In China bevinden zich veel zaken in de taboesfeer. Over de massale demonstraties in Hong Kong werd tot voor kort niet eens bericht in de communistische heilstaat. Inmiddels dreigt de politiek – naar Mao – binnenkort uit de loop van het geweer te komen. Vlakbij Hong Kong oefenen reeds 12.000 Chinese agenten hoe de eventuele onlusten de kop kunnen worden ingedrukt. Inmiddels duiken wel nieuwsberichten op in Peking die spreken van ’agressieve hooligans’ die het Hong Kongparlement bestoken en het ’één staat, twee systemen’ letterlijk willen opblazen. De gemiddelde Pekingchinees verorbert echter intussen gewoon zijn dagelijkse portie Pekingeend en weet nergens van. Of wil nergens van weten….. Zelfs de communistische agitprop betreffende Hong Kong wordt niet gedeeld met anderen. Ze zouden je Huawei smartphone eens kunnen afsluiten. De surveillancestaat in optima forma.
Waar de Chinese partijleiding echt pukkeltjes van krijgt is als het staatsterritorium van de volksrepubliek ter tafel komt. Taiwan is en blijft in de ogen van Xi Jingping en zijn terreureskader onderdeel van de moederschoot en dit standpunt is niet onderhandelbaar. Hetzelfde geldt voor Hong Kong en Tibet. Het duurt overigens niet lang meer of Poetin mag ook wel uitkijken. Historisch gezien beschouwt China onder andere de Amoerprovincie in Siberië nog altijd als Chinees en we kunnen er op wachten dat de nieuwe – voor het leven ’gekozen’ – keizer Xi Jinping ooit een officiële claim bij het Kremlin gaat indienen.
Als, als dit opportuun wordt geacht in Peking natuurlijk. Inderdaad, daarvoor moet China nog ietwat steviger in de Geopolitieke schoenen komen te staan, maar het is duidelijk dat de Chinezen ’wereldheerschappelijke’ ambities hebben. Op alle terreinen die je bedenken kunt op het gebied van de Chinese staatstategie is het boek ’1984’ van George Orwell een slap aftreksel. De Amerikanen zien hun – economische – voorsprong verdampen, in vergelijking met de rest van de wereld draait China als een goed geolied naaimachientje. De rest hobbelt er achteraan in een hybride personenauto die niet weet of er nu op elektriciteit of op benzine gereden moet worden.
Maar, maar. Regelmatig bereiken ’ons’ westerlingen berichten dat de groei in China vertraagt, de huizenmarkt een bubbel blijkt, corruptie welig tiert, fabrieksarbeiders hoogst ontevreden zijn over hun arbeidsvoorwaarden, de milieuvervuiling tot gezondheidsproblemen leidt etc etc. De door het regime afgegeven economische indicatoren komen volgens veel analisten meestal uit de hoge hoed van goochelaar wijlen Fred Kaps. En nu komt de Hong Kongcrisis hier nog overeen, juist deze kan Xi Jinping nu missen als die Chinese boer met kiespijn.
Dus, Donald Trump, nu – om in wielertermen te blijven – d’r op en d’r over zou ik zeggen. Het minstens zo moorddadige regime van Noord-Korea is een wereldwijd erkende staat met een officiële zetel in de Verenigde Naties en wordt tegenwoordig ’bewierookt’ door de Trump ’administration’. Ok, ok, dat gaat een beetje ver, maar ’rocketmannetje’ Kim Jong-un heeft wel de status bereikt van min of meer gelijkwaardige gesprekspartner van de Verenigde Staten. Alsof die vetklep van een Kim ook maar ooit in zijn hoofd zal halen één kernbommetje te vernietigen in zijn eigen land. Maar ja, Trump ziet zichzelf als de ’leader of the universe’, de beste ’dekhengst’ in town en ’last but not least’, is hij ook nog de vredesduif die meent dat hij reeds vorig jaar de Nobelprijs voor de vrede had moeten ontvangen.
Één ’dingetje’ heeft oom Donald wel goed gezien, als de Verenigde Staten de zaken op hun beloop laten is het ’exit’ voor ’the country of the free’ in de wereld. In ieder geval exit als de nummer één machtsfactor op de maar almaar opwarmende aarde. Ere wie ere toekomt, Trump heeft ten aanzien van de beoordeling van China wel een kentering in de westerse wereld teweeg gebracht. Of deze doorzet is maar de vraag, want voor alle multinationals geldt: ’erst kommt das Fressen, dann die Moral’. Maar dat geldt ook voor de meeste landen/regeringen…… Nederland is daar met zijn slappe halfwasse Chinastrategie een uitnemend voorbeeld van. Zo’n strategie kun je ook alleen maar publiceren met onze Stef(je) Blok in de rol van ’boodschapbrenger’. Stef(je) grossiert tegenwoordig toch alleen maar in nietszeggende teksten maar hij kan ook niet anders. Sinds zijn vergaand ondiplomatieke en onparlementaire uitspraken van vorig jaar zit hij stevig aan de leiband van Mark Rutte. ’at armslength’. Met die leiband kan Rutte zelfs elektrische schokken afgeven.
Maar goed, terug naar Trump. Als de VS een weerzinwekkende schurkenstaat Als Noord-Korea erkennen en als gesprekspartner behandelen , waarom dan het op democratisch geschoeide leest gevormde Taiwan niet? Zelfs ’de staat’ Vaticaanstad erkent Taiwan officieel en zo nog 16 andere landen, waaronder Honduras, Paraguay. Och, och, wat een naïef ventje ben ik toch, hoor ik U al denken. China onderhoudt geen officiële betrekkingen – whatsoever – met staten die Taiwan – zouden – erkennen. Nou, ’Towering Trump’, het moet maar eens afgelopen zijn met deze verwerpelijke chantage. Hup, erkennen die eilandstaat en daarna met de armen over elkaar maar eens kijken wat er gebeurt. O ja, en geef acheloos ook nog even de boodschap af dat de Verenigde Staten bereid zijn de soevereiniteit van Taiwan met alle beschikbare middelen te beschermen. ’Just in case’……..
Die communistenschurken in Peking houden vast geen rekening met dit scenario en zullen in eerste instantie in verwarring zijn. Toen de Sovjetunie een ’verandering van speelveld’ overkwam – Tsjernobyl 1986, implosie van het leninistische Kremlin – verdween de USSR bijna geheel van de kaart. Uiteindelijk moest ene Poetin eraan te pas komen om een paar scherven te kunnen lijmen. Wat overbleef was weliswaar een groot land – in vierkante kilometers – maar met een economie zo groot – of klein – als de huidige Benelux.
Dit draaiboek leidt wellicht in eerste instantie tot een wereldwijde economische recessie, wie zal het zeggen. In ieder geval bestaat er een kans dat de Verenigde Staten hun geopolitieke en economische voorsprong – voorlopig – behouden. Met al die huidige hefingen/sancties schiet de wereld uiteindelijk ook niets op en een wereldwijde economische depressie ligt toch al op de loer. Op deze manier zullen die Chinezen in ieder geval een karaoke–toontje lager zinnen en wordt de uitrol van de wereldwijde survillancestaat voorlopig opgehouden.
Ooh, ooh, hoor ik doemdenkers al paniekerig uitroepen: dit brengt de derde wereldoorlog naderbij! Welnee, want uiteindelijk blijven Chinezen handelaren en aan dooie mensen kun je niks verkopen. Wat dat betreft lijken die Chinezen wel op Nederlanders…….
’Vroeger’ bestonden er nog Chinezen met een andere mentaliteit:
De wijze maakt geen plannen. Daarom heeft hij geen kennis nodig. Hij heeft ook geen voorwerpen nodig. Daarom drijft hij geen handel. (Tsjwang-Tse, Chinees Tauïstisch filosoof, 4e – 3e eeuw voor Chr.)