Als Wilders slim is laat hij het kabinet nu klappen. Of toch niet?

Zeven maanden zit de club van Dick Schoof op het pluche, van een daadkrachtig en eensgezind beleid van het huidige kabinet is echter geen enkele sprake. Staatssecretaris (van justitie) Ingrid Coenradie ging afgelopen week openlijk in tegen haar voorman van de éénmanspartij PVV. Nee, nee, dreigde Geert, er kan absoluut geen sprake zijn van het vervroegd vrijlaten van gevangenen vanwege ruimtegebrek in de penitentaire inrichtingen. PVV-minister Coenradie was ’not amused’, het bekvechten tussen haar en Wilders was loud and clear te horen in de burelen van de Tweede Kamer. Later nam Coenradie politiek nog net geen definitieve afstand van Geert, alhoewel interviewster Eva Jinek haar daartoe bijna verleidde.

Staatssecretaris van asiel en migratie Marjolein Faber blijft onderussen maar met losse flodders schieten die tot nu toe geen enkel effect hebben gesorteerd. Dit terwijl zij toch de immigratiestrategie op haar ministerie belichaamt. Belichaamt? Zeker wel, helemaal nadat ze vorig najaar nog het volgende beweerde: ’ik ben beleid’. Maar goed, in ieder geval houdt ze zich aan de oekazes van Venlose Geert. Dat kan van Coenradie duidelijk niet gezegd worden…

Vooral ten aanzien van het asielbeleid is Geert niet van plan om water bij de wijn te doen. Hij verordonneerde zijn padvindster M. Faber zelfs dat het kritische advies van de Raad van State tot geen enkele aanpassing van het PVV-asielpakket mag leiden. Hiermee ligt Wilders op ramkoers met de oppositie én de coalitiepartners van de PVV en dat is precies zijn bedoeling. NSC’er en vicepremier Eddy van Hijum probeerde via een geheime lijmpoging Wilders tot andere gedachten te brengen, maar dit bleek een ’mission impossible’. Geert veegde zijn bipsje af met de door Hijum gewenste vertrouwelijkheid van het gesprek door het initiatief van de NSC’er meteen op ’X’ te plempen. En passant dreigde het enige lid van de PVV ook nog met een kabinetsval.

Tsja, met het inzetten van dit politieke geweld is er geen andere conclusie te trekken dat Geert uit is op een spoedige kabinetscrisis die wat hem betreft tot een val zou moeten leiden. Na zeven maanden aanmodderen kan Wilders (nu) nog ’met recht’ beweren dat het kabinet eenvoudig te weinig tijd heeft gekregen om het beleid te implementeren. Bovendien zal hij na een kabinetsval van de daken schreeuwen dat de oppositie op geen enkele manier tot constructieve samenwerking bereid is geweest. Nee, ’onze geblondeerde God’ zal stellen dat vooral de linkse partijen de zaak zwaar gesaboteerd hebben.

Geert’s argumenten zullen door een deel van zijn zijn achterban geslikt worden als zoete koek, bij een ander deel van zijn fans zullen zijn woorden tevens gulzig naar beneden worden geklokt. Zoals bij God’s woord in een ouderling. Geertje voelt het momentum, hij weet dat hij echt niet kan wachten tot de zomer. Tegen die tijd zullen de kranten volstaan van de ’resultaten’ van het eerste jaar van het kabinet Schoof. Hoogstwaarschijnlijk zullen de beoordelingen verre van himmelhoch jauchzend zijn, waardoor de PVV-stemmer toch achter zijn/haar oren zal krabbelen. Menigeen zal zich afvragen of die éénmanspartij überhaupt geschikt is om regeringsverantwoordelijkheid te dragen.

Natuurlijk beseft de politiek door de wol geverfde sluwe - grijsblonde - vos Wilders dat deze beoordelingsmomenten er gaan komen en die zal en moet hij vóór zijn. Hiernaast spelen er andere politieke ’events’ die Geert ertoe nopen om de handdoek zo snel mogelijk in de ring te gooien. Donald Trump beukt in zijn wittebroodsweken - samen met zijn trawanten vicepresident J.D. Vance en die megalomane idioot Elon Musk - keihard in op de lidstaten van de Europese Unie. Scholz, Macron, von der Leyen etc staren verbijsterd naar de Amerikaanse teksten die dezer dagen worden uitgekraamd. In deze fase lijkt het er op dat de PVV nog een paar zeteltjes extra zou kunnen pikken, Wilders kan immers meesurfen op de brandingsgolf die Trump cum suis veroorzaken op het Europese continent.

Alleen, die fase behoort op enig moment ook tot het verleden, misschien heeft de ’Trumpgolf’ tegen de zomer het strand reeds bereikt. Dus, wat te doen Geert? Het kabinet zo snel mogelijk laten klappen en ervoor zorgen dat Dickie Schoof bij Koning Willy het ontslag van zijn voltallige kabinet aanbiedt. Maar of dit perspectief werkelijkheid wordt is de vraag. Het rampscenario voor de Mozart van de Nederlandse politiek is namelijk het volgende: NSC, VVD en BBB gaan verder als minderheidskabinet. En weet je wat nog erger zou zijn voor je beste Geert? Als een deel van ’jouw’ ministers aanblijft en daarmee de PVV vaarwel zegt. (noot: wat feitelijk niet mogelijk is want geen van de PVV-ministers is ooit PVV-lid geweest. Maar dit terzijde…). Ik schat in dat minister Coenradie de eerste is die deze stap zal nemen. Ik weet zeker dat tijdens de persconferentie een vilein glimlachje bij haar zichtbaar zal zijn…..