Pierre van Hooijdonk vatte het bij NOS sport uitstekend samen: ’als je een uur lang geen schot op doel lost van de tegenstander verdien je het niet om te winnen’. Helaas, dat was de naakte waarheid van de kwartfinale Nederland- Argentinië. Degene die echter een nog duidelijkere - en meer dan terechte - mening had over het optreden van van Gaal’s Oranje was de oude meester Lionel Messi zelf: ’van Gaal verkondigt altijd dat hij goed aanvallend voetbal speelt, maar zijn ploeg ramt alle ballen weg’. Tja, de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de eerste 60 minuten niets van een ’Oranje show’ te zien was. Het was niet alleen zeer matig, het was gewoon niet om aan te zien!
Wat van Hooijdonk ook terecht opmerkte is dat de wedstrijdanalyse voornamelijk over het missen van de eerste twee strafschoppen ging. Maar daar werd de wedstrijd niet door verloren meende de oud-spits, eigenlijk was het een godswonder dat het nederlands elftal het nog tot strafschoppen had kunnen ’schoppen’. Even had ik nog de ijdele hoop - toen de verlenging begon - dat de spelers de schroom van zich af zouden werpen en - in wielertermen - ’er op en er over’ zouden gaan. Helaas, met het risicoloze geschuif werd meteen weer aangevangen….
De Argentijnen raakten nog een keer de paal en achteraf had ik liever gezien dat dit schot doel had getroffen. Dan was ons die jammerlijke penaltyreeks immers bespaard gebleven. Vooral de strafschop van Steven Berghuis was niet om aan te zien, terwijl deze jongen toch - technisch - gouden voetjes heeft. Het cliché na afloop klonk natuurlijk veelvuldig, ’pienanties’ nemen kun je niet trainen omdat de wedstrijdspanning niet na te bootsen valt. Inderdaad, ik zal vanaf nu dan ook geen enkele (pseudo)-wetenschappelijke verhandeling over het nemen van strafschoppen meer lezen. En al helemaal niet als deze afkomstig is van de ex-keeper van Fc Volendam Frans Hoek (keeperstrainer van het Nederlands elftal). Virgil van Dijk nam zijn verantwoordelijkheid, liep stoer als eerste naar de penaltystip en faalde meer dan jammerlijk….Meer is er niet over te vertellen.....
Tja, hoe gaan we ons dit WK voetbal herinneren met betrekking tot Oranje? Ik vrees dat ik over 10 jaar alleen nog vage herinneringen zal hebben aan de ingestudeerde vrije trap die Woutje Weghorst in de ’verlenging van de verlenging’ binnenschoot. Maar verder? Mwaah, ik denk het niet, het was allemaal wel erg povertjes wat de mannen van van Gaal op de mat hebben gelegd. Het Nederlands elftal is onder Louis verworden tot een counterploegje, maar dan niet ééntje die het catenaccio - zoals Inter Milan in de zestiger jaren - tot in de puntjes heeft geperfectioneerd. Met alle respect voor Daley Blind, maar hij heeft in dit verband veel te veel steekjes laten vallen.
Louis van Gaal noemde het anti-voetbal van zijn ploeg ’provocerende pressie’. Ammehoela Louis, gewoon verdedigen en de bal wegrammen, dat was de insteek! Ja, en ’balletjes breed’ geven à la good old Jantje Peters.
In Nederland was Peters één van de lievelingen van de NEC-supporters. In de friteszaken van de stad Nijmegen was het in Peters' glorietijd mogelijk ’een balletje breed’ te bestellen. Ik weet niet of deze bestelling nog steeds gedaan kan worden, maar zo niet, dan heb ik een gouden idee voor je beste Louis. Meteen een pandje huren in de Nijmeegste binenstad en samen met je vrouw Truus een patatzaak gaan bestieren. Naast het ’balletje breed’ zou ik een een zogenaamde ’Louis d’Or’ in het assortiment oponemen Louis. Louis d’Or, wat is dat nu weer? Wel, een gehaktbal met een groot gat in het midden. Je denkt een ferme hap (gehaktvlees) te nemen maar het blijkt helaas lucht te zijn. Wat voor lucht? Gebakken….
Beste Louis, Nederland moet 4-3-3 voetbal spelen, dat is de Nederlandse ’voetbalidentiteit’. En niets anders….
Terms & Conditions
Subscribe
Report
My comments