De haren rijzen je te berge als je de berichten leest over de feestjes die gehouden werden op het adres ’Downingstreet 10’ te Londen. Op één van die feestjes - op 20 mei 2020 - was Boris Johnson persoonlijk aanwezig, in de tuin van zijn ambtswoning waren tientallen medewerkers samen gekomen om een met drank overladen ’party’ te vieren. ’Partygate’ was geboren, diverse deelnemers hebben anoniem gemeld dat er nog wel meer ’bijeenkomsten’ zijn gehouden in het betreffende pand én in de tuin. Maar er zijn ook lieden die openlijk hebben verklaard één of meerdere keren deze ’lockdownfeestjes’ bezocht te hebben.
Zo is daar ene James Slack - goeie naam ook … - die afscheid nam als hoofd communicatie van de Prime minister zelf. Hij excuseerde zich door te melden dat ’hij de woede en pijn van de Britse burgers begrijpt’. Zelfs op de avond voor de begrafenis van Prins Philip - man van Queen Elisabeth - werd er flink gefuifd bij Johnson ’thuis’. Dit gebeurde in het voorjaar van 2021, middenin de officiële rouwperiode en o ja, er was ook nog een strenge lock down. Johnson probeert intussen zijn handen te wassen in onschuld, hij meende dat de feestjes in eerste instantie het karakter droegen van een ’werkbijeenkomst’. Heb je dit trouwens allemaal goed gevolgd Mark Rutte? Ik kan me in jouw geval namelijk levendig voorstellen dat je in de toelomst een ’verkeerde herinnering’ zal hebben aan de jaarlijks terugkerende parlementaire barbeque. Dat was in jouw beleving toch een ministerraadsvergadering?
De strop om Johnson’s nek wordt steviger aangetrokken, onlangs stak conservatief parlementslid Christian Wakeford letterlijk over naar ’Labour’, een schaamtevolle aanblik voor de premier met zijn warrige haardos. Er wordt nu een ambtelijk onderzoek gehouden naar de parties, Johnson bezweert een ieder toch in God’s naam te wachten op het resultaat, voordat er voorbarige conclusies worden getrokken. Deze oproep heeft vooralsnog weinig effect, zelfs één van Johnson’s trouwe medestanders maakt inmiddels gehakt van hem. Oud-Brexitminister David Davis haalde een vernietigend citaat van parlementslid Leo Amery aan die toenmalig premier Neville Chamberlain op de volgende manier adresseerde: ’You have sat there too long for the good you have done. In the name of God, go! (Je hebt daar te lang gezeten voor al het goede dat je gedaan hebt. In de naam van God, vertrek!)’
Veel Britse journalisten zien in Davis’ uitspraak reeds de doodsteek voor de geplaagde Johnson. Maar, maar zo snel laat de ’kattepremier’ met 9 levens zich niet vangen, dus koos hij maar voor de enige weg die hem nog restte: de vlucht vooruit. Volgens diverse wetenschappers is Engeland over de grootste (Omikron)piek heen, waardoor de regels versoepeld kunnen worden. Deze kans liet de warhoofdige premier natuurlijk niet glippen, razendsnel kondigde hij de afbouw van restricties aan.
En hoe! Vanaf volgende week is het gewoon gebeurd met bijna alle Coronamaatregelen. Mondkapjes zijn dan nergens meer verplicht, alle winkels en kroegen zijn open (ook voor mensen zonder Coronapas) en op kantoor geldt ook geen enkele wettelijk verplichte maatregel meer. Als bedrijven persé willen mogen Coronapasen nog gecontroleerd te worden bij binnenkomst…..
Wauw, iedereen weer blij en ’cheerful’ toch? Cheerful is de situatie waarin iemand ’ful of good spirits’ is. ’Spirits’ is in de Engelse taal tevens de benaming voor sterke drank. Wel, die kan weer ongelimiteerd stromen in de tuin van Downingstreet 10. Maar of Johnson zelf bij één van de drankgelagen aanwezig zal zijn? ’God only knows’. The Beach Boys zongen deze strofe al in 1966. Boris was twee jaar oud toen dit nummer uitkwam. Ouder is hij overigens tot op de dag van vandaag niet geworden……
https://www.youtube.com/watch?v=AOMyS78o5YI&ab_channel=WalterKatekaru