Kaag ook al KO…….

Wat is de overeenkomst tussen Sigrid Kaag en de Amsterdamse burgemeesteres Femke Halsema? Beide roepen hevige emoties op bij zowel voor- als tegenstanders. Het is de keuze tussen ’You love them or You hate them’, een tussenweg schijnt er zo goed als niet te bestaan.

Hoe komt dit nu? Wel, bij Halsema had dit alles te maken met haar linkse activisme als GroenLinks-politica in de Tweede Kamer (en daarbuiten). Haar activisme vervolgde ze ’gewoon’ al burgemeesteres van Amsterdam. Ze mengde zich bijvoorbeeld tussen de demonstranten op de Dam die de Covid-regels op geen enkele manier opvolgden. Halsema riep de demonstranten niet eens op om de anderhalf meter afstand in acht te nemen. Van zulk activisme was de nette Sigrid Kaag niet te betichten, zij riep op andere manieren aversie op.

Frans van Drimmelen, prominent D66-lid en voormalige jongerenscout van de partij werd beschuldigd van grensoverschrijdend gedrag en stalking. Hoe Kaag deze zaak heeft behandeld getuigde nu precies niet van de nieuwe, transparante politiek die zij voor ogen had. Integendeel, Kaag deed er alles aan om deze affaire onder het vloerkleed te schuiven, bijzonder laakbaar. Vooral de manier hoe ze voor de camera’s de nationale pers te woord stond was enigszins arrogant te noemen (en dan druk ik me nog heel zachtjes uit).

In een Instagrambericht maakte Kaag ooit gewag over het grote levensdillema in haar studententijd, ze wist niet welke (vervolg)universiteit ze moest kiezen. Exeter, Oxford of Cambridge, één van deze elite-universiteiten moest het worden, maar ze kon maar geen keuze maken. Tja, als je zulke uitspraken doet, moet je niet verbaasd zijn dat veel burgers in Nederland dit als een uiting zien van elitair gedrag non plus ultra. Sterker nog, dat is het natuurlijk ook! Kaag’s ’pech’ is dat ze dergelijke uitspraken noa bene heeft gedaan met die typisch licht geaffecteerde tongval van haar. Ik vind het persoonlijk prettig om aan te horen, maar dat geldt niet persé voor - pak ’m beet - een metaalarbeider uit Limburg of een machinebankwerker uit Wolvega. En dan heb ik het nog niet eens over de buschauffeur uit Ter Apel die om de haverklap wordt bedreigd door asielzoekers uit het aldaar zich bevindende ’procesopvangcentrum’ .

Eigenlijk is Kaag altijd een rasdiplomate gebeleven die op enig moment verdwaald is geraakt in de spelonken van de Haagse politiek. Een vreemde eend in de bijt en ik vond haar in het begin nog verfrissend ook. Een vrouw die Mark Rutte leek te kunnen ’handlen’, helaas heeft het slangenmens haar die kans niet gegund. Maar uiteindelijk heeft ze haar eigen graf gegraven door tijdens het debat over de ’zaak Omtzigt’ in het voorjaar van 2021 de volgende woorden naar het bebrilde hoofd van Mark Rutte te werpen: ’hier scheiden onze wegen, ik sta hier met een zwaar gemoed’. De motie van wantrouwen tegen Rutte ondersteunde ze niet, maar wel een motie van afkeuring. Om vervolgens in het kabinet Rutte IV plaats te nemen als minister van financiën……

Deze ’weeffout’ bleef haar achtervolgen. ik heb het gevoel dat een groot deel van de Nederlandse kiezers haar het aanblijven van Mark Rutte (als premier) zwaarder hebben aangerekend dan de premier zelf. Achteraf gezien is het de spreekwoordelijke koe in de kont kijken, maar Kaag had tijdens dat debat in 2021 definitief met Rutte kunnen afrekenen. Wie weet was zij er als ’grote roergangster’ van de Nederlandse politiek uitgekomen.

Helaas - voor D66 dan - is zulks niet gebeurd, waardoor de Democraten bij de volgende verkiezingen de electorale gifbeker hoogswaarschijnlijk door de kiezers zal worden geoffreerd. Het is een ’traditie’ dat D66 na regeringsdeelname meestal een fors aantal zetels verliest. Die kans wordt bij de volgende verkiezingen alleen maar groter, want Kaag neemt de politieke kuierlatten. Uiteraard vind ik het (ook) schandalig wat haar is overkomen in haar Haagse tijd, figuren als Geert Wilders hebben hiertoe fors aan bijgedragen. De manier waarop hij deze bewindsvrouwe bejegend heeft - de benaming ’heks’ is nog een relatief zachte… - is van een een weerzinwekkend niveau. Ik verbaasde me dan ook niet dat er op enig moment een idioot met een brandende fakkel zich meldde bij haar voordeur. Dat parlementsvoorzitter Vera Bergkamp nooit heeft ingegrepen is eigenlijk als een dolkstoot in Kaag’s rug te beschouwen.

Ach, beste Sigrid, je had de verleiding moeten weerstaan, de ’Pechtoldboys’ - zoals daar zijn Jan Paternotte, Rob Jetten, Sjoerd Sjoerdsma, Felix Klos etc - hebben je erin geluisd. Zonder jou hadden was de partij waarschijnlijk gemarginaliseerd, want geen van deze ’Pechtoldjongens’ had ooit een aansprekend verkiezingsresultaat kunnen boeken. Bij de komende verkiezingen zal D66 misschien 10 zetels behalen, maar zelfs dat lijkt me wat veel. Of de Democraten weten alsnog een aansprekend figuur te strikken. Minister Ernst Kuipers bijvoorbeeld, of die andere sympathieke bewindsman Robbert Dijkgraaf. Ik vrees echter dat beide heren bedanken voor de eer, al was het alleen maar dat hun ’politieke persoonlijkheid’ niet tot  gegarandeerd succes zal leiden.

Weet U waarom niet? Beide zijn in wezen geen politici en werden pas lid van D66 toen ze als minister aantraden in het kabinet Rutte IV. D66 is als een nachtkaars, overdag brandt ie niet. En ’s nachts gaat ie vaak uit. Inderdaad, als een nachtkaars…..