Roel van Duijn is waarschijnlijk niet (zo) bekend bij jongere generaties, toch is hij op z’n 82-jarige leeftijd nog altijd alive and kicking. Op zijn facebookpagina is hij zeer actief, nog steeds is hij in staat om scherpe maatschappijkritiek te leveren. In zijn leven heeft hij als - onder andere - Provo en Kabouter - niet anders gedaan, de voorvechter van het ’Provotariaat’ heeft altijd tegen het establishment aangeschopt,
In de gemeente Amstersdam was hij enige tijd wethouder voor de ’op de (Rooms-Katholieke) linkse kerk geschoeide’ PPR waar ik overigens nooit iets van heb begrepen. Van Duijn groeide immers op in theofosisch gezin waar geen plek was voor het aanhangen van één religie. Bovendien was de immer bebaarde Roel van origine een anarchist van het zuiverste water wat onder meer naar voren kwam in een publicatie van zijn hand in 1965. Van Duijn schreef het volgende: ’revolutie en vernietiging van de staat, het leger, de politie en het ambtelijk apparaat wordt gevolgd door een federatie van revolutionaire communes’.
Het was geen wonder dat Roel nogal wat (politieke) vijanden kende, een Amsterdamse collega-wethouder van PvdA-huize was zo pissig dat hij het voorwiel van van Duijn’s dienstfiets losschroefde en dit in één van de grachten smeet. Later werd hij door een andere collega-wethouder - nota bene een CPN’er - bedreigd. De wethouder-communist was zelfs bereid om van Duijn uit het college te ’timmeren’. Ja, ja, met Roel in de buurt was er altijd reuring in de tent, het is dan ook niet verwonderlijk dat de AIVD minimaal 1400 (geheime) documenten over hem heeft aangelegd.
Afgezien van het feit dat ik geen enkele affiniteit heb met de politieke overtuigingen van Roel, vind ik het nog altijd interessant om zijn visie op de (politieke) toestanden in de wereld te lezen. Sterker nog, soms ben ik het volledig eens met zijn (meestal beargumenteerde) meningen. Op 16 augustis jongstleden schreef hij een stukje op zijn FB-pagina over de Poetin-Trump top in Alaska die nogal wat stof heeft doen opwaaien. Hieronder vindt U de tekst, ik mag hopen dat Roel het me niet euvel duidt dat ik dit schrijven van hem citeer. Overigens kunt U zelf ook zijn FB-pagina bezoeken zie: https://www.facebook.com/roelvduijn
Roel van Duijn. 16 augustus 2025:
’IN ALASKA MISTE IK PETER R. DE VRIES
RUSLAND EN ROEL
Ik heb niets anders gedaan dan verbijsterd naar de beelden die twee misdadigers in Alaska kijken. Als afgesproken stegen ze ieder op hetzelfde moment uit hun glanzende vliegtuigen. De lange met een rode stropdas applaudisseerde toen de kleinere uit zijn vliegtuig op hem afliep. Die kleine was kennelijk de chef. Want de langere nam hem onderdanig lachend bij de hand en nodigde hem uit om in zijn auto plaats te nemen. Ik zag dat de kleine iets fluisterde in het oor van de forse rode stropdas en dat die verrukt grijnsde.
Toen ze na een paar uur terug waren posteerden ze zich allebei achter microfoons. De kleine straalde. Hij sprak dat als de grote met rode stropdas een paar jaar geleden president was geweest er nooit oorlog zou zijn geweest, zo’n bijzonder aardige man. En de grote beantwoordde de lof door te zeggen dat de kleine bijzonder gespitst is op het scheppen van vrede. Het gesprek tussen hen was zeer productief geweest. Allebei wilden ze graag nog eens, en dan in de stad van de kleine.
Om hen heen verdrongen zich mensen die luidkeels vroegen: Wat? Waarom? Hoezo? Hen begreep ik, maar niet dat ze de twee zonder antwoord lieten ontsnappen. Alles verraadde toch dat de twee gangsters een nieuwe, nog gevaarlijker overval beraamd hadden, om in samenwerking zelf nog rijker en machtiger te worden? Ik voelde een gemis, ik miste tussen alle journalisten Peter R. de Vries,. die was gespecialiseerd in deze types..’
Van Duijn slaat met bovenstaande zinnen de spijker op z’n kop, hoe is het mogelijk dat een Amerikaanse president zich verlaagt tot het niveau van ene Poetin. Alhoewel, eigenlijk wisten we al tijden dat Trumpie niets anders is dan een boosaardige, narcistische en megalomane charlatan die stiekem een grote bewondering heeft voor die kleine botox-president. Maar waarom van Duijn heimwee heeft naar journalisten als Peter R. de Vries is me in dit kader een raadsel. Peter bemoeide zich immers in het algemeen niet met de grote politieke roergangers van de wereld, hij was bijna zijn hele leven misdaadjournalist pur sang. Daarin was hij overigens een kei, vraag dat maar eens aan ’de Neus’ (Willem Holleeder).