Biedt Biden Back up aan Taiwan?

In oktober vorig jaar sprak Joe Biden tijdens een kringgesprek met burgers - georganiseerd door CNN - al openlijk over het miltair verdedigen van Taiwan, mocht het tot een Chinese invasie komen. ’We hebben hiertoe een belofte gedaan’ klonk het klip en klaar. Tijdens zijn werkbezoek aan Tokio (Japan) dit weekend herhaalde hij dit standpunt nog maar eens. Tijdens een gezamenlijke persconferentie met de Japanse premier Fumio Kishid bracht hij wederom deze ’belofte’ in stelling. Hij voegde er veelbetekenend aan toe dat deze nog sterker geldt sinds de Russische invasie van Oekraïne die op 24 februari jongstleden werd aangevangen.

Critici ’all over the world’ menen dat de bejaarde Biden inmiddels seniele trekken vertoont, echt serieus kun je hem niet meer nemen. Meestal slepen deze ’critici’ de volgens hen krachtige en vitale Trump erbij die de Verenigde Staten veel beter zou kunnen vertegenwoordigen op het thans zo onstuimige geopolitieke (wereld)toneel. Misschien de VS wel, maar de rest van de NAVO-partners niet, lijkt me. Overigens, bij nader inzien zou Trumpie een groot deel van de wereldbevolking - inclusief de Amerikanen - in groot gevaar brengen. Ik vrees dat deze ’lunatic’ óf een overreactie had getoond ten aanzien van Poetin en een kernoorlog daadwerkelijk had geriskeerd, óf hij had zijn handen definitief van Europa afgetrokken en Poetin laten oprukken tot Kiev en Lviv. In beide gevallen waren we er in West- en Middeneuropa slechter van afgekomen. Maar In ’The States’ ook….

Of Trump had de spanning niet meer aangekund en was door de zenuwen in het tapijt van de Oval Office gaan grazen. Hé, dat was wel een alleraardigst scenario geweest, op die manier waren we echt definitief van deze volkomen idioot afgeweest. Want wie weet, het is nog altijd mogelijk dat Trump terugkeert in 2024, ’anchorman’ Tucker Carlson van FOXnews doet er alles aan om de kiezers te misleiden, te manipuleren en de grootst mogelijke kwaadaardige nonsens op hun mouw te spelden. Natuurlijk is het waar dat Biden niet (meer) als the ’youngest brightest guy in town’ overkomt, maar zijn begeleidingsteam lijkt me wel enig niveau te hebben. Minister van buitenlandse zaken Antony Blinken is van een ander kaliber dan zijn ’bullebak-voorganger’ Mike Pompeo. En dan heb ik nog niet over die Christenfundamentalist, ex vice president Mike Pence die zich meestal als schoothondje van Trump gedroeg. Kamala Harris, Pence’ opvolgster is uit ander hout gesneden, net als de ervaren stafchef Ron Klain. Rond Trump verzamelden zich niet alleen rare snoeshanen, ze werden ook nog eens om de haverklap ontslagen. Rare snoeshanen in een duiventil beheerd door Trumpie, dat was zo’n beetje de standaard ’opzet’ van de Trump-administratie.

Waar we, zoals het zich laat aanzien nog lang niet van af zijn is die Xi Jinping-bende uit China. Steeds luider valt uit Peking te horen dat de afvallige Taiwanezen zich weer dienen aan te sluiten bij het ’moederland’. Het soevereiniteitsbeginsel is een troef die de Chinezen maar al te graag uitspelen. Taiwan wordt niet erkend door de meeste naties als aparte staat, eigenlijk is er een soort status quo als het om de positie van Taiwan gaat. Maar die ’status’ is sinds de inlijving - door China - van Hongkong niet meer zo ’quo’. Inlijving? Wel, in 1997 kreeg China Hongkong ’terug’ van de Britten, maar van feitelijke inlijving zou geen sprake zijn. Het principe van ’één land, twee systemen’ zou de praktijk moeten worden, maar we hebben met z’n allen kunnen contateren wat er met de voormalige kroonkolonie is gebeurd. Anno 2022 is dezelfde repressie de standaard als in het moederland. Zover is het nog niet op Taiwan, maar de Chinese druk neemt toe. Ook de Verenigde Staten erkent Taiwan als onderdeel van de Chinese staat, dus het ’soevereine’ China wil nu wel eens echt de macht uitoefenen op het eiland.

Maar China schiet zich steeds vaker vaker in de eigen voet. Soevereine staten hebben volgens Xi Jingping het volste recht hun grenzen te allen tijde te beschermen, maar momenteel spreekt China zich niet uit tegen de Russische invasie in Oekraïne. Een staat waarvan het toch de landsgrenzen erkent? Tja, als het Chinese geopolitieke vrindje Poetin een dergelijke streek levert is het geoorloofd om landsgrenzen - letterlijk - met voeten te treden natuurlijk. De Chinezen profiteren nu mooi, gas en olie kunnen voor een relatief lage prijs van het Kremlin worden afgenomen, dus wordt ten aanzien van het soevereiniteitsprincipe met twee - Chinese - maten gemeten. Hiernaast is het brute optreden van Xi Jinping c.s. de vrije wereld in het verkeerde keelgat geschoten. De democratie werd met geweld tot 0 gereduceerd in Hongkong, daarmee toonden de Chinezen maar weer eens hun ware gezicht…..Daarom vind ik het alleszins opportuun dat Biden (wederom) klare taal spreekt met betrekking tot Taiwan.

Of de Verenigde Staten overigens werkelijk miltair zouden interveniëren, mocht China tot een grootscheepse aanval op het eiland overgaan? Mmmh, dat vraag ik me werkelijk af, degene die een glazen bol heeft, mag zich bij mij vervoegen. Ik vrees echter dat niemand die glazen bol in zijn/haar bezit heeft, voor de 24e februari van dit jaar was deze met betrekking tot Oekraïne ook in geen velden of wegen te bekennen. Niemand hield echt rekening met een invasie van Oekraïne, maar het gebeurde toch. Wie o wie zegt mij dat die zogenaamd communistische leiders in Peking uiteindelijk verstandiger zijn dan ene Poetin?

In januari 2019 zei Xi Jinping het volgende over Taiwan:

’We will not promise to give up the use of force and will reserve the right to use any necessary measures etc etc…….’