1000 jarige Genuaanse brug

1000 jarige Genuaanse brug

De afbraak van de ingestorte brug in Genua – meer dan 40 doden –  is eindelijk aangevangen. De Burgemeester van de Italiaanse havenstad heeft met veel mediterraans enthousiasme verklaard dat de brug reeds dit jaar – in oktober – geopend zal worden. Ik ben nu al benieuwd hoe die opening eruit zal zien. Hoewel, benieuwd? Ik vrees een ordinaire bewierroking van vice-premier Salvini, want die Italianen hebben natuurlijk wel ’gevoel’ voor decorum. En of die brug daadwerkelijk ’bereden’ kan worden vanaf aanstaande oktober? Hebben die Italianen de cijfers 1 en 9 van het jaar 2019 niet misschien per ongeluk verwisseld?

De beroemde architect van de brug Renzo Piano meent dat de nieuwe brug minimaal 1000 jaar te gebruiken zal zijn. In de diverse persberichten wordt verwezen naar de creaties van de grote meester: Centre pompidou in ParijsThe Shard in Londen en het wetenschapsmuseum Nemo in Amsterdam. Het was me tot nu toe niet bekend dat deze meesterbouwerken tevens de functie van ’brug’ hebben…..Overigens zou ik tegen de Italiaanse architect willen zeggen: piano, piano, signore!

Intussen beweert de exploitant van de ingestorte brug – het Italiaanse ’Autostrade’ – dat ’uit alle rapporten over de ingestorte brug in Genua die wij in bezit hebben, blijkt dat de brug in goede staat verkeerde’. Ik herinner me nog het interview met een Nederlandse vrachtwagenchauffeur vlak na de ramp die beweerde dat ’hij bij een stormachtige wind blij was als hij de tocht over brug weer eens heelhuids had overleefd’. De Brug bleek onder winderige omstandigheden immer te trillen als een aan delirium tremens lijdende alcoholverslaafde. Geen commentaar verder…..

Hieronder een eerder verslag van de verwikkelingen rondom de ingestorte brug geschreven vlak na de ramp vorig jaar.

Matteo Salvini de Vice-Premier van Italië gaat nu wel alle perken te buiten. Eigenlijk is de Ponte Morandi  volgens Salvini in Genua ingestort, omdat de Europese Unie de ’Italianen – door de strakke Europese begrotingsdiscipline – niet toelaat om te investeren in de nationale infrastructuur’. Zo zout heb ik het nog nooit gegeten. De rechtse populist Salvini die in het Europese parlement al eens rondbanjerde met een foto van Poetin op zijn poloshirt heb ik voor en na zijn aanstelling nooit horen klagen over de belabberde situatie op de Italiaanse ’Autostrade’. Ja, nu opeens wel en alles verloopt zoals het is opgeschreven in het populistische boekje. Iedereen de schuld geven en de fouten nooit bij jezelf zoeken.

Kijk, die Salvini was een echte vent geweest als hij had bevestigd wat iedere Italiaan al sinds de aanleg van de via Appia weet: nee nog erger,sinds mensenheugenis zijn de investeringen in het land van ’Dolce Vita’ op het gebied van infrastructuur zwaar beïnvloed door de maffia waarvan de geachte afgevaardigden in het parlement mooi het hunne van meepikten. Door de verslechterde economische situatie is er de laatste 10 jaar weinig aan de situatie van ’s lands wegen gedaan, aanmodderen was en is het devies.

Ik heb overigens vooral in Zuid-Italië – ook wel mezzogiorno of Afrika genaamd – staketsels gezien aan de randen van diverse snelwegen die oorspronkelijk als afritten bedoeld waren. Talloze zijn nooit afgebouwd omdat er officieel geen geld meer was, het aloude verhaal. Maar afgezien dat de maffia en de politici de projecten financieel afschuimden blijken veel van die staketsel-afritten  niet eens in een behoefte te voorzien. Een afrit naar een slaapdorpje van 300 inwoners, voor wie? Domme vraag, hè.  De gesjeesde geschiedenisstudent Salvini speelt de grote meneer als het gaat om vluchtelingen/immigranten – overigens scoort scoort hij daar zeker punten mee – maar als het gaat om het eigen moreel verdorven vaderland is zwijgen zijn credo. Deze Lega Nord politicus houdt zich al net zo aan de ’omerta’ – de geheimhoudingsplicht van de Italiaanse maffia – als bijna iedere andere Italiaan. Ach ja, Bella Italia, de toestand is hopeloos maar de spaghetti is ’sempre al dente’.

Als er iets is dat in Italië functioneert, dan is het de wanorde. (Leo Longanesi, Italiaans journalist, schilder 1905- 1957)