In de Verenigde Staten begonnen op 20 april 1961 de eerste stereo-uitzendingen op de radio. Daarmee klonk het blikkerige geluid van nummers als ’in the mood’ van Glen Miller op de radio ineens heel anders. Popmuziek was in het begin van de zeventiger jaren in Nederland nog maar mondjesmaat te horen via de reguliere radiozenders die via FM te ontvangen waren (zoals Hilversum 3). Maar de de muziek die jongeren wilden horen werd maar mondjesmaat door Hilversum 3 gegenereerd, piratenzenders als Veronica en Radio Noordzee hadden een veel beter muziekaanbod. Daarop stemden miljoenen Nederlanders af, ook al waren deze piraten in grote delen van Nederland slechts op de middengolf te beluisteren, ofwel op Amplitude Modulation (AM).
Oschoon er altijd een ruis zat op middengolf-uitzendingen werd er toch massaal geluisterd naar de muziek die deejays als Ferry Maat en Lex Harding de ether instuurden. Tegenwoordig zijn alle radio-uitzendingen (tevens) op FM te beluisteren, daarvoor hoef je - rijdend in je auto - nog niet eens een mobiele internetverbinding te hebben. Nadeel is alleen dat ’we’ tegenwoordig meestal naar digitale muziek luisteren die niet te vergelijken is met met de analoge tonen van een grammofoonplaat. Gelukkig geniet grammofoonmuziek weer meer populariteit en dat is niet alleen uit oogpunt van de muziekkwaliteit een positieve ontwikkeling. Waarom? Wel, veel van de vroeger uitgebrachte Elpee’s waren op zichzelf al een kunstwerkje. Ik memoreer alleen maar 'Hotel California' van the Eagles.
Zo rond 20 april 1985 bereikte het nummer ’we are the world’ de nummer één-positie in de (Nederlandse) hitlijsten. Wijlen Harry Belafonte was de initiator van dit muziekproject, zijn doel was met de inkomsten de hongersnood in Ethiopië (deels) te lenigen. Michael Jackson en Lionel Richie schreven het nummer dat (uiteraard) werd geproduceerd door de producer van Michael Jackson, Quincy Jones. Het werd een groot succes all around the world, niet in de laatste plaats, omdat veel grote Amerikaanse muzikanten hun medewerking verleenden. Stevie Wonder, Bette Middler, Diana Ross, Bob Dylan, Cyndi Lauper, Ray Charles, Bruce Springsteen, Tina Turner etc, eigenlijk verleende de complete fine fleur van de Amerikaanse popmuziek haar medewerking.
Overigens was het wel een beetje naäperij, want Bob Geldof (van de Boomtown Rats) had dit ’kunstje’ een jaar daarvoor al bedacht. De Britse ad hoc ’liefdadigheidsgroep’ Band Aid introduceerde in 1984 het liedje ’Do They Know It's Christmas?’ waarin de de grote Britse popmusic stars te horen waren. Niet alleen David Bowie, Sting, George Michael, Bono, Phil Collins en Sara Dallin verleenden hun medewerking, zelfs Sir Paul Mccartney was van de partij. Ook deze single bereikte in veel landen de nummer één-positie. Op basis van dit succes organiseerde Bob Geldof in 1985 het liefdadigheidsconcert Live Aid dat maar liefst 150 miljoen pond opleverde voor de Ethiopische hongerenden. Dit leverde Geldof de titel Ridder Commandeur in de orde van het Britse rijk op. De titel ’Sir’ mag hij echter niet voeren, hij is immers geen onderdaan van het Britse Gemenest. Maar wel een trotse Ier!
Op 20 april 1992 vond er een concert plaats in Londen en wel een heel bijzonder. Freddie Mercury werd geëerd door tal van grote artiesten, de lead zanger van Queen was het jaar ervoor overleden aan de gevolgen van de ziekte Aids. Vooral het nummer ’somebody to love’ staat velen nog in het geheugen gegrift. George Michael kreeg alle handen op elkaar in het Wembley stadion, echt kippenvel was het toen. Dat gold niet voor het ’Koningslied’ dat songwriter John Ewbank op 20 april 2013 terugtrok. Hij componeerde - samen met onder andere Ali B - het ter gelegenheid van het aantreden van Koning Willy, De kleinzoon van wijlen Prins-Gemaal Benno aanvaardde het koningsschap op 30 april van dat jaar. Het nationaal comité inhuldiging ging hier echer niet mee akkoord en besloot het lied toch te laten opvoeren op de ’grote dag voor het Koninkrijk’. Maar Ewbank had - helaas - gelijk, de melodie van het lied was dramatisch om over de tekst maar niet te spreken. Er staan strofes in als ’de dag die je wist dat zou komen’, ’als je ooit je weg verliest’ ’hou je veilig, en ’door de regen en de wind zal ik naast je blijven staan’, Zou Ali B deze kromme zinnen hebben geproduceerd? Wellicht, alhoewel ik andere Koningslied-tekstsschrijvers als Daphne Deckers en Lange Frans hiervan ook verdenk.
Tot slot is 20 april (2018) ook de sterfdag van de Zweedse DJ Avicii. Slechts 28 jaar werd Tim Bergling - zijn werkelijke naam - , waarschijnlijk heeft hij in Oman zelfmoord gepleegd. Heel triest al was het alleen maar om de geweldige nummers die hij nog had kunnen maken. ’Addicted to You’ is mijn all time favorite, maar ’a sky full of stars’ - opgenomen met de groep Coldplay - is wel het meeste van toepassing op Bergling. Waarom? hij musiceert nu immers in die sky full of stars. Op bijgaande link vindt U dit nummer. Nee, de link van het Koningslied geef ik U niet, die kunt U bij Ali B in Dubai opvragen.
https://www.youtube.com/watch?v=VPRjCeoBqrI&ab_channel=Coldplay