Catenaccio is het Italiaanse woord voor ’grendel’. Deze voetbaltactiek werd bedacht in de zestiger jaren door Internazionale Milan-coach Helenio Herrara die er grote successen mee boekte. Vier mandekkers plus een libero en lekker met elf man op de eigen helft blijven hangen. Als de gelegenheid zich voordeed werd er een razendsnelle counter uitgevoerd, met vaak een doelpunt tot gevolg. Na dat doelpuntje gingen de spelers nog meer achteruit ’voetballen’, tegenstanders moesten dan tegen een muur van elf verdedigers aanbeuken.
De traditionele catenaccio-stijl wordt niet meer in deze vorm uitgevoerd, van een ’libero’ heeft een jeugdige voetballiefhebber immers nog nooit gehoord. In de huidige Italiaanse competitie – Serie A – is de (formele) beginopstelling van teams meestal redelijk aanvallend, maar in de praktijk komt daar niet veel van terecht. Qua attractiviteit haalt het Italiaans betaald voetbal het niet bij de grote competities van Engeland, Duitsland en Spanje. De geest van de catenaccio waart nog altijd rond, zelfs het grote aantal buitenlandse voetballers wordt meteen met het ’catenaccio-virus’ aangestoken op het moment dat het de grens van het land van ’Dolce Vita’ overschrijdt.
En zo liep Ajax zich in het tweeluik tegen AS Roma in de kwartfinale van de Europa league tegen die bekende spelersmuur compleet stuk. In Amsterdam werd op ’lullige’ manier verloren. De Amsterdammers hadden een 1-0 voorsprong genomen waarna Dušan Tadić een strafschop mocht nemen. ’Onservisch’ leverde hij een slap schotje af, bijna recht in de armen van de keeper. Dát was het kantelmoment in deze kwartfinale, AS Roma won uiteindelijk met 1 – 2, in de return hielden de Italianen de deur vervolgens ’afgegrendeld’.
Na afloop van de voor Ajax teleurstellende return – eindstand 1 -1 – zag coach Erik ten Hag ’alternatieve feiten’. De volgende twee zinnen van de geboren Haaksbergenaar zijn bij me blijven hangen: ’de grote kansen die we creëren maken we niet af’ en ’zij liepen achteruit en dat was onze verdienste. Ze wilden wel, maar dat lag aan ons. Roma kreeg geen grip op ons positiespel.’
Beste meneer ten Hag, ik heb met aandacht de volledige wedstrijd aanschouwd, maar Uw conclusies kan ik niet delen. ’Not even a bit’. Grote kansen? Davy Klaassen kreeg inderdaad een grote kans, maar die werd hem op een presenteerblaadje aangeboden door de Romeinse doelman. Één keer kon Ajax de Italiaanse muur slechten door een splijtende pass van – nota bene – verdediger Perr Schuurs. Verder heb ik echt geen grote mogelijkheden gezien, de beroemde Ajax-creativiteit was goeddeels in de Johan Cruijff-Arena achtergebleven….
Overigens, de Romeinen zouden achteruit lopen omdat Ajax hen daartoe dwong? ’Keep on dreaming’ Erik. Zoiets heet ’tactiek uitgevoerd zoals die er vooraf door Roma-coach Paulo Fonseca is ingeramd. Niet meer, maar ook zeker niet minder.
Ook Dušan Tadić stak zijn teleursteling niet onder stoelen of banken: ’wij hadden naar volgende ronde gemoeten, we waren de betere ploeg’. Tja, Dusan, maar niet de slimmere ploeg…… Die gemiste penalty in Amsterdam zal hem nog wel eens door zijn hoofd spoken…….
6 % kans gaven de bookmakers op een Ajax-succes, helaas kregen ze gelijk. En er is nog een ’helaas’. Dit Ajax haalt het niet bij dat ’jonge honden-team’ dat in april 2019 Juventus eruit knikkerde in de kwartfinale van de champions league. Matthijs de Ligt, Donny van Beek, Frenkie de Jong, Hakim Ziyech waren wel van een iets ander kaliber dan de huidige Ajax-selectie. In dat jaar was Ajax, top, Juventus kwam er geen moment aan te pas. En nu konden de Amsterdammers niet winnen van de nummer 7 op de ranglijst van de serie A…..
Overigens is dat helemaal geen ramp. De ’Ajaxschool’ levert op gegeven moment vast weer een lading talenten af die voor nieuwe successen kunnen zorgen. Grote Europese clubs kopen de beste voetballers en in dat spel is Ajax helaas een kruimelaar. Maar er is altijd hoop en daarom eindig ik dit artikel zoals ik het begon. Met een uitspraak van De Grote Johan Cruijff:
’Ik heb nog nooit een zak geld een doelpunt zien maken’