Partij voor de Toekomst? Partij van (ijdele) Toeteraars zult U bedoelen!

Bovenstaande foto herbergt wat mij betreft een grote dosis humor. De twee topmannen van de Partij voor de Toekomst, Henk Otten en Henk Krol poseren op Prinsjesdag precies voor een vestiging van fastfoodketen McDonald’s. De gevel van McDonald’s als metafoor voor deze kersverse partij. Waarom? Wel, in de hamburgerpaleizen dartelen regelmatig clowns rond die de vrolijkheid van Uw bezoek nog een extra impuls geven. Bovendien gaat het om hap-slik-weg ’fastfood’ dat onmiddellijke vergankelijkheid veronderstelt……….. Een treffendere vergelijking met de Partij van de Toekomst kan ik mij niet voorstellen. Ook de laatste triviale vergelijking wil ik U niet onthouden. Op de foto ’dragen Otten/Krol dezelfde – overigens oerlelijke – das die dezelde kleur heeft als de ’M’ in McDonald’s: geel…….

Da’s toch niet aardig van U – azijnzeikerige columnist – om nieuwe partijpolitieke initiatieven meteen onderuit te halen? Ho, ho, maar daarvoor ben ik niet verantwoordelijk, Otten en Krol maken zichzelf namelijk wederom op hilarische wijze onsterfelijk belachelijk.

Een kleine chronologie dan maar? We schrijven de maand juli 2019 en in die periode ontstaat er schipbreuk in Baudet’s renaissancevloot. Henk Otten wordt beschuldigd van grepen uit de partijkas en vertrekt met veel bombarie. De achtergrond van het conflict was overigens de toenemende invloed van ’torpedojager’ Otten binnen het FvD en dat begon Thierry vervelend te steken. Henkie nam wat companen uit de FvD mee en startte al snel zijn eigen politieke beweging, GO genaamd. Deze afkorting staat niet voor Gemeenschappelijke Oplossingpartij, maar uiteraard voor Groep Otten. Ik heb sterk het idee dat Henkie sterke wraakgevoelens jegens Thierry koestert, zijn politieke présence moet natuurlijk wel van groter formaat worden dan van die ’boreale speecher’ Baudet. Vandaar zijn avances naar die andere politieke avonturier, Henkie Krol.

Henkie Krol heeft onlangs zijn Waterloo gevonden in de partij waarvan hij tot voor kort de kopman was. Krol had niet in de gaten dat hij met de nieuwe voorzitter Geert – Amsterdamse metro-gate –  Dales het paard van Troje in zijn bejaardentehuis had binnen gehaald. alle 50PLUSsers hadden inmiddels hun bekomst van Geert, maar Henkie bleef voorzitter Geert steunen. 50PLUS aartsvader Jan Nagel zag het met lede ogen aan, maar uiteindelijk zond hij Dales ’heen’, die daarmee vervolgens Henkie in zijn kielzog meesleurde. Henkie zou Henkie niet zijn en startte meteen zijn nieuwe partij op, de Partij van de Toekomst. Hij nam de frisse blondine Femke Merel van Kooten op in zijn ’frisse’ toekomstpartij. Maar Femke, die eerder gelazer kreeg met haar collega’s van de Partij voor de Dieren was niet zo geporteerd van ’olifant’ Otten. ’Wilde dieren OK’ zal ze wel gedacht hebben, maar zo wild hoefde het nu ook weer niet. Exit Femke dus.

Intussen zag Otten zijn kans schoon, een combinatie van zijn partij en die van Krol zou Baudet wel eens naar de kroon kunnen steken. Groep Otten maar weer op de helling. Partij voor de Toekomst, ja die naam en vooral de potentiële kiezers stonden Henkie uit Hijken (Drenthe) wel aan. De strategie zag er aanvankelijk goed uit: Krol als politiek boegbeeld en Otten voor de realisering van een geoliede organisatiestructuur én geldschieters. Ziedaar de geboorte van de ideale politieke Siamese tweeling!

Helaas is de tweeling alweer op ruwe wijze en zonder verdoving gescheiden. Althans, die conclusie zou ik toch trekken als ik de buiten gehangen vuile was aanschouw. De vertrouweling van Krol in het partijbestuur, vastgoedmagnaat Pieter Bogaardt is al geroyeerd door het partijbestuur. Dat staat onder leiding van? Koning Otten natuurlijk! De grieven aan Bogaardts’s adres zijn treffend onder woorden gebracht door Otten: ’solistische bemoeienis met de kandidatenlijst, kongsi’s en geroddel over politieke ambities van de kersverse partijvoorzitter Otten’. Krol’s reactie op deze beschuldigingen: ’uiterst onbehoorlijk en onfatsoenlijk’.

Tja, deze vertrouwensbreuk lijkt mij wel heel moeilijk lijmbaar, helemaal vanwege het sterke vermoeden dat Otten zelf een prominente plek wenst te verwerven op de kanidatenlijst voor de Tweede Kamerverkiezingen van volgend jaar. In het parlement kan boerenzoon Otten dan eindelijk de degens kruisen met zijn grote vijand mr. dr. Baudet, professioneel fopintellectueel.

Ik kan me voorstellen dat Thierry enige gevoelens van leedvermaak thans moeilijk kan onderdrukken. En dat geldt ook voor die andere Meester, ene Theo Hiddema. Oude vos Theo zal zichzelf ’s avonds in de badkamerspiegel waarschijnlijk bewonderen met een sluw grimlachje. Hoe dat grimlachje klinkt? Als het knagen van een muis achter het behang.

Lachen is leedvermaak maar dan met een zuiver geweten. (Friedrich Nietzsche, filosoof, 1844 – 1900)