen:
“dat ik me afvraag hoe die speciale plaats in de hel eruitziet voor degenen die de Brexit hebben aangemoedigd, zonder een idee te hebben hoe dat zou moeten gebeuren”.
De Ierse premier stak zijn (leed)vermaak zichtbaar niet onder stoelen of banken en meldde na afloop van de persconferentie enigszins ’besmuikt’ aan Tusk dat dit ’gedonder in de glazen’ zal geven in de Engelse pers. Waarop de zelfverzekerde Tusk slechts instemmend kon knikken. ’Lekker puh foolish Brexiteers’ moet tomeloze Tusk gedacht hebben. Hè, hè, we hebben er nota bene een Rooms-Katholieke Pool voor nodig die die Engelsen eens een keer een koekje van eigen deeg geeft. Nu ja, Rooms-Katholiek? Hij trouwde pas ’in de kerk’ in 2005 toen hij een gooi deed naar het Poolse presidentschap. Op dat moment was hij al 27 jaar getrouwd. Wel met dezelde vrouw. Dat dan weer wel……
In het mistige Engelse ’eilandenrijk’ was men niet geporteerd van de schrobbering van de ’vrome Poolse Vaticaansupporter’, vooral de Engelse boulevardpers sprak er schande van. En de rest van de pers dan? Welke rest? Ook in het Engelse parlement waren die versteende Stonehenge fossielen ’not amused. no Sir!’. ‘So what’ zou ik trouwens zeggen. De leukste reactie kwam nota bene van de Brexiteerkampioen EU parlementariër Nigel Farage: ’ Na de brexit zullen we vrij zijn van niet verkozen, arrogante pestkoppen als U – Tusk – , dat lijkt mij de hemel.’ Hemel of hel? In ieder geval bevinden zich de gemankeerde Engelse nostalgisch kolonialistische afgevaardigden zich al in het vagevuur.
De als een op stoom geraakte stoomtrein Tusk was in het verleden al eens verantwoordelijk voor gepeperde uitspraken. In het archief van mijn columns vond ik nog een leuke van vorig jaar. Hieronder…..
Donald Tusk heeft niet veel op met zijn naamgenoot in the White House. Trump deed al in de verte denken aan een stripfiguur – van dichtbij ook trouwens – maar Tusk heeft onze ’pussygrabber’ nu naar de kroon gestoken. Heb je met zulke vrienden – Trump cum suis – nog vijanden nodig vroeg Tusk zich met zijn grimmige Poolse kaaklijn af. Aan de andere kant vindt hij de actuele Amerikaanse opstelling – bijvoorbeeld door het Iran akkoord op te zeggen en eventueel staal/aluminiumheffigen op te leggen aan de EU – een zegen voor Europa en vooral de EU, want het is hoog tijd om een eensgezind gezicht te tonen.
Tja, hoe zal de vader van die bepoederde barbiepop Ivanka deze uitspraken beoordelen. Ik stel me voor dat zijn eerste vraag is dat ’die slemper Juncker toch de baas is van Europa? in Amerikaans jargon overigens Eurotrash genaamd.Tusk, Tusk, nooit van gehoord. Kijk uit ’Tiny Trump’, het woord tusk betekent in het Nederlands slagtand, die Trump Towers gaan er binnenkort aan! Of toch niet? In een interview meldde Tusk in een ’eerlijke’ bui dat hij eenvoudigweg niet in staat is boos te worden op Angela Merkel. Ik vrees dat hier sprake is van onderdrukking van diepere emoties en ja, de stoom moet toch ergens van de ketel. Trump – die elke leugendetector op hol laat slaan – krijgt het vizier dan maar op zich gericht, het geweer dat Tusk richt op Trump is echter niet meer dan een Poolse proppenschieter. Ik mag hopen dat de EU niet verder gaat met het tranentrekkende idee van een Europees leger, dat zal op zeker een soort dad’s army worden. De beschermende paraplu van de Verenigde Staten zal dan nog noodzakelijker zijn dan die nu al is.Tusk’s uitspraken komen wellicht sympathiek over maar in de praktijk zijn deze niet meer dan het huilen van een Poolse wolf tegen de maan. Of:
het huilen met de wolven in het bos……..