Woord van de dag 2 feb, 2022: ’SPROOKJESHUWELIJK'(?)

02022002, mooie cijfertjes, nietwaar? Op 2 februari 2002 stapten Willy en Máx in het huwelijksbootje, het was zo’n beetje het eerste Koninklijke ’sprookjeshuwelijk’ dat de gretige lezers van PRIVÉ, weekend, story etc voorgeschoteld kregen. Eindelijk deed Nederland ook mee in de traditie van grote monarchistische trouwpartijen ’all over the world’. Zelfs verstokte republikeinen pinkten een traantje weg op het moment dat Máxima zelf een traantje wegpinkte onder de tonen van Adiós Nonino, gespeeld door de bandoneonist Carel Kraayenhof. Non plus ultra van dit Koninklijk gedweep: Freek de Jonge hoorde ik van de week op de TV - bijna besmuikt - verklaren dat hij Máxima ten tijde van de huwelijksvoltrekking een sympathieke vrouw vond……..

Ja, ja in het begin van het tweede millenium viel het niet mee een verklaard tegenstander te zijn van het Koningshuis. Dat ligt momenteel toch weer ietsjes anders, na de Koninklijke ’uitglijders’ van de laatste jaren taant de populariteit van de Oranje familie. Niet een klein beetje, maar redelijk fors, als deze lijn wordt doorgezet vraag ik me af of Amalia ooit de troon zal kunnen bestijgen. Wat voor haar persoonlijk een verademing zou zijn, maar dat is natuurlijk mijn persoonlijke mening.

De laatste 20 jaar hebben de echtelieden ’W’ en ’M’ hun huwelijk op doeltreffende wijze ’geconsumeerd’. Drie dochters werden er geboren maar het ziet er niet naar uit dat Máx een poging zal doen nogmaals zwanger te raken. Dit jaar zal ’onze’ Koningin - deo volente - de leeftijd van 51 jaar bereiken, in Italië overigens nog een piepjonge leeftijd voor het dragen van een nog niet geboren kind. Maar ook al zou Máx nog een dergelijke verrassing voor ons in petto hebben, Willy’s troonopvolger is inmiddels al 18 jaar bekend. Na de abdicatie van ’onze’ blonde, rossig bebaarde Koning moeten wij, onderdanen ons wederom tevreden stellen met een Vorstin.

In 2002 woonde ik met mijn gezin in Boedapest en natuurlijk organiseerde de Nederlandse vereniging een feestje ter ere van  het bruidspaar. De sprookjesachtige ijsbaan achter het Heldenplein was dé ’partyplace’ voor de in Hongarije verblijvende Nederlanders. De ijsvloer werd exclusief gehuurd voor een middag en een avond. ’Blije Hollanders’ bonden hun schaatsen onder en trokken zwierig baantjes op het oranje gekleurd ijs. Oranje gekleurd? Welzeker, de  ijsbaanorganisatie had toestemming gegeven een oranje kleurstof te vermengen met het smeltende ijs. De vriesmachines werden eerst uitgezet, zodat het oranje goedje mooi kon intrekken. Na een frisse schaatsneus gehaald te hebben, werd er verder gefeest in de opgestelde tent naast de ijsbaan. Uiteraard met zoute haring, bitterballen en drop voor de kinderen. En Hollandse kaas natuurlijk. Dit alles overgoten met liters - overigens smerige - Oranjebitter. Hoe Nederlandser wil je het hebben?

Op bovenstaande foto ziet U in Oranje uitgedoste Nederlanders die de Argentijnse ambassadeur in Hongarije in het zonnetje zetten. Zijne Excellentie had zich uiteraard ook schaatsen aan laten meten, maar een rondje rijden was toch iets teveel gevraagd. De goede man had naar eigen zeggen nog nooit op twee ijzers gestaan, wat wil je, op de Pampa’s worden bij mijn weten geen schaatswedstrijden verreden. Op de achtergrond is het Vajdahunyad kasteel te ontwaren, of eigenlijk de replica ervan. Het origineel staat in het stadje Vajdahunyad in Transsylvanië. De huidige plaatsnaam is Hunedoara, de reden hiervan is dat het gebied waarin dit stadje gelegen is na het ’vredesverdrag’ van Trianon (1921) tot Roemenië behoort. Maar daar wil ik het verder niet over hebben….

Zullen de echtelieden Máx en Willy hun vierde huwelijkslustrum uitbundig hebben gevierd? Met DJ  Armin van Buuren in de wintertuin van Paleis Huis ten Bosch te ’s-Gravenhage? Die voor de gelegenheid een onvervalste Argentijnse tango in 'the mix 'plaatste, waarop Máx het niet kon laten de beentjes los te gooien? Zal Willy zich ook hebben laten gaan in het dansgewoel? Ik heb mijn twijfels, grootmama was redelijk ’stijf in de heupen’, prins-gemaal Bernhard von Lippe-Biesterfeld heeft zulks meermaals kunnen constaren bij zijn ega. Tja, Willy heeft nooit getoond dat hij losjes in de heupen kan voortbewegen, maar je weet het natuurlijk maar nooit. Ach, als hij maar geen losse handjes heeft, nietwaar?

Van mijn zijde feliciteer ik het bruidspaar uiteraard hartelijk met deze mijlpaal en ik geef er meteen maar een gratis adviesje bij. Zo ergens in de maand februari het graf van oud-politicus en PvdA’er Max van der Stoel vereren met een bezoek svp! Hij was het die naar Argentinië afreisde om papa Jorge Horacio Zorreguieta er van te overtuigen geen poging te doen om naar Nederland af te reizen om het huwelijk van zijn dochter bij te wonen. Als landbouwminister onder dictator Videla wist Zorreguieta immers dat er politieke vijanden op massale wijze werden vermoord. Of: hij had ervan moeten weten……

Met zijn aanpak op ’kousenvoeten’ ’redde’ de oud-diplomaat van der Stoel het huwelijk van de koninklijke tortelduifjes. En kon Máx haar vreugdevolle - en weemoedige - traantje wegpinken. Overigens, een aardig bijkomend feit toch, dat nota bene een socialist de Monarchie een positieve duw heeft gegeven. Of misschien wel heeft gered…..

Daarom sluit ik af met een muzikaal eerbetoon aan Max die zo goed als een naamgenoot is van Máxima, maar dat kan natuurlijk geen toeval zijn: ’Max’ van de italiaanse jazzgrootheid Paolo Conte. Wat zeg je Máx, of je hier een tango op kunt dansen? Ach meissie, een tango dansen kan op elke soort muziek. Zelfs op de melodie van het Wilhelmus. maar ik zou het niet adviseren. Althans niet voor jou, Wel voor Willy. Misschien….