De Bom (in Beiroet) van Doe Maar

2750 ton ammoniumnitraat ging er de lucht in, de haven van Beiroet en de woonwijken in de nabijheid deden me denken aan de beelden van Hiroshima na de inslag van little boy, de eerste afgeworpen atoombom. ’Toevallig’ werd deze laatste ontploffing van de week in de hele wereld (officieel) herinnerd, nu alweer 75 jaar geleden.

Natuurlijk is de impact van de detonatie van de eerste kernbom niet te vergelijken met de ontplofte lading kunstmest die in Beiroet alle grondvesten deed schudden. Maar toch, met een beetje fantasie meende ik ook hier een paddenstoelvorm in de explosie te ontdekken. Zelfs op het verderop gelegen Cyprus was de knal te horen en te voelen. Het eindresultaat: 215 dodelijke slachroffers; duizenden gewonden en tienduizenden mensen raakten dakloos.

Misdadige of zelfs moorddadige nalatigheid is zeer waarschijnlijk de oorzaak van de ramp, de voorraad lag sinds 2013 volledig onbeschermd in een loods opgeborgen. Afkomstig van een Russisch schip dat met motorpech had aangemeerd in de haven van Beiroet. Het ’goedje’ was geproduceerd in Georgië en was op weg naar een explosievenhandelaar/fabrikant in Mozambique. Daar kwam niks van terecht, omdat de Russische zeekapitein geen geld had voor de vaart door het Suezkanaal. Bovendien zou het schip niet zeewaardig zijn gebleken. Het is het kant-en-klare scenario voor een groezelige maffia/misdaadfilm, scenarioschrijvers hoeven er niet eens aan te pas te komen….

Het ’zwartepieten’ (excusez le mot) is reeds begonnen, van Libanese regeringszijde is in ieder geval al razendsnel gesteld dat er van een buitenlands onderzoek geen sprake kan zijn. Nee, stel je voor, de waarheid zou eens boven water kunnen komen….. En uiteraard is er van nog geen enkele regeringsfunctionaris excuses vernomen en ook in het bezoeken van de rampplek en ziekenhuizen schitteren de verantwoordelijke Libanese politici door afwezigheid. Zelfs vredelievende Libanese hippies/alternativo’s menen dat ze door de rampzalige ontwikkelingen in staat zijn om politici persoonlijk naar de andere wereld te helpen.

Libanon was economisch en moreel al op een nulpunt, nu blijkt dat het nog een graadje erger kan. Het landje - vier keer kleiner dan Nederland - telt tegen de 7 miljoen inwoners, waarvan zeker 1,5 miljoen vluchtelingen, voornamelijk uit Syrië. Verder is Libanon een allegaartje van diverse volkeren en religies. Een kleine greep: Druzen, Alawieten, Armeniërs, Christenen, Koerden, Palestijnen, Arabieren etc. Tel hier bij op dat de door Iran gesteunde terreurgroep Hezbollah zeer actief is en je hebt geen ammoniumnitraatbom, maar een potentiële waterstofbom.

Hiernaast waren er regelmatig aanvallen/bezettingen van onder andere Syrië en Israël, eigenlijk is het een wonder dat de stad Beiroet elke keer maar weer beetje bij beetje werd opgebouwd. Die Libanezen moeten wel een ijzersterk optimisme en levenskracht bezitten. Van 1920 tot 1943 was Libanon een Frans mandaatgebied en de Franse invloed is in Beiroet nog goed merkbaar. In de korte periodes van relatieve rust kwamen de Franse (culturele) invloeden weer aan de oppervlakte. Voor de start van de burgeroorlog werd Beiroet ook wel liefkozend als het Parijs van het Oosten (of Midden-Oosten) aangeduid. Overigens zijn er in ieder geval twee steden in Europa die van dezelfde aanduiding mogen genieten, te weten Boekarest en Boedapest. Ik zou zeggen: ’make Your pick’!

In 1982 had de popgroep Doe Maar een nummer één-hit met het nummer ’de Bom’. Onwillekeurig sprong me deze titel ook in gedachten toen ik de eerste ’mobieltjesopnames’ van de ontploffing in Beiroet zag. Het nummer werd door bandlid Ernst Jansz geschreven naar aanleiding van het NAVO-dubbelbesluit om Kruisraketten te plaatsen in West-Europa en dus ook in Nederland.

De volgende zinsnede uit deze protestsong is - helaas - van zeer actuele toepassing op de ramp in Beiroet: ’en als de bom valt dan lig ik in mijn nette pak diploma’s en mijn cheques op zak, mijn polis en mijn woordenschat onder de flatgebouwen van de stad naast jou’. Waarschijnlijk hadden die arme slachtoffers overigens geen net pak aan en al helemaal geen cheques op zak. Libanese politici bezitten die checks wel en die liggen nog veilig in hun kluis aan de randen van Beiroet, in een villawijk. En die villawijk is er waarschijnlijk onbeschadigd uitgekomen, de plantjes krijgen al weer water…

’De Bom’ van de Nederlandse band Doe Maar eindigt met Duitse voorzetsels die betrekking hebben op de derde naamval: Mit-nach-nächst-nebst-sammt-bei-selt-von-zu-zuwieder-entgegen-ausser-aus.......

AUS, dat moet het nu maar eens zijn met die verdorven misdadige Libanese politici. (R)AUS, wegwezen!

Doe Maar, De Bom (1982), let ook op die baslijn van Hennie Vrienten!:

https://www.youtube.com/watch?v=Jw9i0bu7PyQ

Als alle rechten worden ontnomen, wordt het recht op revolutie volkomen gemaakt.(Thomas Paine, Engels-Amerikaans filosoof 1737 – 1809)