Wordt het immigratieprobleem voor de EU-landen nu echt kleiner door het Coronavirus?

Nu de Coronaberichtgeving een heel klein beetje naar de achtergrond is gedrongen – een heel klein beetje maar helaas – druppelen de berichten over immigranten in de media weer door. De Europese grensbewakingsinstelling Frontex meldt dat in de eerste 5 maanden van dit jaar bijna 32.000 mensen illegaal de Europese Unie zijn binnengekomen. Dat was 6% minder dan in dezelfde periode van het vorige jaar. Hierbij gaat het dus uitdrukkelijk NIET om landen die zich niet in de EU bevinden. Maar reken er maar op dat het getal voor heel Europa hoger ligt, wie weet bijvoorbeeld hoevelen er zijn binnengekomen in landen als Macedonië, Servië, Albanië, Montenegro en Bosnië-Hercegovina. Een paar van deze landen ligt aan de Middelandse zee….

Maar goed, wat me verbijstert is dat de influx nauwelijks gedaald is. Ieder Europeees land was toch in Lock down en had de deur in het slot gegooid? Ja, 6% minder in het slot gegooid blijkbaar, want dat lijkt de onvermijdelijke conclusie. In hoeverre dit tot extra problemen leidt voor de volksgezondheid – Coronavirus! -, daarover durf ik niet te speculeren. Maar onmiskenbaar toont de kleine afname van immigranten aan dat de EU nog zo lek is als een mandje. De meldingen van diverse Europese regeringsleiders dat hun grenzen tijdens de lock down gesloten waren kunnen we dus beter als volgt opvatten: het sluiten van de eigen ogen…..

Allerwege is de verwachting dat door het gevaar van nieuwe Coronauitbraken de toestroom van immigranten beperkter zal zijn. In de media kunnen we de verhalen lezen dat immigranten bij de Turks-Griekse grens Europa niet meer inwillen. Bij de Turkse autoriteiten worden verzoeken ingediend om uit de bivakken bij de Griekse grens gehaald te worden voor plaatsing elders in Turkije. Ja, ja, en gij geleuft dat? Of is dit een handige manoeuvre van de Turkse president Erdogan om deze arme lieden te verplaatsen naar Anatolië met het doel de Koerdische bevolking aldaar te ’verdunnen’? Een tactiek die hij Oost-Turkije overigens al langer hanteert.

Kortom, een daling van het aantal illegale immigranten in de EU de komende tijd? Ik moet het nog zien, in ieder geval blijven mijn teksten van twee jaar geleden (zie hieronder) wat mij betreft onverminderd actueel.

Uit een column van juni 2018:

Als laatste nog een paar opmerkingen over het Europees migratiebeleid. NRC columnist Tom-Jan Meeus meldt in zijn laatste column dat in het hele westen de ’ontmenselijking’ van de migrant al langer gaande is. Uiteraard gruw ik ook van beelden en berichten van bootvluchtelingen die zich op het randje van uitputting bevinden en waarmee nog gesold wordt ook. Het schip de Aquarius werd niet geaccepteerd in Italië en moest verder naar Valencia waar de ’bootvluchtelingen’ zich in zwaar miserabele toestand met ’open’ armen werden ontvangen door de net nieuw aangetreden Socialistische premier Sȧnchez.

Deze ’slimmerd’ gebruikt deze truc overigens om vervolgens de Marokkaanse vluchtelingenroute af te sluiten, maar goed Mama Merkel klapt blij in haar handjes. Terug naar de ’ontmenselijking’ van Meeus. Van echte ontmenselijking is volgens mij sprake als een migrant in een bepaald EU-land wordt opgenomen, jaren in de officiële beoordelingsfase van zijn geval – letterlijk – vastzit, niet mag werken, geen nieuwe taal mag leren etc etc. Na een paar jaar hoort deze ’asielaanvrager’ dat zijn verzoek is afgewezen, wat verplichte uitzetting betekent. In de meeste gevallen gaat de migrant niet terug naar zijn thuisland maar duikt de illegaliteit in met de kans in gevaarlijke situaties terecht te komen, uitgebuit te worden  – seksslavinnen bijvoorbeeld – , voortdurend opgejaagd  te zijn, onder invloed te komen van Jihadisten etc etc.

Dat vind ik nu pas echte ontmenselijking meneer Meeus. En dan heb ik het nog niet eens over die Syrische kinderen die onder erbarmelijke omstandigheden zijn ‘ondergebracht’ in oude gevangenissen in Griekenland. Of Syrische vluchtelingen die bij de Turkse grens voor hun raap worden geschoten door pantserwagens die bijna volledig zijn gefinancierd door de EU.

Australië bijvoorbeeld met een oneindig langere kuststrook dan Europa heeft zijn kustwateren hermetisch afgesloten. Dit dient wat mij betreft ook te gebeuren in de Middellandse zee. Bootvluchtelingen worden eenvoudigweg terugbegeleid naar Tunesië, Libië etc, die krakkemikkige bootjes worden niet toegelaten door bijvoorbeeld de Italiaanse kustwacht op open zee. Vervolgens investeert de EU in Migratiekantoren in Noord-Afrika en indien de ’democraat’ Erdogan dit toelaat tevens in Turkije.

Daar kunnen alle potentiële migranten hun aanvraag indienen die binnen redelijke termijn – maximaal 6 maanden lijkt me – tot een afwijzing of toelating moeten leiden. En ja, voor deze toegelaten migranten dragen de EU-landen dan ook verantwoordelijkheid, bijvoorbeeld dat ze zo snel mogelijk integreren in hun nieuwe thuisland als ze aangekomen zijn. De EU kan dan met dit beleid tevens dwarsliggende landen zoals nu Oostenrijk, Hongarije, Polen met recht verplichten migranten op te nemen, juist met het appèl op echte solidariteit. Momenteel is het zo dat elke (il)legale migrant éénmaal aangekomen eenvoudigweg niet meer teruggaat naar zijn/haar thuisland. Migratiebeleid moet in eerste instantie consequent zijn, tevens streng maar bovenal rechtvaardig.

Commentaren als van die van Meeus over ontmenselijking helpt de EU-landen niet verder met het oplossen van het migratieprobleem maar de – potentiële – migrant helpt het nog veel minder.