En alweer overleeft ’The Great Houdini’ Mark Rutte een zwaar debat. Het arsenaal van de demissionaire premier lijkt onuitputtelijk. Op het spitsvondige ’ik heb geen actieve herinnering aan…..’ volgde nu ’ik heb een verkeerde herinnering aan….’. Deze man is werkelijk geniaal, hij kwam er met een motie van afkeuring van af. De coalitiepartijen ondersteunden de oppositionele motie van wantrouwen dus niet. Mark kan weer door met zijn kabinetsformatie, maar de term ’aangeschoten wild’ is nu wel degelijk van toepassing op hem.
De vrijgegeven notulen van de ’verkennersbesprekingen’ laten duidelijk te zien dat (de positie van) Pieter Omtzigt wel degelijk is besproken, daar helpt geen lieve moeder aan. Maar de ’point of no return’ was al bereikt, Rutte, de verkenners Anne-Marie Jorritsma en Kajsa Ollongren maakten geen rechtsomkeert op hun ingeslagen ’leugenpad’. Ollongren had daar het meeste moeite mee, vooral aan het begin van haar betoog speelden emoties haar parten. Nu ja, zij was natuurlijk ook degene die met de verkennersnotulen had lopen fladderen. De passage ’positie Omtzigt, functie elders’ bleek brisant te zijn. Bijna had deze slordigheid Rutte nu al zijn kop gekost. ’Events, my dear boy, events verzuchtte voormalig Brits premier Harold Macmillan al eens.....
De twee verkenners en de premier hebben de naam ’Pieter Omtzigt’ doelbewust uit hun geheugen geschrapt. ’Hij wiens naam niet genoemd mag worden’, is onbedoeld Lord Voldemort uit de Harry Potterreeks geworden. Hiermee houdt de vergelijking trouwens op, het gelaat van Pieter lijkt immers geeenszins op die duivelskop van het karakter uit de boeken van J.K. Rowling. De zenuwachtige grimas op Ollongren’s gezicht sprak boekdelen, volgens haar was ’Omtzigt geen thema, in de besprekingen, over de stabiliteit waren er wel vragen’. Lieve Kajsa, jij weet net zo goed als ik dat de ’stabiliteit’ van het CDA één op één te maken heeft met Omtzigt. De goede man heeft in zijn eentje 5 CDA-zetels binnengehengeld en bleef daarmee niet ver achter bij lijsttrekker Wopke Hoekstra. Wopke en Pieter, de ene regenteskachtig bestuurder, de ander de superkritische luis in de tegeringspels. De ene vertegenwoordiger van het aloude conservatieve CDA-geluid, de ander de sociaal bewogen vertegenwoordiger van de linkerflank van de partij. Moet ik nog even doorgaan? Inderdaad, over stabiliteit gesproken……
Anne-Marie Jorritsma had wat minder moeite met de oppositie, zij is dan ook politiek gepokt en gemazeld, een politieke kenau, zeg maar. ’Uitmuntend’ noemde ze het betoog van haar collega-verkenner. That’s the spirit Anne-Marie, altijd zwakke collega’s de hemel inprijzen! Helaas kwam in dit geval deze uitdrukking ietwat potsierlijk over. Naast Ollongren bevond Wopke Hoekstra zich ook in een spagaat. Te harde kritiek leveren schaadt de onderhandelingspositie van het CDA, maar het gebruikelijke Christelijke ’zalven’ was ook geen optie. Hoekstra ondervroeg Ollongren op de details, na vijf minuten kon ik er al geen touw aan vastknopen. En dat was precies Wopke’s bedoeling…..
Rutte voelde zich ditmaal redelijk in de hoek gedreven, hij sloeg zelfs met zijn vuist op het katheder. Hij draaide zich in alle bochten die hij kon vinden, maar één positieve opmerking wil ik er uitlichten: ’ik ben niet iemand die collega’s belazert’, één van de weinige waarheden die Rutte gisteren verkondigde. Sinds 2010 is Mark aan de macht en het lijkt me dat een pathologische leugenaar een dergelijke periode niet kan volhouden. Rutte liegt ’functioneel’ ,maar zijn ministers zijn allerwegen positief met betrekking tot de betrouwbaarheid van hun primus inter pares. Rutte klapt nooit uit de school over zijn collega’s, hij maakt daarbij ook geen enkel onderscheid tussen zijn eigen en andere partijleden.
Dat laat niet onverlet dat de ’functionele leugenemmer’ inmiddels bijna is volgelopen. Volgens mij beseft Mark dat als geen ander. Het zou me niet verbazen als hij na een geslaagd formatieproces voor het nieuwe kabinet zichzelf vervolgens buitenspel zet. Hij gaat dan (voorlopig) netjes in de kamerbankjes zitten, zijn maatje Klaas Dijkhoff kan dan mooi de kabinetskar trekken. Of anders oud- minister Edith Schippers als Dijkhoff geen zin heeft. Maar, toch, ik weet het niet, het regeringspluche werkt voor iedere politicus verslavend. Binnenkort zullen we ervaren of Mark’s opmerking over zijn besef van politieke ’deemoedigheid’ waarheid bevat. Of betreft het wederom een ’functioneel leugentje’ ?
Drie uur ’s nachts was het debat ten einde. Of ik nog een tip heb voor Mark tijdens het Paasweekeinde? Zeker wel! Lekker een uitzending terugkijken van MAX geheugentrainer en daarna een CD’tje opzetten. Van Wie? Marco Borsato natuurlijk. Wel de repeteerknop instellen op het nummer ’de waarheid’ Mark! Heerlijk, met een sigaar in het hoofd en een slappe whisky in de hand. Gezegend Pasen meneer Rutte, U bent weer ’waarlijk’ opgestaan.
PS Zo op het oog lijken Mark’s jas en capuchon (zie foto boven) niet te zijn samengesteld uit teflon. Maar schijn bedriegt…….
Terms & Conditions
Subscribe
Report
My comments