Miljoenen West-Europeanen vertrekken jaarlijks en masse richting de Alpen om te genieten van een week sneeuw, (eventueel) zon en prachtig geprepareerde skipistes. En voor de financieel beter bepakten geldt: daarna nog een keer een week. Maar de belangrijkste drijfveer om de skischoenen aan te trekken is toch het stampen met deze ’klompen’ op Frans Bauermuziek – heb je even voor mij? – tijdens de traditionele APRÈS-SKI. Het liefst in een met houten lambrizering gedecoreerde ’Skistube’ waar de muziek op ’10’ staat en een voor een witbiertje 7,50 Euro moet worden neergeteld.
In het Oostenrijke Ischgl weten ze inmiddels waartoe een dicht op elkaar gepakte zwetende menigte kan leiden. De superspread events leidden tot onmiddellijke besmettingen die vervolgens nog verder werden uitgespreid over Europa. De hossende Denen, Hollanders, Duitsers en ander verwend skiërsvolk namen het kroontjesvirus in hun skirugzak mee naar huis. Sommigen – zoals ’onze Brabo’s – gingen in Bladel, Tilburg, Ulvenhout etc gewoon verder met feestvieren, maar dan onder een andere naam. welke? Carnaval natuurlijk. En zo werd de pandemie in de volgende versnelling geschakeld.
Inmiddels is het eind november en bij de (après-)skiërs begint het inmiddels te kriebelen. Tja, mijn advies is om het fotoplakboek maar uit de kast te halen met foto’s van vorige jaren waar je normalitair ingetogen tante uit haar dak gaat, staand op de toog van de Kuhstall te Ischgl (met als enige bovenkledij een BH, maar dit terzijde…) Vorige scène kan zich overigens ook afgespeeld hebben in de Bruchstall te Westendorf.…..Maar het skiplezier is nog onzekerder, wellicht kan er dit seizoen helemaal niet ’coronaproof’ geskied worden in welk Europees skioord dan ook.
Duitsland, Italië en Frankrijk hebben al aangegeven de skigebieden niet te openen, in ieder geval niet tot 10 januari aanstaande. Voor de Duitsers is dat relatief een ’makkie’, ik meen mij namelijk te herinneren dat de hoogste bergen in het Alpenmassief zich niet op Duits grondgebied bevinden. Voor de twee ander genoemde landen betekent uitval van het skiseizoen echter een regelrechte financiële ramp. Dat geldt in nog grotere mate voor Oostenrijk waar het toerisme voor maar liefst 15% bijdraagt aan het BNP. Uiteraard wordt dit hoge percentage mede behaald door de prijs voor een witbiertje. Maar die 10 Euro voor een portie Kaiserschmarrn tikken ook flink aan hoor!
Daarom sputteren de ’Österreicher’ in hevige mate tegen een Europees verbod op het openen van skigebieden. Formeel hebben ze trouwens gelijk, het lijkt me niet mogelijk dat welke EU-instantie dan ook een verbod kan afvaardigen dat EU-burgers in een skigondel stappen. De Oostenrijke minister van financiën heeft berekend dat elke week wintersportuitval een omzetverlies van 800 miljoen Euro oplevert. Over hoeveel witbiertjes à 7,50 Euro hebben we het dan? Meer dan 105 miljoen glazen kan ik U vertellen. (waarvan de Brabo’s overigens meer dan een kwart voor hun rekening nemen. Dit blijkt uit mijn eigen betrouwbare statistieken….)
Inmiddels hebben de Innsbruckers, Westendorfers, Lech’ers de daken van de gondellifststations afgeschroefd. Dit om het virus buiten de deur te houden uiteraard. Pardon, Lech? Is dat niet het traditionele wintersportoord van de Oranje’s? Natuurlijk, natuurlijk, een witbiertje kost daar overigens nog twee Euro meer, Koning Willy heeft daar twee jaar geleden al eens een bezwaarschrift over ingediend bij het gemeentebestuur. Ik heb onze Koning maar eens gevraagd naar zijn mening. Wat vindt hij ervan dat hij met zijn 3 dochters op de gondel moet wachten in een tochtig staketsel. Ik mag zijn reactie van de Rijksvoorlichtingsdienst niet exact citeren, maar het klonk ongeveer zo: ’ laat die jodelende klerelijers toch het rambam krijgen, ik ga wel lekker scheuren in mijn speedboot op mijn vaste stekkie in Griekenland. Bovendien, mijn vrindje – buurman – Poetin komt dit seizoen ook. Kunnen we tenmiste stevige wodka drinken in plaats van die Oostenrijkse (witbier)uilezeik’. Einde citaat.
’Anyway’, de Oostenrijkers dreigen de Europese Unie inmiddels met acties. Als de skigebieden gesloten blijven moet de EU maar dokken, de Oostenrijkse economie staat op het spel. Hoe zit het eigenlijk met Zwitserland, een land dat net als België eigenlijk niet bestaat? Welnu, van deze positie maken de Heidi’s en Peter’s nu mooi gebruik. Ze geven tot nu toe geen kik en bemoeien zich niet met het wintersportgekrakeel van de getroffen EU-landen. De EU, waar ze namelijk niet eens lid van zijn…..
Dus, geachte Après-skiliefehebber, op naar de Zwitserse Alpen dit seizoen! Wat dacht U van Zermatt? Skiën in Zwitserland is op veel plaatsen duurder dan in Oostenrijk, maar wie maalt daar nu om. U heeft dat geld van die gemiste zomerreis naar Indonesië toch niet stuk kunnen slaan, die witbiertjes van 10 Euro per stuk kunnen er gemakkelijk van af, nietwaar? Er rest maar één probleempje, waar kun je nu après-skiën in de Zwitserse Alpen? Tja, da’s een goeie vraag, de keren dat ik dit bergland heb bezocht heb ik maar weinig gezellige skihutten kunnen ontwaren. Wel oersaaie etablissementen waar om 11 uur ’s avonds het volgende werd omgeroepen: Sperrstunde!!!
Sperrstunde, dat lijkt me nu een toepasselijke uitdrukking van het komende Europese skiseizoen. Ik wens U prettige uurtjes bij het bekijken van Uw wintersport-fotoalbum. Wel een glühweintje erbij nemen hoor! Of een Jägertee, te prefereren met een flinke ’shot’ Stroh rum………
You can’t buy happiness, but you can buy a skilift pass